Βαρια μυρωδια πολτοποιημενου εντομου πανω στη μπλουζα στη μεριά της καρδιας, στο μπρατσο..
_γαλονια, εβαλα γαλονια
φωναζε καθε παιδι
ανεβοκατεβαζοντας τις κωλοφωτιες πανω κατω στη μπλουζα του
κι ο φωσφορος απλωνοταν πανω στο υφασμα..
Καθε θανατος εντομου
κι ενα χαμογελο υπερηφανειας στα χειλη μας.
Κι η βαρια μυρωδια του εντομου
ανταμωνε τη μυρωδια του μαγιατικου ιδρωτα μας
προστιθέμενα στην ορμονικη προεφηβεια μας
εκαναν το μιγμα εκρηκτικο,
μια ανθρωπιλα γεμιζε το χωρο..
Έτος 40 π. Α ( προ αντισηπτικου)..
Τριτη φαση παιχνιδιου, η νυχτερινη!!.
Η πρωτη φαση μετα το διαβασμα του μεσημεριου ηταν μοναχικη εξερευνηση τοπων και βλαστησης εντος αλλα και στα ορια του χωριου.
Μαης, λουλουδια, εντομα, πουλιά οργασμος!!
Αυτο βρωμαει,
αυτο απαριθμει το τζόγο τής αγαπης,
μ αγαπαει δε μ αγαπάει?
Αυτο τσιμπαει,
αυτο τρωγεται,
αυτο πινεται..
Δευτερη φαση κατα τις πεντε τ απογευμσ..
Μπαλα, μπαλα, μπαλα με παθος!!
Στο Λακο, στ Καρυδ,
στ χωματινη πλατεια της Παπαδατου
επαιζες και κλωτσαγες και καμια κατω σιαγονα,
ηταν νεκροταφειο παλια, λεγανε..
Θεε μου σχωρα με
δε κοβεται η φαση ουτε με μισο κρανιο στη γωνια του κορνερ!!
Το " εδω θα γινει ο ταφος σας", γνωστο συνθημα των εξέδρων ηταν κυριολεξία !!. Παίζαμε πανω σε παλιους,
πολυ παλιους ταφους!!
Η τρίτη φάση παιχνιδιου ηταν η νυχτα!!
Αφου ειχαμε πλεον κλωτσησει πετρες, κνημες
κι αφου δε βλεπαμε την τυφλα μας κηρυσσονταν ανακωχη..
Κανενα ματς δε τελειωσε ποτε στις αλανες του χωριου μου και ξεκιναγε η νυχτερινη περιπετεια..
-παμε στο δασυλλιο, εχει κωλοφωτιες!!.
- οχι, ολο στ Απαν ( χωριο) θελετε να παιζουμε!!
Να ρθετε στα Κατ!( χωριο)..
Εχει σκοταδια και φαινονται!!
Ελευθερο τρεχαλητο στο καλντεριμι που ενωνει τ Απαν με τα Κατ..
Σκοταδι στο υψος τ σπιτιου τ ΗΛια Μπουρναζου.. .
-νατες!! Νατες!! Εχεις κουτι?
Μαθαινες και τι καπνιζε ο πατερας καθε παιδιου..
Αμεσως εβγαιναν αδεια πακετα τσιγαρων
να φυλακισουμε τις κωλοφωτιες..
Σα δαιμονια ( παταγσμε αραγε στη γη?), ξεχυθηκαμε..
-ποσες εχεις?.
-τεσσερις..
- έφυγαν, κρυφτηκαν παμε στα Τιλαιικα
-παμε..
Ποδοπατουσαμε τα παντα λιωναμε χλωριδα, πσνιδα κι ανθρωπινες κατασκευες,
δε βλέπαμε το εδαφος,
πεφταμε,
σηκωνομασταν..
Κσι στ απόλυτο σκοταδι,
Μακρια σ απ τα χλωμα φωτα των καφενειων, τα μικρα παραθυρακια των ξηρομεριτικων σπιτιων,
μακριά απο γάβγισματα σκυλων της αυλης, μακρια απ τον ξεροβηχα κουρασμενων πνευμονιων των γερόντων μας
αρχιζε η απόδοση τιτλων,
η ορκωμοσια των εφημερων αξιωματικων...
Ανοιγαμε τα κουτια με τις κωλοφωτιες και φτιαχναμε γαλονια,
παρασημα,
αστερια..
Νικος, Στρατηγος..
Δημος, λοχαγος
Στελιος Ταξιαρχος.
.μια μαγιατικη νυχτα
το ετος
40 π. Αντισηπτικου....
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου