Διηγαίματα

 Γυριζαμε απο σεμινάριο στο Δημ. Σχολειο Νυδριου.. Πηγαινα σε σεμιναρια κυριως μη μοριοδοτουμενα.. Ημουν στην ατομικη εποχή και στη διάσπαση του ατομου, τα μορια μου φαινονταν προιστορια και στη φυσικη και στην εκπαίδευση.. -Αυτα που μαθαμε θα τα εφαρμοσουμε αμεσως στην ταξη, ε Στελιο; -Τι μαθαμε; και κατεβασα ταχυτητα να βγαλει το σταρλετακι την ανηφορα μετα τη Βονιτσα, αριστερα μας η Κουκουμιτσα κι ενα εκκλησάκι.. -Μα ηταν καθηγητες Πανεπιστημιου.. Τι σε πείραξε ; -Εχουν μπει σε ταξη, ρε Αθανασια.. Τον απεφυγαν τον πολεμο,  δεν ειναι μπαρουτοκαπνισμενοι, εγχειριδια μαχης αραδιαζουν, ουτε μια λαβωματια δεν εχουν. -ολα τα σχηματα της αριστερας στο Πανεπιστημιο Ιωαννινων διεκδικουσαν επιμορφωση.. -Αθανασια, μη μ εκνευρίζεις... και τα Παλισμπελα προβαλαν δεξια απ το παρμπριζ,  εχει κι εδω Φουνταιους, της ειπα.. Μαλλον απ τους Σταυλους  Ευρυτανιας καταγομαστε όλοι οι Φουνταιοι, μετοικησαν στη Παραχελωιτιδα και δυο - τρεις οικογενειες μεταναστευσαν βορεια, στην Παπαδατου,  στα Παλιαμπελα,

 Πυρινες γλωσσες εγλειφαν τα σπιτια.. Πυρ γυνη και θαλασσα.. Πυρπολικα στο Αιγαιο.. Πυρσοι στα χέρια των ανθρακωρυχων, ανιχνευτές του οξυγονου.. Στο πυρ το εξωτερον οι αστοχοι στα της αγαπης.. Πυρομαδα  στο τζακι μιας καλυβας απο ανάπτυγματα των  βαρελιων πισσας που εστρωναν το δρομο..και τα παρατησαν.. Πυρκαγια το κοκκινο φορεμα της.. Καυλοπυρεσσων ο επιβατης του "Μεγαλου Ανατολικού" Πυρετος που δεν πεφτει, "διασωληνωσις"! Πυρ υγρο σταματησε τους Αραβες.. Πυροβολο θα το λετε, οχι κανονι!! Διεταξε ο Ανθυπιλαρχος μια καυτη μερα στην Αυλωνα.. Πυριτιδα κι η Παπικη δυση κατακτα τον κοσμο..  Πυροτεχνηματα και πλαστικες σημαιες η πολιτικη την δεκαετια του "80. Πυροτεχνουργος με στολη εξουδετερωνει τις ναρκες στο Γραμμο. Πυρσογιανη κι οι τεχνιτες της πετρας.. " Αναβει η πετρα, το λιθαρι παίρνει φωτια, Γιαννη γιατι εκοψες το πευκο; γιατι;; γιατι; " " Σπιθα" κι ο Θεοδωρακης το αντιμνημονιακο κόμμα του.. Σπιθες φωτιας στα κουτσουρα του τζακιου.. "

