Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

 -Καπου υπαρχει "φουστανι",

ειπε ενας πρωτομπαρμπας που κατεφθασε απ το διπλανο χωριο.


Ειχε μαθευτει σ ολους..


Πρωτα ρωτησαν οι γειτονισσες.


-Δεν  ξαναματαδα το Στελιο, έπιασε δουλεια;


Τι ν απαντησουν οι οικειοι;


Ολοι οι αρχετυπικοι φοβοι εκαναν παρελαση!


Η μανα σκυμμενη, ποιος ξερει τι να σκεφτοταν;


Απεφευγε τα ματια του αντρα της, απεφευγε την κριση του..


Αναλογιζοταν αυτο που χε μάθει..


"για τ αγορια  και το χαρακτηρα τους εχουν ευθυνη οι πατεράδες, για τις κοπελες οι μαναδες"


Αλλα τωρα ηταν αργα.. 


Ο χρονος ετρεχε και τα μαντατα δεν ερχοταν.


Κι ο, τι ερχοταν ηταν ψεμα, λαθος, πλανη..


Ψεμα οτι τον ειχαν δει στο Μυτικα

ακυρωσε το σημα το Α. Τ Θερμου,

συγνώμη ζητησε το Μεσολογγι..


Δεν ηταν ο Στελιος στην Τουρλιδα,,


Έμοιαζε , φορουσε σορτς και πορτοκαλι

τισερτ σαν της Εθνικης Ολλανδιας,

σα του Κρόιφ,

αλλα ηταν ξενος τελικα.. 


Κατέφθασαν κι αλλοι  απ το σόι,

θαρρεψε  κι η γειτονια ..κατεκλυσε την αυλη  


Μουρμουριστα μιλούσαν.. 


Δεν ηθελε κανεις το κακο για τον εξαφανισθεντα..


-Εχει κανα φραγκο απανω τ;


--Πού να κοιμαται;


-Αντρας ειναι δε θα τον πειραξουν!


Ξαναμιλησε ο προεστος:


-Καπου θα κλεφτηκε με καμμια κοπελα!


τραβιοταν με καμια;

 ρωτησε..


-Οι γονεις  αλληλοκοιταχτηκαν.. 


Χρονια ειχαν να κοιταχτουν στα ματια..


Εβλεπαν τις υποχρεωσεις,

εβλεπαν την βιοτικη μεριμνα,

εβλεπαν μαυρους φοβους,

λευκες ελπιδες,

αλλα το συντροφο δεν τον εβλεπαν .


Μιλησε πρωτη η μανα. 


-Μού παν οι κορες της γειτονισσας οτι στην 


πλαζ της Αμφιλοχιας επινε καφε με μια απ το Σπαρτο..


-Να τον βρουμε ζωντανο,

να παει φανταρος και μετα να την παντρευτει, συμπληρωσε ο πατερας,

καπως πιο αναθαρρυμενος απ την εικόνα του γαμου..


Στα καφενεια η αγωνια εγινε κουτσομπολιο,.. 


-θα τ τελειωσουν τα λεφτα και θα γυρισει. 


-- Εφηβεια, χασμα γενεων ειπε κι ενας αναγνωστης εκλαικευμενης ψυχολογιας.. 


Στις 72 ωρες ηρθε κι ο εισαγγελεας με την κοινωνικη λειτουργο.. 


Ο ενας ρωτουσε,

 η αλλη εκανε σχεδιαγραμματα  


-Υποπτευεστε απαγωγη;

ρωτησε  ο νόμος με πιετα παντελονι και θαλασσί πουκαμισο,

 χωρις γραβατα σημερα.. 


-Καυγαδιζε τελευταια; 


Ειναι πρωτοτοκος;


Ζωγραφιζε; 


Εκλαιγε; 


Ειχε φιλους;


Μπορω να δω το δωματο του; 


Ερωτηματολογιο ερευνας,

στατιστικης,

διδακτορικου απ το εμπριμε φουστανι,

 τις μπεζ γοβες,

το γαλαζιο φακελο,

τον bic στυλο.. 


Η συναξις θαυμαζε την επιστημονα.. 


Ο πατερας μιλησε σ ολους.. 


-Θα επιστρεψει μονος του και τοτε θα γινουμε ολοι καλυτεροι.. 


Στα Γιαννενα ειχε φτάσει με ωτοστοπ.. 


Καλοκαιρινο Φεστιβαλ,

 ζητησε μα μπει δωρεαν σε μια συναυλια του Μικη Θεοδωρακη,

εστελνε ακόμη αστυνομια το κρατος σε συναυλιες του Μικη,

τον αναγνωρισαν απ το σημα της Ασφαλειας Αγρινιου.. 


