Διηγαίματα

 Χωριάτισα κατεβηκε στ Αγρινιο να ζησει καλυτερα αυτη και τα παιδια της να πανε σε καλυτερο σχολειο Φοβοταν την πόλη (πολη;).. Εγραψε με μεσον το κοριτσι στο θηλεων και τ αγορι στο αρρενων..  Κατα τον (κόκκινο) Οκτωβρη την πλαγιοκοπησαν τα σωματεια, τα Χριστιανικα.. -να ερθεις στον κυκλο, να μαθουμε την πιστη μας, το καθηκον μας.. Της έλειπε μορφωση,  η δουλεια δε θεωρουνταν μορφωση,  κι αυτη απλά δουλευε, μονο δουλευε, ανυπαντρη με τον πατέρα της, ηταν και μοναχοπαιδι, μονολογουσε για πεντε-εξι αδερφια της που χαθηκαν στον τοκετό, δούλευε βεβαια  και καθως παντρεύτηκε.. Καθε δυο χρονια γενναγε, στη Βελανιδιά ο πρώτος, στ Λυγια  ο δεύτερος.. Δουλευε,μονο δουλευε.. Τ αποφασισε : "Κυριακη απόγευμα θα παω στον κυκλο", τ ανακοίνωσε στα παιδια της που περιποιουνταν στ Αγρινιο, σ ενα δυαρακι. -κι εγω θα παω  στη συνέλευση, μάλλον θα γραφτω στο κόμμα, πηρε το θάρρος η  κορη, η γραμμενη στο Λυκειο  Θηλεων.. -Εχεις διαβασμα, κανόνισε να μπλέξεις!! -Μαμα, πρέπει να σταματησει η εκμεταλ

 Δωδεκα παραπεντε στο μπαρ του Θεοφιλου στην Τσαλδαρη. Κι η κοπέλα που σερβιρε απορησε : -Μπαινει ο νεος χρονος, σας περιμενουν.. Πηγαιντε κι ελατε μετά.. -Εγω τους περιμενω κι εσυ για να σερβίρεις, έχεις κάνει κουμάντο; Θα πιουν πολυ.. Του δειξε την κάβα, βοτκες, ουισκια, πενταρια ΜΕΤΑXA.. -Κρασι θα πιουν, οχι βαρια.. -γιατι το λες; -έρχονται φαγωμενοι κι απ οτι ειδα στα life style περιοδικά παιζει πολύ το κρασι ως μοδα.... Εφυγε στο βαθος του μπαρ, μαυρο, σκοτεινο, dark το περιβάλλον.. Οχι νουαρ.. Ορθογωνιο μαύρο κουτι, αδειο οπως κι οι δρομοι, κοντραστ στη λευκη πετρα της Μητροπολης.. -θα σβήστε εσεις τα φωτα; ηθελε να του κανει παρέα.. -Γιατι; εγω κι εσυ είμαστε, θα πουμε Καλη Χρονια  χωρις θεαμα.. Απογοητευτηκε απ την αρνηση.. -Είναι εθιμο, κύριε..περιμενεις καποιον κάποια; -Το νεο χρονο, βασικα την νεα μερα.. α ναι περιμενω τον κοσμο να δω πως αισθανεται.. Εχω και φίλους.. Πολλούς.. -Σπίτι δεν ήθελες να πας; Δεν απάντησε.. Δεν ηταν θλιμμενος, καθε αλλο.. Παντα τ αρεσαν οι γιορτες

 Εχουμε  νεους που θελουν χρωμα, δραση και γελιο.  Οχι σαν εμενα που εχασα την παιδικη μου ηλικια στην αναλυση, την εφηβικη στην αναλυση της αναλυσεως, την φοιτητικη στην παραλυση και πλεον περασα οριστικα στην καταλυση των παντων!!  Με αδικω βεβαια γιατι μαζι με την αναλυση ζουσα και την επιθυμια της ανεξαρτησιας, της ελευθεριας.  Τοτε δε θελαμε να μας ζουν οι μπαμπαδες, μαλακια μας βεβαια σε μια οικογενειοκρατουμενη κοινωνια, αλλα νιατο ημουν δε σηκωνα μυγα στο σπαθι μου.  Πρωτη λοιπον επιδιωξη η οικονομικη ανεξαρτησια (κομψη διατυπωση, δεν είχα ουτε για τσιγαρα) ,  ειχα κι επιρροες απ τον χριστιανοκομμουνισμο,  ο μη εργαζομενος μηδε εσθιετω, ειπε ο Παυλος, και η Λενα (κοπελαρα) στην Μαρασλειο μου ειπε :Στελιο αν δε μπεις στην  παραγωγη δε θα μιλας!! Ενταξει Λενα, ειπα παμε για καφε?  Συνεχισε το 100στο τετραγωνικο μετρο αφισοκολλησης.  Οποτε και για μπω στον  παραδεισο και στη Λενα (το ιδιο το φανταζομουν),  επρεπε να μπω επειγοντως στην παραγωγη. Μια και δυο αρχισα να ψαχνω δουλεια