Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
"Το παλιό πεθαινει, το νεο δε γεννήθηκε
,"
Η εποχη των τερατων", κι αλλες ιδεοληψιες των καταπιεσμενων απ το χωρο..τον τρισδιαστατο χωρο..
Δεν ειναι εποχη των τερατων ,
ο Απριλης ειναι η εποχη των ερπετών και των φιδιων..
Σερνόταν μες τα χαμομηλια και τ αγριαγκαθα κατω απ της Βαβως το σπιτι..
Εδινε μαχη με τη γάτα μες το σπιτι,
διπλα απ το κρεβάτι μου 14 Αυγουστου που ειχα ανέβει στο χωριο να κοιμηθω, να τιμήσω την "Κοίμηση της Θεοτόκου" την αλλη μερα.
Κι η νυφη απ την Αθήνα,
την βρηκε την οχια στο κρεββατι της,
δεν ευδοκιμησε κι ο γαμος αργοτερα..
Σταματησε το μοιρασμα των λουκουμιων,
"της παρηγοριας",
στην Παναγια τη Μαυρομματα της Παπαδατου στην κηδεια ενός παραξενου γεροντα (τυχαιο?) όταν γραια π καθαριζε τον τάφο του αντρα της με γαντζωμενη την οχια στην παλαμη της εφτασε σκουζοντας στην σκουριασμενη πορτα του νεκροταφείου..
Τυφλιτης, ψευδοπους αποδους, μπουνταλοφιδο να λεμε την αληθεια,
δεν περασε κανένα ποτε απεναντι απ το δρομο,
και το πιο αργό τρακτερ πατησε πανω του, χρυσομυγες αφηναν τ αυγά τους στο ξεκοιλιασμενο κορμι του..
Αγκιστρι στ αυγο, πετονιά κι η δίμετρη δενδρογαλια σπαρταρουσε μες το κοτετσι..
και στα χερια της θεια-Πανάιως που πηρε εκδικηση για τ αυγα που της ελειπαν..
"Δε θα χα να βαψω κόκκινα τη Μεγαλη Πεμπτη, αν δε την ξεπατωνα",
ειπε πανηγυρικά ενω της αποτελειωνε το κεφαλι με μια πλάκα στη μαντρα...
Ιουλιος, "αναβει η πετρα, το λιθαρι παιρνει φωτια".
-Άι ωρε Στελιο πεταξου να ταΐσεις τα γρουνια,
περασε η ωρα,
μπαρουτι ο τοπος δεν αντέχω..
-Ποσο φυραμα να βαλω, ποσο νερό;
-Ασε τα φαΐ , νερό βαλε τους ,
αλλα ρίξε και στη γουρνα,
έρχεται ενα μεγάλο φιδι και λούζεται..
-Δε παω, φοβάμαι τα φιδια..
-δεκα χρόνια, το ποτιζω, μη φοβασαι,
σα γουρουνακι,σα σκυλακι το χω,
θα βγει απ τις πέτρες,
θα συρθει,
θα παει στη γουρνα και θα σε περιμένει ..
-Πού θα παμε πρωτομαγιά;
-Στη φυση, στο χωριο, στο λιοστασι..
Φυγαμε τρέχοντας, κουνιονταν τα χορτάρια που εφταναν μεχρι τα γόνατα απ τα πολλα φιδια..
-Αντε παμε στο πελαγο, λαθος επιλογη η πρωτομαγιά στο λιοστασι..
Natrix natrix που λενε κι οι βιολογοι, natrix natrix νεροφιδα μες στα λουρια της Heinz αντλιας
κομματια το κορμι τους μονο το κεφαλι ν ανοιγοκλεινει τα ματια του
κι εγω ν ανεβαζω το γκάζι να φουσκωσουν τα μπεκ νερο..
-να προσέχετε μετα το ποτισμα,
πάνε στη δροσια τα φιδια..
Με τα χερια της, ω ναι!,
με τα χερια της το'πνιξε η αδερφη μου στις εξι το πρωι οταν τιναξε το κεφαλι του μες στο πατο' φλο..
-Εχει ουρά το 9, ουρά σα φιδι, ειπε αυτη που μ αμφισβητησε οταν εμαθε την γεννηση μου 9 του Μαρτη..
9 τ Απρίλη, ουρες, φιδια, απειλες, φόβοι..
-Έβλεπα φιδια θεια, ειπε τ εννιαχρονο οταν ξυπνησε τρομαγμένο μες τη νυχτα,
"φιδια πολλα, αγκαλιασμενα"
-Δαιμόνια ειναι, ειπε η θεια, κοιμήσου, δε θα σου κανουν κακο.
Με σηκωμενα τα κεφάλια και μπερδεμενα τα κορμια τους δυο φιδια σημερα μπρος στο σταυλο ερωτευμενα,
αδιάφορα για τ αυτοκινητο μου αν και κορναρα..
"Πριν τα χελιδονια εσεις φερνετε την Ανοιξη" τους φωναξα και τ αχωριστο ερωτικο συμπλεγμα, το διονυσιακό σμιξιμο κυλησε μες τις κοκκινες παπαρούνες..!

