Ο χειμερινος ληθαργος τελειωνε..
Πρωτα ο σπορος απ το φυντανι σε μια μαλλινη καλτσα "εσκαγε" μπρος στο τζακι..
Φλεβαρης, Μαρτης..
Τα τζακια κάπνιζαν ολο και λιγοτερες ωρες..
Απ το ληθαργο ξυπνουσαν κι οι αγροτες..
Ο "θανασης", το κουμ-καν στα καφενεια σταματησε..
Κι οι κυνηγοι κρεμασαν το δικανο και πήραν το τσαπι..
Εγω ετοιμασα μια βεργα και περιμενα την Καθαρα Δευτερα.
Να κατεβω στο πελαγο μετα απο μηνες να στησω πεντε πετρες σε μεγεθος γροθιας και χτυπωντας τες με τη βεργα να χαλασω τα" κουλουμα"!!
Ποτέ δεν ειχα καταλαβει την εκφραση,
την εικονοποιησα ετσι ως βίαια εγκατακρημνιση πετρων πριν το πεταγμα του χαρταετου...
Το μαΐστρο περιμενα να φυσηξει ,
αλλα και το σόι απ τ Αγρινιο..
Ταραμοκεφτεδες!!
Κι ετοιμος χαρταετος,
οχι κατι ασυμμετρα εξαγωνα με καλαμια και ζυμαροκολλα που σκαρωναν τα χερακια μου..
-Τι ντυθηκες Στελιο χτες?
-Πράκτορας της CIA θεια,
πηγα στ Μαχαλα τ απόγευμα ειχε κι ενα τραπεζι σα ρουλεττα κατ' απ τον πλάτανο,εχασα κατι λεφτα,
μετα γυρισα στο χωριο και πηρα με τ' σειρα στα σπιτια μαζι με το Νικο,
ειχε ντυθει γρια..
παντως ειναι μεγαλο χωριο η Μαχαλα θεια..
-εχουμε και σόι το ξερεις?.
-Αν το ξερα θα πήγαινα ντυμενος στα σπίτια τους..
Και μπαλα δερματινη εφεραν τα ξαδερφια απ τ Αγρινιο..
Καινουρια, γυαλιστερη οχι σα το ερείπιο το δικο μου που την πήρα παραμασχαλα χθες στ Μαχαλα να τη φουσκωσω στο πρατηριο τ' Μακρυπιδ' κι εβγαλε"βυζι" εκει που δεν την ειχα ραψει καλα με τη σακοραφα..
-Ελάτε θα παιξουμε διπλό είπε ο πατέρας μου..
Τα χασα!! Σαστισα!!
Ο πατέρας μου θα παιζε ποδοσφαιρο!!
Ποσο χρονω ηταν ο πατέρας μου αραγε?
Ποτε ξαναπαιξε ποδόσφαιρο?
Τι ομαδα ειναι?
Δεν τον ειχα δει ποτε να βλεπει μπαλα στην τηλεοραση..
-Απ τ αγκαθι μεχρι την πετρα τα δικα σας τερματα..
Απ τ γαλοτσα μεχρι το μπουφαν τα δικα μας, ειπα παιρνοντας οργανωτικη πρωτοβουλια..
Χαμηλη βλαστηση επερχόμενης ανοιξης πριν τα τραχτερ οργωσουν την "αμούτσα"
Μ έβαλαν τερματοφυλακα,αγαπημένη θεση με ηρωα τον Κωνσταντινου του Παναθηναϊκου και του Γουεμπλει
και το Λεβ Γιασιν της
Ε. Σ. Σ. Δ..
Σουταραν ολοι, επεφτα αριστερα - δεξια, συνεθλιβαν τα ακρα μου αγκωνες και γονατα τα γρασιδια,
μπλοκαρα την υγρη απ τη χλωρασια μπάλα..
Η κινηση στην Εθνικη οδο αυξανοταν..
Αγρινιωτες πηγαιναν στην Αμφιλοχία ,
στο Μενιδι για θαλασσινά μαλλον,
μυδια ειχε και το Σπάρτο..
Ξεχαστηκα, κοιταζα το δρομο,
σερπατινες στους καθρεφτες, χαρταετοι στη σχαρα, μάσκες φορουσαν τα παιδια στο πισω καθισμα
κι η Νικη απ το καφενειο του χωριου,
το "εξοχικόν κεντρον" να φωναζει στους περαστικούς "Καλη Σαρακοστή"..
Χαμηλωσα ξανα το βλεμμα μου στο ματς, μπρος μου ο γειτονας αμυντικός κι ο πατερας μου να σηκωνει το βλέμμα στιγμιαια προς την εστια μου..
Γκριζομαλλης,
γένια πεντε ημερων, αρβύλες,
πουκαμισο μισο εξω μισο μεσα απ το παντελόνι,
ιδρωτας στο μετωπο οπως περσι τον Αυγουστο που αλλάζαμε το "δικτυο" ποτισματος και βλεμμα γλυκο πατρος ή αγριο τού σεντερ φορ?
Κεντραρισα τον εαυτο μου στο τερμα,
κοιταξα τα δοκάρια μου,
αριστερά μια γαλοτσα,
σε καμψη το πλαστικό της λογω ανοιξιατικου ηλιου,
δεξια ενα μαυρο μπουφαν,
ετριψα τις ιδρωμένες παλαμες μου στους μηρους μου, σ ενα ξεβαμμένο μπλουτζην και περιμενα το σουτ..
Ντριμπλαρε το γειτονα που χαμε γι αμυντικό , τετ α τετ με τον ποδοσφαιριστη - πατερα,
τετ α τετ με μια στιγμη που δεν ειχα ζησει ποτε..
επεσα με τάκλιν στα ποδια του,
μες στη χλωρασια της ανοιξης η μπαλα κυλισε αργα και πριν τη γραμμη του τερματος σταμάτησε ,
φρεναρε σε κατι μαργαρίτες ,
αγριοτριφυλλα κι εκκολλαπτομενα γαιδουραγκαθα..
Την ελεγχε με το πελμα του, με κοιταξε.. Κοιταζα με το πρόσωπο μου μες τη βλαστηση της επερχόμενης ανοιξης,
αδυναμος,
δε πρόλαβα να σηκωθω,
να πεσω μ αγκαλια στα ποδια του,
να μπλοκαρω τη μπαλα..
την εσπρωξε αργα στο τερμα..
-Σηκω, ηρθαν οι λαγανες απ το φουρνο της Μαχαλας,
ο χαρταετος σου περιμένει,
σηκω...
-Εισαι μεγαλυτερος, την αλλη φορα δε θα φαω γκολ..
-Μια φορα επαιξα, δε θα ξαναπαιξω
-Γιατι? θελω ρεβάνς..
-Δε το συμπαθω πια το ποδοσφαιρο,
για σενα επαιξα,
θα κανω νηστεια.. απ τη μπαλα...
- Δεν εχασα ομως, πατερα..
-Δεν χανουμε οταν δινουμε.. σηκω!!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου