Διηγαίματα

 Μινι γκολφ στην "ΣΤΡΟΜΠΟΛΙ" τερμα Παπαστρατου. Φραπέδες, τραπέζια με μαθητοπαρεες.. Μεγαλη Βδομαδα στον κηπο της ΣΤΡΟΜΠΟΛΙ  εφηβικοι έρωτες , ανταγωνισμοι, επιδειξεις γοητείας, καυγαδακια..  Οι "επιδραστικοι", οι ωραιες, οι πανελλήνιες που έρχονταν σ ενα μήνα.. Οχι σε  δυο, αλλα σε δεκα βαρκες τα ποδια μου.. Στο μπαστουνι, στο μπαλάκι που επρεπε να μπει στην  τρύπα,   στην κοπελα απ το φροντιστηριο, στο χωριό που φυτευαν καπνό βαρυεστημενα πια,  στο μέλλον, στην μπλουζα που χε "γαριασει" απ το πολυφορεμα, (ποιανού να ηταν πριν τη φορεσω;) Μεγαλη Τετάρτη,  τελευταιο φροντιστηριο τριτοδεσμιτων.. Αρχαια, οχι Ελληνιστικα οπως του Ευαγγελίου.. Τελευταιος καφές με την παρέα..  Έλεγαν ολοι πού θα κανουν Πασχα.. -Λαμπρή, ειναι πιο ωραιο, είπα. -Χωριάτικο , λαϊκο ακουγεται,ειπε.. -Εχει χαρακτηρισμους η Ανασταση; -Πού θα γιορτάσεις ;, επελεξε τη μεση οδο. -Στο χωριο, φεύγω τωρα το μεσημερι.. - κι εμεις στο χωριο του μπαμπά, δε σου χω πει ο μπαμπάς μου ειναι απο Θεσ

 Τον θυμόμουν αντρα, οικογενειαρχη, παντα βιαστικό παντα σε δουλειά.. παντα λερωμενα τα ρουχα του..  Με τις γαλοτσες μες το πελαγο και το δικριανι για καμακι ακινητος περίμενα την πρασινωπη ραχη του κυπρινιου.. Το ελαφρυ άγγιγμα στην γαλοτσα, να κατεβάσω ακαριαια το δικριανι,  να γεμισει το νερο αιματα, αφρους απ το σπαρταρισμα του καμακωμενου θεριου.. Δεν ανασαινα, κι η λιβελουλα που ηρθε στο κεφάλι μου ακινητη κι αυτη περιμενε.. Το πεταγμα ενος κορμορανου ήταν η μονη κινηση. "Ε.. μερος του πελαγου ειναι, δε θα φυγουν τα κυπρινια απ αυτο" εκτιμησα.. Ακουστηκε ηχος τραχτερ, σηκωσα και γυρισα το κεφαλι σιωπηλά σα κουκουβαγια.. Απ τον ηχο και τον κουρνιαχτο προγκηξαν ολα, γεμισε ο ουρανος υδροβια, γρηγοροι πλοες και τα κυπρινια μακρια μου στα βαθιά, στο σωσμο τους.. Έλειπα 25 χρονια απ τα καλλιεργητικα γεγονοτα, μαθαινα για τα τσεμπελια που χαθηκαν, για τα βιρτζινια, για φούρνους , για αλβανους εργάτες, για τεράστιες παραγωγες, για λεφτα, για καινουρια τραχτερ και 4χ4 αγροτικα,

