Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

 Ως παιδιά που ποτέ δεν ωριμάσαμε,

με περιέργεια οπως διηγειται κι η Παλαια Διαθηκη για τους πρωτοπλαστους θα δοκιμάζουμε πάντα τον κινδυνο..


 Επιθυμία για τον πειρασμο του κλειδωμενου συρταριου, του ψηλου ραφιου..


 Επιθυμία γνωριμιας με τ αγνωστο, βαρος κι ανιαρό το γνωστό.

Λαιμαργα τα ένστικτα καθοδηγουν , πεινανε, δε χορταινουν.


 Σε καθέναν ανθρωπο αντανακλάται η ιστορια της ανθρωπότητας..

Στην ιστορία της ανθρωπότητας ανακεφαλαιωνεται  η ιδιοσυστασια ενός(του) ανθρώπου..

 Κι η καθε γενιά, καθε αιώνας ενα ενδιάμεσο μεταξύ μοναδας και Ιστορίας 

γεφυρα αμφίδρομης επικοινωνιας τους.

 Κι η κάθε γενιά επανέρχεται κι επαναλάμβανει τη μοιρα ,

το ενστικτο της περιεργειας..

Κι η Ιστορια γεμίζει τις σελιδες της.. 


 Ατρόμητη, η καθε γενιά

πάει στα "βαθιά", φλερταρωντας με την αρνηση στην οδηγια της μανας, ριγωντας απο αδρεναλινη στον κινδυνο.


Ανακοινώνει εφευρεσεις, ηθικες, σωτηριες τοσο απαράλλαχτα οσο η προηγουμενη της, τοσο προφητικα οσο η επόμενη της..

  Παραληρηματικα οπως το μικρο παιδι διηγειται την θριαμβευτική του τολμη στον παππου του..

 - Να προσεχεις!, λεει ο παππούς κουνωντας συγκαταβατικα το λευκο του κεφάλι..

 Σπείρα δοκιμης και πλάνης,

σπείρα ατερμονη η Ιστορια..

 Σκυταλη πολεμων και καταστροφής παραδίδει η μια γενιά στην άλλη με περιτύλιγμα λαμπερό που γράφει "εξέλιξη".


Κι οπως νεκρώνει βιολογικά ο καθεις άνθρωπος πεθαίνουν κι οι γενιες κι οι αιώνες..

  Θα δοκιμασουν ομως με αυτοκαταστροφικη περιεργεια κι ολα τους τα επιτεύγματα,

ν αφησουν τ αποτυπωματα τους..

Τι ν αφησουν;

Την τραγωδια τους!


Συζηταμε τοσο ευκολα για πυρηνικά οπλα!

Ο 20ς αιωνας κι οι ανακαλύψεις του,

οι εφευρεσεις του,

μας αποχαιρετουν με ενα τρομο.

 Κληρονομια της γενιας μου,

της γεματης ονειρα, που η περιεργεια της ξεπέρασε ολους τους αλλους αιωνες.. 

Ε.. Παππού;

-Ετσι γινοταν πάντα..

Αυτο πίστευε κάθε γενια για τον εαυτο της.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

