Διηγαίματα

"Το παλιό πεθαινει, το νεο δε γεννήθηκε ," Η εποχη των τερατων", κι αλλες ιδεοληψιες των καταπιεσμενων απ το χωρο..τον τρισδιαστατο χωρο.. Δεν ειναι εποχη των τερατων , ο Απριλης ειναι η εποχη των ερπετών και των φιδιων.. Σερνόταν μες τα χαμομηλια και τ αγριαγκαθα κατω απ της Βαβως το σπιτι.. Εδινε μαχη με τη γάτα μες το σπιτι, διπλα απ το κρεβάτι μου 14 Αυγουστου που ειχα ανέβει στο χωριο να κοιμηθω, να τιμήσω την "Κοίμηση της Θεοτόκου" την αλλη μερα. Κι η νυφη απ την Αθήνα, την βρηκε την οχια στο κρεββατι της, δεν ευδοκιμησε κι ο γαμος αργοτερα.. Σταματησε το μοιρασμα των λουκουμιων, "της παρηγοριας", στην Παναγια τη Μαυρομματα της Παπαδατου στην κηδεια ενός παραξενου γεροντα (τυχαιο?) όταν γραια π καθαριζε τον τάφο του αντρα της με γαντζωμενη την οχια στην παλαμη της εφτασε σκουζοντας στην σκουριασμενη πορτα του νεκροταφείου.. Τυφλιτης, ψευδοπους αποδους, μπουνταλοφιδο να λεμε την αληθεια, δεν περασε κανένα ποτε απεναντι απ το δρομο, και το πι

  Γυριζα με το σταρλετακι από το μονοθεσιο που δούλευα καμιά 50αρια χιλιομετρα απ τ Αγρινιο. Λακουβες, λάσπες, ερημια.. Σπίτια διπατα, σφαλιστα η αστυφιλία τα χε αδειάσει μαζι με την πλατεία , τα χωραφια, τις στανες.. Τρεις μηνες πρωι, μεσημέρι διεσχιζα αυτο το χωριο για να φτασω στο επομενο που ηταν το σχολείο μου.. Άνθρωπο δεν ειδα, παρα μονο ενα πρωι του Νοεμβρη μ ομίχλη μια καμπουριασμενη γρια..σαλεψε Κορναρα, δε γυρισε, ισως δεν ακουσε, ισως δε μπορούσε απ τη μεση της, ισως δε νοιαζοταν... σαλεψε λιγο το χερι της.. . Σημαδια ζωης απ το τελος Νοεμβριου δυο καμιναδες τις εφταμιση το πρωι και κατι κουδουνια απο λιγοστα "μανάρια" με το σχολασμα κατα τις δυο παρα τεταρτο το μεσημέρι... Στην κλειστη στροφη μες το χωριό - φαντασμα επιασα δεξια τ απομεσημερο να χωρεσει το 32αρι λεωφορειο που μετεφερε τα γυμνασιοπαιδα απ το κεφαλοχώρι.. Αλληλοκοιταχτηκαμε με τον οδηγο, κατι ήθελε να μου πει, κατι ηθελα να του πω. -Δασκαλος εισαι; -Ναι, απ Αγρινιο καθε μερα. -Πέρυσι ειχε μια