 -Με κορόιδεψε, μου ελεγε  θα πεθανουμε μαζι, δε του το συγχωρω Στελιο.. "Θεος σχωρεστον" ακουγονταν στην ουρα συλλυπητηριων..στην εξοδο της Αγιας Τριάδας Αυτη δεν ειχε φύγει απ το λειψανο στο κεντρο του Ναου.. Του χαϊδευε το κεφαλι, φιλουσε το κρυο και κιτρινο μετωπο του σαραντάρη νεκρου.. Προσκυνησα, φιλησα, προσευχήθηκα σιωπηρά στο Θεο να της δωσει υπομονη.. -Πήγαινε να καθίσεις, εισαι ξενυχτισμενη.. -Εδω θα μεινω, να μου πει γιατι με κορόιδεψε.. Τής έπιασα το χερι..  Εκαιγε, ετρεμε σ αντιθεση με την κρυάδα και την ακινησια του συζύγου.. Έσπρωχναν, πιεζαν οι τιμωντες το νεκρό να προσκυνησουν, να ευχηθουν, να φύγουν μακρια απ τον πονο. Αργοσυρτη, μαυροφορεμενη , πενθουσα ουρά σα το γραμμα Π.. Ξεκινουσε απ το δεξί κλιτος του Ναου, έστριβε αμεσως αριστερά, διεκπεραιωνε τον ", τελευταιον ασπασμον" και το δεύτερο ποδαράκι του γραματος Π, διαγραφονταν στα συλλυπητηρια πεντε - εξι συγγενων, ειχε χασει τους γονείς του, δε προλαβαν αυτο το "ποτηρι" Τα δυο  ανηλι

 Παιδι ηταν, οι γονεις του φιλοπονοι, εργατικοι δεν τον ξεχώρισαν, δε του έβαλαν ουτε θετικο, ουτε αρνητικο προσημο.. Φυσική αναπαραγωγή, χαρακτηριστικο των εμβιων..καθε γεννηση, αναπαραγωγη του θανάτου.  Παρενεβαινε  ταυτοτικα με α-ποριες, ερωτήματα πρωτογενη, δικα του.. Οταν η οικογενειακη πολυπληθης ομηγυρις διεκπεραιωνε τα καθημερινα το χειμωνα μπρος στο τζακι, το καλοκαιρι στην αυλη, αυτος παρενεβαινε αλλόκοτα.   Μυριζε ριγανη η αυλη εκεινο το βραδυ.. Φρεσκοκομμενη, μαζεμενη στην αργια τ Αγιου Πνεύματος.. Κρεμασμένη για αποξηρανση στον ισκιο της κουτσουπιας.. Εκαμε το σταυρό του ο Πατερας, λιτο το δειπνο. Αμιλητη η μανα, σιωπηλά εφερε και τη σαλατα.. -Καλη σοδεια να χουμε, καλη φαίνεται, μονολογησε ο πατερας.. -Δε θα μεινω πατερα, αυριο κανονισα να φυγω για Αθηνα..ειπε ενας απ τα μεγαλα αδέλφια  Ξεροβηξε η μανα, ηταν ενημερη μαλλον..ολα τα ξερει η μανα.. -Ποσα θα παιρνεις στη Αθηνα; Πού θα πας; Τρεις μηνες ειναι τα καπνά, μεινε και φύγε το Σεπτέμβρη.. Κανε ο, τι θες..ο, τι σε φωτι

 Δευτερη ματιά στην θερμοκοιτιδα  αν αναπνεει. ."αναπνεει"  Δεύτερη ματιά στο φιντανι αν το σκεπασε σωστα με τα νάιλα μια κρυα βραδια του Μάη. "τελειώνει το φυτεμα, μεθαύριο ειναι το Παγκυρ, τελευταιο σκέπασμα"  Δευτερη ματια στο γραπτο των πανελληνιων αν εγραψε σωστα τους κωδικους Φ. Σ. Λ. Κ Φουντας Στελιος Λάμπρος Κωνσταντουλα. "αυτος που γυρευα ειμαι"  Δευτερη ματιά στο λεωφορειο αν επιβιβαστηκαν όλοι οι μαθητές. "εικοσι ένας, ξεκίνα οδηγε" Δευτερη ματιά στα σταντ του Δημου με τις κηδειες.. "νεα ηταν"  Δευτερη ματιά στο δεικτη βενζίνης, "καιει το γαμημενο" Δευτερη ματια στο τραπεζακι της, "παλι μ' αυτον ειναι" Δευτερη ματιά στον 11ψηφιο αριθμο ΑΜΚΑ,  "γερασα"  Δευτερη ματιά στην ταυτότητα οφειλης της ΔΕΗ.. "σοσιαλισμος ισον εξηλεκτρισμος, σοβιετ κι αλλες πλάνες" Δεύτερη ματια στο σώμα της στον Αγιο Νικητα ," τατουαζ η κραυγη, κραυγη το τατουαζ" Δεύτερη ματιά στο Σκλαβενίτη, μπρος