 Θα μας δικασει αυτη η αιματοχυσια.. Το αιμα δεν ειναι βοτκα με λεμονι,  ειναι υγρο Θυσιας, ειναι η θυσια..  Η Ιφιγενεια, ο Ισαάκ , ψευδοθυσιες αναιμακτες..  Αγγιξα, μυρισα, ειδα, ηπια αιμα  στην Πινδο το 1940, στο περασμα της Νιαλας Μεγαλη Παρασκευή του 1947, στο Γραμμο το 1949   στην Κύπρο το 1974,  σ ενα αεροπορικο δυστυχημα στις Ανδεις το 1972, σ ενα πουκαμισο δολοφονημενου στην Λ Αλεξανδρας το 1990,  σ ενα τιμονι τροχαιου δυστυχηματος το 2004.. Το αιμα  του Σταυρού των ανθρώπων δεν ειναι οπως  η συναψη των νευρωνων, οπως οι  ιδεες, οι  αποψεις,  οι  αναλυσεις, η  πονηρια, η  αναγκη για επιβολη..  Το αιμα εξευμενιζει Θεούς, μετουσιωνει τους θυσιαζοντες σε μυστες, τους θυσιαζομενους σε Αγιους το "αιμα μου" ειναι η αγάπη..  Το αιμα δεν ειναι λεξεις, συνθήματα, memes, ρίμες κι ατακες αυτόικανοποίησης.. Το αιμα δε γελα, δεν κλαιει, δεν δημαγωγει, δεν εκλιπαρει , δεν πανηγυριζει, δεν διαδηλωνει...
 Σκάλα ασπρισμενη, με πλάκες θρυμματισμενες , η ξηρομεριτικη καμάρα, οι " πωλιτσες" εσοχές για προσωρινή αποθήκευση μικρών αντικειμένων  Στο κατωι το χειμωνιάτικο κι  η κουζίνα. .  Εφτά νομα σ  ενα δωμα.  Από πάνω το καλό δωμάτιο και μια κρεβατοκαμαρα ακόμη.  Παραθυράκια μικρά σαν πολεμιστρες  στο κατωι.  Στο δυτικό παραθυρακι ακουμπουσα τα βιβλία μου και διάβαζα. Ήλιος, φως μ έλουζε   Τετράδια με τετραγωνάκια για να γράφουμε αριθμούς. . Βιβλία και φως! Χτυπούσα το στρώμα και μόρια σκόνης-είχαμε απο δαυτη- αιωρούνταν και υλοποιουσαν τις ακτίνες του ήλιου  Τις έκλεινα στη χούφτα μου και τις έριχνα στην σακα .. Μάζευα φως! Την Παλαιά Διαθήκη διδασκομασταν , έβαζα τις εικόνες των βιβλικών μορφών στον ήλιο να ζωντανέψουν.  Ο γενάρχης Αβραάμ σχεδόν ζωντανος με κοιταζε...  Απ τη μυθολογία μ άρεσαν οι προτραγικοι, ο Σίσυφος , ο Αχιλλέας, η ερωτική συγκρουση με τον Αγαμεμνονα..  Κι αυτό το βιβλίο πέρασε απ το στούντιο μο...
 - Το 235 θα πάρεις, θα κατεβεις Ευαγγελισμό, θ ανεβεις τη Μαρασλή και θα βρεις τη σχολή, ειπε τ αποβραδις η αδερφη μου. Βγήκα Λ Παπαγου, τσάκισα μια τυρόπιτα κι ενα μιλκο. Μπλε λεωφορείο, Ικαρους, τα χαμε παρει με πορτοκαλια απ τους Μαγιαρους που λεγε κι ο Διακογιαννης.  Μπήκα, καφε καθίσματα, λευκοι σωληνες, λαβες, χειρολαβές.. Κοσμος και κοσμάκης.  Για τ ακυρωτικο των εισιτηριων ομως δε μου πε η αδερφη μου..  Όλοι πέρασαν απ το πορτοκαλι κουτακι, τελευταιος εγω..  Δεν καθισα, ντρεπομουν..  Βγηκε στη Λ Σοφιας.. Να χω το νου μου σκεφτηκα.. Κρητικος πολιτικος δεξια, Βενιζελος αγαλμα.. Θα το ριξουν κι αυτο οπου ναναι..  Ευαγγελισμος!! Το κουμπι; πού ειναι το κουμπι; Δεν ήταν στην οροφή, οπως ήξερα απο κατι 32αρια τ Ξηρομερου..  -Εχουμε πατησει εμεις κυριε, ειπε  νυσταλεα μια Ζωγραφιωτισσα μεσοκοπη. -Δεν ακουστηκε, ειπα κι εγω δηθεν γνωστης των λεωφορειων.  -Αναβει φωτάκι στον οδηγο..καπως ενοχλημενη για τον κυκλοφοριακο μου αναλφαβητισμο....