Υψηλη ραπτικη και κασουαλ ρουχα. Μπουργκα και μπικινι. Ο χιτωνας του Νεσσου, τα ιματια του Χριστού σε κληρωση.. Ζαρα στις πρωτες αναζητησεις της γκουγκλ.. -φορεσα ενα χρονο το ρασο, Στελιο.. -γιατι το πεταξες; -φευγεις κι απ αυτο π αγαπας.. Γκρι και καφε τα ρουχα του πατερα.. Μαυρα της μανας.. "Σύμφωνα με το πρωτοκολλο βραδινο ενδυμα" έγραφε η προσκληση... Το "πουκαμισο το θαλασσι" τραγουδουσε ο Νταλαρας.. Τζακετ στα φοιτητικα χρονια κι η "ελευθεροτυπια"  ως αξεσουαρ παραμάσχαλα.. Με ζιβαγκο ο σοσιαλισμος, με παπαδιστικο γιακά οι Μαοικοι.. "Στις μπουτικ, στις μπουτικ" σατιριζε  ο Θειος την καταναλωση του μισθου της  ανυπσντρης κορης.. "την εποχή του Παγκαλου ηταν κοντες οι φουστες".. -μη τρωγεσαι με τα ρουχα σου! -εχω αγχος.. Ο αντρας θελει καλο φαγητο, καλο σεξ και σιδερωμένα πουκαμισα. Ιδια πανομοιότυπα μαυρα μαλλνα φορουσε ο Στηβ Τζομπς.. Άσπρο το εσχατο ρουχο, το σαβανο.. -την εχω ετοιμη τη βαλιτσα μου ειπε η υπό διαζυγιο αλλα κι η

Χημεία γραφαμε τελευταια μερα στο γυμνασιο Αγου Κωνσταντινου, ουτε θυμαμαι τ ονομα της καθηγητριας.. Καλη, ειχε παρει χαμπαρι οτι τον τελευταιο καιρο το να ποδι ηταν στ Αγρινιο και τ αλλο στην καλλιέργεια..  Παρεδωσα γραπτο, ειπα καλο καλοκαιρι, κατεβηκα στην σταση  απέναντι απ την εκκλησία τ Αγιου Κωνσταντινου και περιμενα το λεωφορειο.. Λίγα λιγα τα χα μεταφερει τα πραγματα μου στο χωριο(ποια πραγματα? Ποιο χωριο?) Δεν ηταν χωριο ο Αγιος Στεφανος, χωριο ηταν η Παπαδατου..  Αλλα τα χωραφια, το νερο, τα καπνα ηταν στον Αγιο Στεφανο.. Τα θερινα μας ανακτορα με τσιγκια, με τσιμεντολιθους χωρις  ρευμα!!  Δεν ειχαμε ρευμα!! Το 1982!! Ειχαμε λαμπες πετρελαιου, θυελλης, υγραεριου με αμιαντο..  Εφτασα με το 32αρι λεωφορειο..  Δεν ειχε βάλει ακομη τον διαβοητο μαιστρο της Αμβρακιας..  Ζεστη, υγρασια, εφηβα τα φυτα του καπνου..  Με δυο κινήσεις πεταξα τα ρουχα της πολης, φορεσα τη θερινη στολη..  Εψαξα το ποδηλατο   Κοκκινο ηταν μ αμορτισερ..  Εκαιγε η σελα κι οι λαβες..  Ξεφουσκωμενα τα λαστιχ

 -Καπου υπαρχει "φουστανι", ειπε ενας πρωτομπαρμπας που κατεφθασε απ το διπλανο χωριο. Ειχε μαθευτει σ ολους.. Πρωτα ρωτησαν οι γειτονισσες. -Δεν  ξαναματαδα το Στελιο, έπιασε δουλεια; Τι ν απαντησουν οι οικειοι; Ολοι οι αρχετυπικοι φοβοι εκαναν παρελαση! Η μανα σκυμμενη, ποιος ξερει τι να σκεφτοταν; Απεφευγε τα ματια του αντρα της, απεφευγε την κριση του.. Αναλογιζοταν αυτο που χε μάθει.. "για τ αγορια  και το χαρακτηρα τους εχουν ευθυνη οι πατεράδες, για τις κοπελες οι μαναδες" Αλλα τωρα ηταν αργα..  Ο χρονος ετρεχε και τα μαντατα δεν ερχοταν. Κι ο, τι ερχοταν ηταν ψεμα, λαθος, πλανη.. Ψεμα οτι τον ειχαν δει στο Μυτικα ακυρωσε το σημα το Α. Τ Θερμου, συγνώμη ζητησε το Μεσολογγι.. Δεν ηταν ο Στελιος στην Τουρλιδα,, Έμοιαζε , φορουσε σορτς και πορτοκαλι τισερτ σαν της Εθνικης Ολλανδιας, σα του Κρόιφ, αλλα ηταν ξενος τελικα..  Κατέφθασαν κι αλλοι  απ το σόι, θαρρεψε  κι η γειτονια ..κατεκλυσε την αυλη   Μουρμουριστα μιλούσαν..  Δεν ηθελε κανεις το κακο για τον εξαφαν