 Γεύση τ αλλιωτικου! Κόντρα στη μοδα.. -Συντηρητικα ντυνεσαι,ειπε το παιδι απο ευκαταστατη οικογένεια στο γυμνασιο τ Αγιου Κωνσταντίνου.. -Εχουν οντοτητα τα ρουχα? Μπακαλακος  και "Αγροτικα" κι ελιωσε το βινυλιο μετά απο εκατό παιξιματα στο πικ απ της καφετεριας στο χωριο.."ε οχι δεν πουλαμε, και με οι παππουδες μου ήταν αγροτες"  -Επειδη μαλλον" πουλαμε και πουλιομαστε" δε βαζεις λιγο Καζαντζιδη.  -Αργοτερα π θα φυγουν οι παραγωγοί.. " φτιαχνονται" μ αυτα.. -Έχει παρτυ το Σαββατο, ελα θα κανεις ωραίες γνωριμιες.., συμμαθήτρια στο φροντιστηριο.  -Τι ειναι το ωραιο? In , αουτ και must, ρουχα, κουζινες, ιδεολογιες.. Καρφωνε ενα ρακος σημαιας του ΠΑΣΟΚ στις 19 Οκτωβρη του 1981 το πρωι ο συμμαθητής..  - Ανατρεπεις κυβερνήσεις ρε μπαγασα.. -Δε ξερω, αλλά ο πατέρας μου μού πε οτι ολα θα ναι καλύτερα.. -Μακάρι, παμε για μπάλα?  -Πάμε.. Κι αφησε τη σημαια.. -παρτην ρε, θα την βαλουμε στο κορνερ.. Ιπποκρατους και Σόλωνος γωνια, 18 Νοέμβρη του 1985,  Πανσπ

 Αιωνες πισω μου.. Απ τα μνηματα του νεκροταφειου του χωριου μου μεχρι τα μονοθεσια σχολεία της ελληνικής υπαίθρου. Αιωνες,  δεν αραιωσε ποτέ ο χρόνος.. Αιωνες, παντα πυκνος, πολυεπιπεδος, ταυτο-χρονα ολα. "Αιωνες ειναι αυτή η ελια εδω, μην την κοψεις" Αιωνες στις πλακες ενος καλντεριμιου στο Αγιον Ορος, χρονια τενοντιτιδα μετα απο ολοημερο περπατημα.. "Ολοημερο ο Στελιος, θα ρχεσαι 12 μεχρι τεσσερις," ειπε ο Διευθυντης, τον προηγουμενο αιώνα σ ενα σχολείο.. " Το δημόσιο και δωρεαν σχολείο ειναι κατάκτηση του 18ου αιωνα" , φερελπις πανεπιστημιακος σ ενα σεμιναριο ιστορίας της εκπαίδευσης.. Εκπαίδευση??? Αιωνια η μνημη της!! Να ζησουμε να τη θυμόμαστε!! Θημησες, μνημες, εγγραφες του παρελθοντος κι ανασυρση στο παρόν..  "Γιατι λεμε Χριστος γεννάται ενω εχουν περασει 2021 χρονια?"  ρωτησε η Αγγελικη απ το τελευταιο θρανιο σε μια ταξη με αγγελακια, καμπανουλες, σπρέι χιονιου, κι άλλων εθιμικων της 23 Δεκεμβρη σ ενα οποιοδηποτε σχολείο..  - Είκοσι αιώ

 Αιωνες πισω μου.. Απ τα μνηματα του νεκροταφειου του χωριου μου μεχρι τα μονοθεσια σχολεία της ελληνικής υπαίθρου. Αιωνες,  δεν αραιωσε ποτέ ο χρόνος.. Αιωνες, παντα πυκνος, πολυεπιπεδος, ταυτο-χρονα ολα. "Αιωνες ειναι αυτή η ελια εδω, μην την κοψεις" Αιωνες στις πλακες ενος καλντεριμιου στο Αγιον Ορος, χρονια τενοντιτιδα μετα απο ολοημερο περπατημα.. "Ολοημερο ο Στελιος, θα ρχεσαι 12 μεχρι τεσσερις," ειπε ο Διευθυντης, τον προηγουμενο αιώνα σ ενα σχολείο.. " Το δημόσιο και δωρεαν σχολείο ειναι κατάκτηση του 18ου αιωνα" , φερελπις πανεπιστημιακος σ ενα σεμιναριο ιστορίας της εκπαίδευσης.. Εκπαίδευση??? Αιωνια η μνημη της!! Να ζησουμε να τη θυμόμαστε!! Θημησες, μνημες, εγγραφες του παρελθοντος κι ανασυρση στο παρόν..  "Γιατι λεμε Χριστος γεννάται ενω εχουν περασει 2021 χρονια?"  ρωτησε η Αγγελικη απ το τελευταιο θρανιο σε μια ταξη με αγγελακια, καμπανουλες, σπρέι χιονιου, κι άλλων εθιμικων της 23 Δεκεμβρη σ ενα οποιοδηποτε σχολείο..  - Είκοσι αιώ

 Ενα λεωφορειο μ έκλεισε στη στροφή τ Τζαλα.. Ευτυχώς που προλαβα να πάω πισω τα πεντάλ και να λειτουργησει η "κοντρα" απ το τσεχικο βαρυ κι ασηκωτο ποδήλατο μου.. Ειχε και χαλικια στις άκρες ο νεοκατασκευασθεις δρομος  για Κατουνα.. Ζαρωσα στην ακρη του χωρίς να κατεβω.. Πετάχτηκαν απ το καφενειο τ Τζαλα να κανουν "κουμαντο" στον οδηγό.. " μα κάθε μερα περνά η συγκοινωνια για Κατουνα, πώς του ξέφυγε ετσι το λεωφορειο" σκέφτηκα. "Εργάτες-αγρότες - φοιτητες" φωναζαν με υψωμενες γροθιες οι επιβάτες.. "Παρτο αλλιως να μη σε ξυσει η συκια",  φωναζαν κανα - δυο χωριανοι μου με το ρακοποτηρο γεματο ουζο Χρυσανθακοπουλου στο χερι, χωρις νερο, χωρίς μεζε, χωρις ξηροκαρπια.. Δεν κατεβηκα, σηκωσα το τιμονι και μετακινησα τη μουρη του ποδηλατου μου, να δωσω στον ατζαμη οδηγο του " λεωφορειου της πολιτικης" μισο μετρο ακομη.. Κολλησα σχεδον πανω στο Σερεταιικο το σπιτι.. Δε μπορουσα να ξεκαβαλησω κι ευκολα.... Δε τους τρολαρα.. Γυρνουσα α

 Σιωπουσε μετα απο καθε πρωτοτυπη σκεψη.. Σκεψη? Μα αφου κι η καρδια του συμμετειχε.. Και το δερμα του,  ναι το δερμα του! Ριγουσε.. Πρωτα η ραχοκοκαλιά κι αμεσως μετα οι τριχες του πήχη, απ τον καρπο μεχρι τον αγκώνα.. Μες τη σιωπη του άκουγε μια επιβεβαιωση , μια πληροφορια, μια παρηγορια..  Ριγησε πρωτη φορα σ ενα πηλικιο αξιωματικού πανω απ το φερετρο σε μια κατηφορα πριν το νεκροταφειο.. "Θα γλιστρησει και θα πεσει" σκεφτηκε.. "Δε θα πεσει" απάντησε αγνωστη φωνη, άγνωστη η πηγή της.. Κοιταξε γυρω του.. Πρόσωπα θλιμμένα, πρόσωπα συλλογισμενα.. Δε μιλησαν αυτοι.. "Αυτοι σκεφτονται με τρομο τ ανθρωπινα.. Δεν εκπεμπουν τιποτα.."   Κοιταξε περα απ την συνοδεια της κηδειας.. Αγραμπελες μ αιθεριο άρωμα, ελιες με ζαρωμενο τον καρπό, αναβροχιά.. Επομενο level ο οριζοντας, στατικος, νεκρος, απλά οριοθετουσε το χωρο, το γεγονος.. Μια Robe di kappa μπλουζα πρασινογκρι εξω απ το μπλουτζην, την σηκωσε να σκουπισει τον ιδρωτα του.. Οταν την εφερε στο μέτωπο  να  πάρ