Ακουγοταν ο Μπιθικωτσης ".. αμαρτια να χα κι εγω μιαν αγάπη "

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

 Θα μας δικασει αυτη η αιματοχυσια.. Το αιμα δεν ειναι βοτκα με λεμονι,  ειναι υγρο Θυσιας, ειναι η θυσια..  Η Ιφιγενεια, ο Ισαάκ , ψευδοθυσιες αναιμακτες..  Αγγιξα, μυρισα, ειδα, ηπια αιμα  στην Πινδο το 1940, στο περασμα της Νιαλας Μεγαλη Παρασκευή του 1947, στο Γραμμο το 1949   στην Κύπρο το 1974,  σ ενα αεροπορικο δυστυχημα στις Ανδεις το 1972, σ ενα πουκαμισο δολοφονημενου στην Λ Αλεξανδρας το 1990,  σ ενα τιμονι τροχαιου δυστυχηματος το 2004.. Το αιμα  του Σταυρού των ανθρώπων δεν ειναι οπως  η συναψη των νευρωνων, οπως οι  ιδεες, οι  αποψεις,  οι  αναλυσεις, η  πονηρια, η  αναγκη για επιβολη..  Το αιμα εξευμενιζει Θεούς, μετουσιωνει τους θυσιαζοντες σε μυστες, τους θυσιαζομενους σε Αγιους το "αιμα μου" ειναι η αγάπη..  Το αιμα δεν ειναι λεξεις, συνθήματα, memes, ρίμες κι ατακες αυτόικανοποίησης.. Το αιμα δε γελα, δεν κλαιει, δεν δημαγωγει, δεν εκλιπαρει , δεν πανηγυριζει, δεν διαδηλωνει...
 Σκάλα ασπρισμενη, με πλάκες θρυμματισμενες , η ξηρομεριτικη καμάρα, οι " πωλιτσες" εσοχές για προσωρινή αποθήκευση μικρών αντικειμένων  Στο κατωι το χειμωνιάτικο κι  η κουζίνα. .  Εφτά νομα σ  ενα δωμα.  Από πάνω το καλό δωμάτιο και μια κρεβατοκαμαρα ακόμη.  Παραθυράκια μικρά σαν πολεμιστρες  στο κατωι.  Στο δυτικό παραθυρακι ακουμπουσα τα βιβλία μου και διάβαζα. Ήλιος, φως μ έλουζε   Τετράδια με τετραγωνάκια για να γράφουμε αριθμούς. . Βιβλία και φως! Χτυπούσα το στρώμα και μόρια σκόνης-είχαμε απο δαυτη- αιωρούνταν και υλοποιουσαν τις ακτίνες του ήλιου  Τις έκλεινα στη χούφτα μου και τις έριχνα στην σακα .. Μάζευα φως! Την Παλαιά Διαθήκη διδασκομασταν , έβαζα τις εικόνες των βιβλικών μορφών στον ήλιο να ζωντανέψουν.  Ο γενάρχης Αβραάμ σχεδόν ζωντανος με κοιταζε...  Απ τη μυθολογία μ άρεσαν οι προτραγικοι, ο Σίσυφος , ο Αχιλλέας, η ερωτική συγκρουση με τον Αγαμεμνονα..  Κι αυτό το βιβλίο πέρασε απ το στούντιο μο...
 - Το 235 θα πάρεις, θα κατεβεις Ευαγγελισμό, θ ανεβεις τη Μαρασλή και θα βρεις τη σχολή, ειπε τ αποβραδις η αδερφη μου. Βγήκα Λ Παπαγου, τσάκισα μια τυρόπιτα κι ενα μιλκο. Μπλε λεωφορείο, Ικαρους, τα χαμε παρει με πορτοκαλια απ τους Μαγιαρους που λεγε κι ο Διακογιαννης.  Μπήκα, καφε καθίσματα, λευκοι σωληνες, λαβες, χειρολαβές.. Κοσμος και κοσμάκης.  Για τ ακυρωτικο των εισιτηριων ομως δε μου πε η αδερφη μου..  Όλοι πέρασαν απ το πορτοκαλι κουτακι, τελευταιος εγω..  Δεν καθισα, ντρεπομουν..  Βγηκε στη Λ Σοφιας.. Να χω το νου μου σκεφτηκα.. Κρητικος πολιτικος δεξια, Βενιζελος αγαλμα.. Θα το ριξουν κι αυτο οπου ναναι..  Ευαγγελισμος!! Το κουμπι; πού ειναι το κουμπι; Δεν ήταν στην οροφή, οπως ήξερα απο κατι 32αρια τ Ξηρομερου..  -Εχουμε πατησει εμεις κυριε, ειπε  νυσταλεα μια Ζωγραφιωτισσα μεσοκοπη. -Δεν ακουστηκε, ειπα κι εγω δηθεν γνωστης των λεωφορειων.  -Αναβει φωτάκι στον οδηγο..καπως ενοχλημενη για τον κυκλοφοριακο μου αναλφαβητισμο....