 Ανταρης, Αλδεβαραν  το   Α του  Μεγαλου Κυνος. Α η πρωτη ταξη στη δουλεια Αννα, Αθανασια, Αλωσις Α1 η ποιοτητα των καπνων που εβγαζε ο πατέρας Ανασες στον τοκετο., Αναφυλαξια στη βλαστηση του χωριου.. Αγγελικα η γιαγια, Αγγελικη η αδερφη.. Ανοχη στον Αλλον. Αρετη κι ο δρομος της απ τον Ηρακλη.. Αγαμεμνων κι η θυσια της κορης. Αβρααμ και το θελημα του Θεου.. Ανησυχια πνευματος. Αληθεια κι αναζητηση. Αφραγκια κι ενα πεντοδολαρο στην τσεπη.. Αλφα μπανκ κι εξαργυρωση σ ενα υποκαταστημα της στην οδο Ακαδημιας..  Ατζαμοσυνη κι ενα τροχαιο στον Αβαρικο.. Αδιοριστια κι αναπληρωτιλικι.. Αοκνια στην καθημερινοτητα.. Αυγουστος για ξεκουραση. Αφελεια ερωτικη.. Ανασταση κι η γοητεια της. Απαθεια εξ εμπειριας.. Αμβρακια και τα στοιχεια της.. Ακαρνανικα ορη κι η δυση του Ηλιου.. Αγρινιο και τ αγνωστο του.. Αγιος Στεφανος και η πρωτοδιακονια του.. Α οροφος κι οι αιθουσες του σχολειου.. Αναρρωση, αγαπη, ανιδιοτελεια.. Α βοηθειων στο Μεσολογγι για ουζο.. Α/θμια εκπιαιδευση.. Πρωτογαλα που το εκαναν κορ

 -Την κολυμπηθρα, την κολυμπηθρα!! φωναζαμε τα ιεροπαιδα στις βαφτίσεις στον Αη Νικολα.. -θα δωσει σ ολους ο νουνος, ελεγε με γλυκυτητα ο εφημεριος.. Διαγκωνιζομασταν μετα την κυριακάτικη λειτουργια στο μυστηριο της βαφτισης.. Γαμοι, βαφτισεις ολα γινονταν αμεσως μετα τη θεια Λειτουργια και σιγουρα πριν το μεσημερι.. Ειχα απ τα χαραματα εκει.. Με ξυπνουσε  η Βαβω  μου ορθρου βαθεος.. Ουτε ξυπνητηρια βαζαμε  κι ενα ρολοι πανω στο τζάκι καπνισμενο, ξεκουρδιστο.. Ουτε να καταπιω το σαλιο μου πριν τ αντιδωρο.. Δε μου το πε κανενας, απλα το τηρουσα.. Νιψιμο, εκλεινα την διφυλλη ξυλινη εξωπορτα με δυναμη.. Κατι κοκόρια λαλουσαν.. Καρυδοφυλλα στο καλντεριμι σαπισμενα, καφετια εδεναν με το ψιλοβροχο,  υγρη παγιδα για το βιαστικα μου ποδια.. Αν δεν αναψουν τα τζακια δεν εχει μυρωδιες το πρωινο της Κυριακής.. Μια μυρωδια με πηρε μολις  εσπρωξα τη βαρια πορτα τ Αη Νικολα, λαδι καντηλιου, κερι στο μανουαλι.. Ουτε οι επιτροποι, ουτε ο ψαλτης απ τ Μαχαλα..Μονος μου! Μονος μου;  Ο παπα Βασίλης εμπρος