 Κατι Λακανικοι,  καποιοι Φροϋδικοι αρχισαν το ποιημα τους μολις τους ειπα τη διαγνωση.. "Ο καρκινος ειναι ο κοινωνικα αποδεκτος τρόπος αυτοκτονίας" -Πήρατε τηλέφωνο, ειναι σιγουρο? Ειρωνευτηκα. Κατι οικολογοι, καποιοι περιβαντολλογοι αρχισαν το ποίημα τους μολις το εμαθαν.. "Τα φυτοφάρμακα, τα ραντισματα χωρίς προστατευτικα μεσα ειναι η αιτια του καρκίνου " - Πήρατε τηλέφωνο, είναι γκαραντι η πληροφορία σας? Καγχασα.. "Κι η Βουγιουκλακη τι ραντιζε?Τις γλάστρες της?"  -Οι αναγεννητικοι οζοι στο συκωτι δεν ειναι απαραιτητα  κακοηθεις ογκοι, ειπε η καθηγητρια στο Ριο... Υποκλίθηκα.. -Ξερετε να παρηγορειτε..Προσδοκιμο? -Εξι μηνες..κι εφυγε.. Κατι μάλλον Μαρξιστες,  καποιοι των κοινωνικων συνθηκών αρχισαν το ποιημα τους.. -Εκτος απ την δωρεαν περιθαλψη πρέπει να διεκδικησουμε και την παρηγορητικη ψυχολογικη υποστήριξη των καρκινοπαθων.. - Σας το ειπαν καρκινοπαθεις  ως αναγκη? Σας πηραν τηλεφωνο? -Εμείς ξερουμε καλύτερα απ τούς ιδιους την αναγκη τους.. Ο Χρηστ

 "Λαφυρα μειναν πολλά στους Αθηναιους μετα τη μαχη του Μαραθωνα", ειπε ο δάσκαλος.. -Κυριε, τι ειναι τα Λαφυρα; -Ως λάφυρο ορίζεται το αντικείμενο που λαμβάνεται από εχθρό μετά από μάχη είτε για την οικονομική του αξία είτε ως τρόπαιο νίκης.. -Τι ειναι τροπαιο; -Το επαθλο.. Τι ομάδα εισαι Στελιο; -Παναθηναϊκός. -Αν πάρει η ομαδα σου το κυπελλο  λεμε πηρε το τροπαιο.. Λαφυρα τα κομμένα ποδια της επικηρυγμενης αλεπους, σε χοντρο αλατι και το δασαρχειο Αμφιλοχιας κατέβαλε τ αντίτιμο..  Λαφυρο το λουκουμι στη "δήλωτη" τεσσαρων ανδρών στο καφενείο.. Λαφυρο μια μπαλα που εκλεψα απ το γήπεδο Κομποτιου Άρτας οταν πηγαμε με τον" Αχιλλεα Παπαδατου" να παιξουμε φιλικο..  Λαφυρα στα χερια του Κολοκοτρωνη μετα την Αλωση της Τριπολιτσας.. Λαφυρο μια μπλουζα ξεχασμενη στα κοινόχρηστα πλυντηρια, μες τον κάδο, στα Ιλισια.. Φοιτητες και μεταναστες το κοινο... Λαφυρο το σκαλπ, το δερμα του κεφαλιού στους Ινδιάνους..  Μια τριχα απ τα ξανθά μαλλια της, χωρις να το καταλαβει, ε

