Διηγαίματα

Εβγαινα στη Βιγλα τ απογευματα του Ιουνιου.. .. Χαιρεταγα το Νιαουρα και τα γιδια του που με κοιτουσαν παραξενα.. Δυτικα το χωριο μου, ανατολικα το πελαγο μου.. Πουρναρια, ασφακες, παλιούρια κι ενα μοναδικο ξεφωτο.. Ξαπλωνα στο γρασιδι, προγκαγαν και τα φιδια. Κοίταζα τον ουρανό, ειναι ιδανικος χωρος για προσγειωση εξωγηινων.,σκεφτομουν.. Αργοτερα διαβασα οτι τα νησια του Πασχα θεωρουνται πιο κατάλληλα.. Ως μικρος πριγκιπας επιμενω οτι ο πλανητης μου, το τριανταφυλλο μου ειναι το καλυτερο.. Νοτιοανατολικα εβλεπα τ Αγρινιο την Τριχωνιδα κι εναν κωνο το βουνο Ρηγανι.. Ζουζουνιζαν μελισσες, με τσιμπαγαν αλογόμυγες, κουδουνια και κυπρια στ αυτια, βαρβατιλα τραγου στη μυτη.. "σημερα θα έρθουν, δε μπορεί" Θερινο ηλιοστάσιο.. "μεςτο φως θα ερθουν" - Στέλιο, τι κανεις εδω;; ρωτησε ο μπαρμπα Κωστας που τραβαγε μια γιδα κι εψαχνε τα γιδια τ Νιαουρα για μαρκάλο.. Τι να τ πω τωρα;; οτι περιμενω εξωγηινους.. Δε συγχωρουσε η κοινοτητα τους αλλαφροισκιωτους, τους νεραιδοπα

 Το πετυχημενο κεντρωμα ηταν η χαρα του.. Θαυμαζε την δημιουργία... Θλιβοταν οταν τιναζαμε τις ελιες.. Διάλεγε τον τιναχτη που δε θα εδερνε, που δε θα πληγωνε τα δέντρα.. Στρωμνη, καθαρο νερό για τα ζωντανα.. -ψυχή εχουν κι αυτα.. Στον γεωπόνο και τον κτηνιατρο οχι στυγνα για την παραγωγη, αλλα απο σεβασμο στο δεντρο, στο ζωο, στους ρυθμους του.. Τον πονεσε το στομαχι οταν διερχόμενος στην μαχη της Αμφιλοχίας ειδε νεκρους παντού.. Εκει στο στομαχι, την  δευτερη κρυφη καρδιά των ευαισθητων ανθρώπων γραφτηκε ολη η πικρα της ζωης του.. Στο κεντρο νεοσυλλεκτων Καλαματας γνωρισε το παστίτσιο, τα φαγητα φουρνου πρωτη ρωγμη κι αμφισβητηση στην ξηρομεριτικη κλεφταρματολικη κουζινα.. Δεκτικος σ ολα.. Νεωτεριστης αλλα οχι μοδατος!! -εμ με τους νεσκαφεδες και τις κοκακολες τρυπησε το στομαχι του.. ελεγαν στις αποπειρες ν ερμηνεύσουν την εισαγωγή του στο νοσοκομείο.. -κι οι παπουληδες κι ο πατέρας μου ελληνικο σε χοντρο φλυτζανι επινε!! πηγε ποτέ νοσοκομειο;; ενενηντα πεθανε. Αμ και τ αλλο το φραπ