Εβγαινα στη Βιγλα τ απογευματα του Ιουνιου.. ..

Χαιρεταγα το Νιαουρα και τα γιδια του που με κοιτουσαν παραξενα..

Δυτικα το χωριο μου,

ανατολικα το πελαγο μου..

Πουρναρια, ασφακες, παλιούρια κι ενα μοναδικο ξεφωτο..

Ξαπλωνα στο γρασιδι,

προγκαγαν και τα φιδια.

Κοίταζα τον ουρανό,

ειναι ιδανικος χωρος για προσγειωση εξωγηινων.,σκεφτομουν..

Αργοτερα διαβασα οτι τα νησια του Πασχα θεωρουνται πιο κατάλληλα..

Ως μικρος πριγκιπας επιμενω οτι ο πλανητης μου,

το τριανταφυλλο μου ειναι το καλυτερο..

Νοτιοανατολικα εβλεπα τ Αγρινιο την Τριχωνιδα κι εναν κωνο το βουνο Ρηγανι..

Ζουζουνιζαν μελισσες,

με τσιμπαγαν αλογόμυγες,

κουδουνια και κυπρια στ αυτια,

βαρβατιλα τραγου στη μυτη..

"σημερα θα έρθουν, δε μπορεί"

Θερινο ηλιοστάσιο..

"μεςτο φως θα ερθουν"

- Στέλιο, τι κανεις εδω;;

ρωτησε ο μπαρμπα Κωστας που τραβαγε μια γιδα κι εψαχνε τα γιδια τ Νιαουρα για μαρκάλο..

Τι να τ πω τωρα;;

οτι περιμενω εξωγηινους..

Δε συγχωρουσε η κοινοτητα τους αλλαφροισκιωτους, τους νεραιδοπαρμενους..

-μ εστειλε η βαβω μου να βρω το μπαρμπα Μήτσο να τον ρωτησω αν εχει γάλα..

Προσπερασε..

Ξαναξαπλωσα στο βιγλαικο χαλι των λουλουδιων..

Χάνονταν οι ηχοι,

έσβηναν τα κελαηδηματα των πουλιων, επιβραδυνε η ανασα μου..

Μονο γαλαζιο τ ουρανου που κατεβαινε..

Κατεβαινε αργα οχι να με συνθλιψει να μ αγκαλιασει ηθελε..

Ειρηνικα θα ερθουν, γιατι οχι;

Τι να ανταγωνιστουν;

Τι ν ανατρεψουν;

Να εδω μια χαρα ειναι για να προσγειωθουν..

Και να καουν τα χορτα, θα χουν πυροσβεστηρα..

Αλλα σε μενα γιατι;;

Κι εδω τινος χωραφι να ναι;

Δεν είναι σπαρμενο, παρατημενο φαίνεται..

Θα ρωτησω το μπαρμπα Μητσο..

Ημουν ξαπλωμενος με κεφαλη προς την Ανατολη, οπως οι κεκοιμημενοι..

Αν ερθουν, απ την Ανατολη θα ερθουν..

Ισχυουν τα 4 σημεια τ οριζοντα στο διαστημα;

Υπαρχει το πανω και το κατω;

Μ είχε τσακισει κι ο Άρμστρονγκ!!

Απαν κοιταζα εγω, πανσεληνος!!

Απαν κοιταζε κι ο Άρμστρονγκ και φωτογραφισε πανγη!!.

Θα κανω σταυροειδες αγρογλυφικο με το σώμα μου σκεφτηκα..

Αλλαξα θεση,

ξαπλωσα με μετωπο στο βορρα..

Δυο κινήσεις ακομη και θα εκανα σταυρό, στοχο ορατο απ το επιθυμουντα ορατο και φιλικο σημειο προσγειωσης..

Σχεδον αποκοιμηθηκα..

Καλα κανουν και βάζουν πορτοκαλι χρωμα στα σωσιβια,

κιτρινο στα φωτα ομιχλης για να νικουν τη διαθλαση..

Μου εφαγε λεπτα για να καταλαβω αν υπηρχε η γαλάζια σφαίρα στον ουρανο πανω απ την Αμφιλοχια.

Κι αν υπηρχε γιατί ηταν ακίνητη;;

Μπα κουνήθηκε λίγο..

Ερχεται προς τα δω!!

Δικαιωση και φοβος!!

Σηκωθηκα ορθιος!!

Ταχυπαλμια!!.

Κοιταξα προς το χωριο..

Προς τα χωραφια στην Αμβρακια

Τι γλωσσα να μιλουν;

Θα με απαγαγουν;

Εγω ξερω γι αυτους, αυτοί ξερουν για μενα;;

Ξανασηκωσα το κεφαλι,

η μπλε σφαιρα μεγαλωνε, πλησιαζε..

Δεν ηθελα να μαθω τιποτε αλλο!!

Δειλιασα, εφυγα τρεχοντας, δεν κοιταζα πισω..

Να βγω στ Καρυδ' που παιζουνε μπαλα, να ρωτησω αν το βλεπουν κι αυτοι..

Ως θεος Πανας με κατσικίσια αλματα περασα τα Δημητρουλεικα,

ανατολικα απ τα Κατσιγιαννεικα,

είδα τα Μαχαιικα και μια χιλιοραμμενη δερματινη μπαλα στον αερα..

Ουφ!! Οι φιλοι μου..!!

Σταματησαν να κλωτσανε..

Δε μου δωσαν σημασια..

Κοιταζαν τον ουρανο,

το διαφημιστικο αεροπλοιο της good year

μ ολο του τον επιβλητικο ογκο,

αργα επλεε στον ουρανο αναμεσα απο Βιγλα και Πεταλα, πάνω απ την Αμβρακια..

Ειχα δει το ρυγχος του,

βλεπαμε πια το σκαφος ολόκληρο..

Χαμογελασα για τ ονειρο,

τη φαντασια μου και το ψεμα μου..

-θα με βαλτε μεσα; ρωτησα τα παιδια.

-πού;

-στον αγωνα. Πού αλλου;

"κι ενα αγροτεμαχιο στη θεση Βιγλα, το αφηνω στο υιο μου Στέλιο"

εγραφε η διαθηκη του πατρος

-πού να ναι αυτο ρε Κικη ρωτησα την αδερφη μου μ αφορμή το κτηματολογιο..

-το θυμαμαι εγω, μ είχε παει μικρη η μαμα για ρίγανη. .

Κανονισα με τον τοπογραφο την Κυριακή να παμε..

Να σαι κι εσυ, να το μαθεις, μη στο παρουνε..

Πλησιαζαμε με το gps και την κορδέλα..

Ανατρίχιασα, κοιταξα ανατολικανοτια, δυτικα..

βορεια δεν τολμουσα.

αφουκραστηκα για γιδια,

δυο μετρα τα χορταρια..

-θα σου το παρει το δασαρχειο, εκτος αν το κανεις αεροδρομιο για εξωγηινους..

ειπε ο ταλαιπωρημενος απ την βλάστηση τοπογραφος.