 "Εν ειδει περιστερας" Συρμα είναι,  καιει,  καυτό μες τον ηλιο, ακανθώδες σα τα συρματα των συνορων, τις  "κονσερτινες" που αυριο - μεθαυριο θ αγγιζουν οι φανταροι  μες το θερμο καλοκαιρι.. Συρμα στο οποίο αναρριχαται ο κισσός, δε μπορει μονος του, οι ψευδοβλαστοι του τον προδιδουν.. Μονοτονα επαναλαμβανε μπρος στο θανατο, την αρρωστεια, τη φτωχεια: "Έχει να κανει κι ο Θεός με τους ανθρώπους" "Ειδες κανα Θεό? στηριξου στις δυναμεις σου, γινε Βελανιδιά, οχι κισσος"  τ απάντησε ο βλασφημος.. Συρμα σκουριασμενο, πεσμένα τα σαπια πουρναρισια παλούκια.. Παγιδευμενος μερες ο σκαντζοχοιρος, μονο μάτια ειχε, δεν κουλουριαστηκε,  δεν ειχε δυναμεις..  Μάτια κι απ τα γλυκα του ρουθουνια μια ζεστη ανασουλα..  Ανα-πνεει!! Το Πνεύμα όπου θέλει Πνέει..(Πνει) Συναιρεσις! Σε" κουλουρες" τα συρματα μες τα σιδηροπωλεια,  κυκλοι ολοκληρωμένοι. η αρχη και το τελος ενωμενα.. Με μια πενσα κοβεις αλλοτε απ την αρχη, αλλοτε απ το τελος.. Το Α και το Ω ταυτίζον

 Ζευγάρια, ερωτες στ Σαντορινη, ερωτες με τη "Μαρια Νεφέλη" ως δώρο.. Ζευγάρια σ ενα καμπιγκ στην Ικαρία, αντικοινοβουλευτισμος και τσιγαριλικι.. Ζευγάρια με σακιδιο στις Βαθρες στη Σαμοθρακη.. Ζευγάρια ερωτευμένων εκπαιδευτικων στην άγονη γραμμη του Αιγαιου σε μονοθεσια στη Σικινο και τους Αρκειους.. Ερωτικό ραντεβου το σουκου στην Πάτμο. Ζευγαρια στην Οπερα στ Αγρινιο, στο συντριβανι με παγωτο.. Αγγιγματα, φιλια κλεφτα στο παρκο.. Ζευγαρια στο χωραφι, στ αυλάκια αναμεσα στις καπνορριζες.. Ζευγαρια που γίνανε γαμοι.. Γαμοι με μολυβι και τεφτερι εσοδων - εξοδων. Γαμοι που ξεχασαν την αφη κι προσκυνησαν το επιχείρημα.. Γαμοι που πανηγυριζει ο ενας εις βαρος του αλλου.. Γαμοι που κρινει ο ενας τον αλλον σ ενα παιχνιδι εξουσιας.. Γαμοι που ο καταφερτζης επιχαιρει για το σκεπτικο του.. Γαμοι που η καταφερτζου ανεχεται κανοντας δευτερες σκεψεις.. Γαμοι με παιδιά στο μοντέρνο, ακριβο καροτσακι. Παιδια που οι γονείς συζητανε το φυλο τους..  Παιδια  που οι γονείς συζητανε το ζωδιο το

 Αραξε τ αγροτικο ο γύφτος. Ντατσουν κοκκινο με ζαντολαστιχα πλατια, μικρα δεν ειχε, ουτε γυφτισσα με λαχουρια.. Μονος με βερμουδα, σταυρό χρυσο, σαγιονάρα. Αδεια η καροτσα, μόνο η παλάντζα κρεμοταν -Καλησπερα ωρε λεβεντες, να πιω ένα καφέ; -Φτιαξε ενα φραπε στο φιλο..είπα  Με κοιταξε -Φχαριστω, πώς ηξερες οτι πινω φραπέ;  -Φραπέ πίνετε ολοι οι τσιγγάνοι το καλοκαιρι, το χω πρόσεξει, και τον κρατάτε και μαγκικα, σα δαγκανα κρατατε το ποτηρι απ τα "χειλη" του,  σαν νυχια αρπακτικού, σαν αιτος που βουτά το θηραμα και φευγει για τον ουρανό.. -Εσεις οι μπαλαμοι πώς τον κρατάτε; -Απ τα τοιχωματα του ποτηριου, καποιοι δε τον πιανουν καθολου,  απλά σκυβουν στο ποτηρι,  φερνουν τα χείλια τους στο καλαμακι και ρουφανε... Εφερε το φραπέ η καφετζου , με κοιταξε να επιβεβαιωσει το κέρασμα.. Ειχα ηδη βγάλει απ τη  βρωμικη βερμουδα μου τ αντιτιμο. Το πηρε αμεσως με το δεικτη και τον αντιχειρα, σα δαγκανα .. -Βιβα φιλο, ειπε ο γυφτος, ο καρπουζας,  ο ρομα,  ο τσιγγάνος.. Κοιτωντας με πήρε τ