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

 Θα μας δικασει αυτη η αιματοχυσια.. Το αιμα δεν ειναι βοτκα με λεμονι,  ειναι υγρο Θυσιας, ειναι η θυσια..  Η Ιφιγενεια, ο Ισαάκ , ψευδοθυσιες αναιμακτες..  Αγγιξα, μυρισα, ειδα, ηπια αιμα  στην Πινδο το 1940, στο περασμα της Νιαλας Μεγαλη Παρασκευή του 1947, στο Γραμμο το 1949   στην Κύπρο το 1974,  σ ενα αεροπορικο δυστυχημα στις Ανδεις το 1972, σ ενα πουκαμισο δολοφονημενου στην Λ Αλεξανδρας το 1990,  σ ενα τιμονι τροχαιου δυστυχηματος το 2004.. Το αιμα  του Σταυρού των ανθρώπων δεν ειναι οπως  η συναψη των νευρωνων, οπως οι  ιδεες, οι  αποψεις,  οι  αναλυσεις, η  πονηρια, η  αναγκη για επιβολη..  Το αιμα εξευμενιζει Θεούς, μετουσιωνει τους θυσιαζοντες σε μυστες, τους θυσιαζομενους σε Αγιους το "αιμα μου" ειναι η αγάπη..  Το αιμα δεν ειναι λεξεις, συνθήματα, memes, ρίμες κι ατακες αυτόικανοποίησης.. Το αιμα δε γελα, δεν κλαιει, δεν δημαγωγει, δεν εκλιπαρει , δεν πανηγυριζει, δεν διαδηλωνει...
 Σκάλα ασπρισμενη, με πλάκες θρυμματισμενες , η ξηρομεριτικη καμάρα, οι " πωλιτσες" εσοχές για προσωρινή αποθήκευση μικρών αντικειμένων  Στο κατωι το χειμωνιάτικο κι  η κουζίνα. .  Εφτά νομα σ  ενα δωμα.  Από πάνω το καλό δωμάτιο και μια κρεβατοκαμαρα ακόμη.  Παραθυράκια μικρά σαν πολεμιστρες  στο κατωι.  Στο δυτικό παραθυρακι ακουμπουσα τα βιβλία μου και διάβαζα. Ήλιος, φως μ έλουζε   Τετράδια με τετραγωνάκια για να γράφουμε αριθμούς. . Βιβλία και φως! Χτυπούσα το στρώμα και μόρια σκόνης-είχαμε απο δαυτη- αιωρούνταν και υλοποιουσαν τις ακτίνες του ήλιου  Τις έκλεινα στη χούφτα μου και τις έριχνα στην σακα .. Μάζευα φως! Την Παλαιά Διαθήκη διδασκομασταν , έβαζα τις εικόνες των βιβλικών μορφών στον ήλιο να ζωντανέψουν.  Ο γενάρχης Αβραάμ σχεδόν ζωντανος με κοιταζε...  Απ τη μυθολογία μ άρεσαν οι προτραγικοι, ο Σίσυφος , ο Αχιλλέας, η ερωτική συγκρουση με τον Αγαμεμνονα..  Κι αυτό το βιβλίο πέρασε απ το στούντιο μο...
 - Το 235 θα πάρεις, θα κατεβεις Ευαγγελισμό, θ ανεβεις τη Μαρασλή και θα βρεις τη σχολή, ειπε τ αποβραδις η αδερφη μου. Βγήκα Λ Παπαγου, τσάκισα μια τυρόπιτα κι ενα μιλκο. Μπλε λεωφορείο, Ικαρους, τα χαμε παρει με πορτοκαλια απ τους Μαγιαρους που λεγε κι ο Διακογιαννης.  Μπήκα, καφε καθίσματα, λευκοι σωληνες, λαβες, χειρολαβές.. Κοσμος και κοσμάκης.  Για τ ακυρωτικο των εισιτηριων ομως δε μου πε η αδερφη μου..  Όλοι πέρασαν απ το πορτοκαλι κουτακι, τελευταιος εγω..  Δεν καθισα, ντρεπομουν..  Βγηκε στη Λ Σοφιας.. Να χω το νου μου σκεφτηκα.. Κρητικος πολιτικος δεξια, Βενιζελος αγαλμα.. Θα το ριξουν κι αυτο οπου ναναι..  Ευαγγελισμος!! Το κουμπι; πού ειναι το κουμπι; Δεν ήταν στην οροφή, οπως ήξερα απο κατι 32αρια τ Ξηρομερου..  -Εχουμε πατησει εμεις κυριε, ειπε  νυσταλεα μια Ζωγραφιωτισσα μεσοκοπη. -Δεν ακουστηκε, ειπα κι εγω δηθεν γνωστης των λεωφορειων.  -Αναβει φωτάκι στον οδηγο..καπως ενοχλημενη για τον κυκλοφοριακο μου αναλφαβητισμο....