 11 Ιουνιου το πρωι  "χρεώθηκα" την κατάθεση Στεφανου και την δοξολογία..Απελευθερωση του Αγρινιου..  Παλιοφιλοι η εξάδα της σημαίας, περσινοι μαθητές μου.. Ωραια μερα, φωτεινη, δροσερη..  Ξεκινήσαμε απ το Παπαστρατεια Εκπαιδευτήρια, στο "Ραντεβού " μπροστά, ανεβαινε στην αδεια, πρωινή, αγουροξυπνημενη Παπαστρατου με το σκυλι του. Ω!! Έκπληξη, - παιδιά να σας γνωρισω το σημαιοφορο του λυκειου μου..  Ο Γιαννης ηταν ο σημαιοφορος μας το 1985!!. -Καλημερα,που πάτε, αν θυμάσαι παρατησα την Ιατρική και τελειωσα Παιδαγωγικο.. θα μουν καλος δασκαλος  -Θυμάμαι Γιαννη..θα ησουν καλος δασκαλος, θα διαλεξω καποιο ποιημα σου να το παρουσιάσω στην έκτη.. Συνεχίσαμε εμεις προς τα κατω, αυτος χαζευε στο modapelle  "δερματινους χιτωνες" Πρωινος, σαββατιάτικος, καφες με την Άννα, τη γυναικα μου το Φλεβάρη στο Σείριο. Δειλά το έβγαλε απ το σακίδιο το βιβλιο του, την ποιητικη του συλλογη.. -Μπραβο Γιάννη, θα τ αγορασω, θα το διαβασω και θα σ κανω κριτικη. Το ξεφυλισσα ... &q

 Συγχαρητήρια για το νεαρο μεταναστη απ την Περσία π αριστευσε.. Η σπεκουλα ομως ειναι προφανης κι απ τα συστημικα κι απ τα δικαιωματικά (υπογειως συστημικα) ΜΜΕ.. Κομπλεξ(εθνικό) και φλιλελευθερη (ατομικής επιτυχιας) κουλτούρα...  Αν εχω ορεξη το βραδυ θα σας γραψω ενα κοριτσι π αριστευσε πριν απο χρόνια  ενω η μητερα της αυτοκτόνησε τρεις  βδομαδες πριν τις Πανελλαδικές.. Και ολο το χρονο πριν αυτοκτονησει κάθε μερα εκλαιγε..... εκλαιγε.. εκλαιγε.. Δε της κρατησε ποτε βιβλιο, δε την ξυπνάγε για το σχολείο.. Μονο την κοίταζε θλιμμένα.. -Αν φυγεις να σπουδάσεις, θα μείνω μονη με τον πατερα σου.. Θα στενοχωριεται μονος του με μενα.. -Οχι μαμά μη λυπάσαι, μη σκεφτεσαι έτσι, θα ρχεστε στην Πάτρα, θα φτιάξουμε μαζι το δωμάτιο, θα σου πάρω ομως εκεινο το χαλι π άφησε η γιαγια.. Δυο κουβεντες και ξαναβαζε τα κλάματα.. Εσκυβε στο βιβλιο Φυσικης του Μαθιουδακη το κορίτσι..  Δάκρυα εσταζαν στην άσκηση 3.96 "κρουσεις μετωπικες και πλαστικες",  ολισθησεις.. Εκλεισε αποτομα το βιβλιο, τη