Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

 Κοιταξε πισω μεσα απ το τζαμι της πισω πορτας ενος γκρι ταξί.


Μυριζε τσιγαριλα, πλαστικιλα μυριζε και λιβανι το "ΑΓΟΡΑΙΟΝ"

Στην πόρτα του οδηγου και του συνοδηγου η κυκλικη σταμπα,

μπλε πάνω στο γκρι του αμαξώματος..


Κυκλικα εγραφε:  "Εδρα Κατουνα Ξηρομερου"

Οριζοντια σα διαμετρο στον  κυκλο εγραφε ΑΓΟΡΑΙΟΝ.

Φθαρμενα, ξεβαμμενα τα γράμματα, το χρωμα, το χερούλι της πόρτας..


Λασπωμενοι οι τροχοι, οι λασπωτηρες με τα φωσφοριζε κίτρινα αντανακλαστικα..

Λασπωμενα τα σκαρπινια του οδηγου..

 - Πού πάμε; 

-Παπαδατου..

-Ηταν φίλος σας;;

- Μη φευγεις ακόμη, να δω την αυλή, το σπίτι, τη σκάλα

Άσπρη σκάλα, καμαρα, μεγάλα παράθυρα ξεβαμμενα, φθαρμενο το ξυλο, κάποτε ηταν γκρι τωρα μαυροσαπια,.

 Άσπροι σαν αλατι οι τοίχοι, η μάντρα, τα πεζουλια της αυλής..


Βιαστικα εφευγαν κι οι τελευταιες μαυροφορες, δεν κοιταζαν πισω..

-Πάμε!!. διεταξε ξεψυχισμενα,

 γυρισε το κεφάλι του μπρος.

Κρεμασε τ αριστερο  του  χερι, στη χειρολαβη, εσπασε απ τη φθορα κι αυτη

Αμιλητος τον κοιταξε απ τον καθρέφτη του  ο οδηγος του "ΑΓΟΡΑΙΟΝ"

-Μη κοιταμε πίσω,

ποναει, του πε παλληκαρισια..


Ένα αλμπουμ  φωτογραφιων πήρε στα χερια του μολις μπήκε σπίτι του..

Λουλουδια στο χοντρό εξώφυλλο,

 χρυσο ελατήριο το δεσιμο των φύλλων του..


Έτρεξε στις τελευταίες σελίδες..

Βαφτισια, Χριστούγεννα , Λαμπρές,

σχολικες εκδρομές,

 Καρβασαριωτικες παραλίες


Μπρος - πισω στις σελίδες του αλμπουμ

Να τον βρει, να τους βρει..

Φθαρμενη  διαφανη πλαστική μεμβρανη τις κράταγε πανω  στην  κιτρινισμενη χοντρη χαρτονενια σελιδα..


 Ευσταλη εφηβικα κορμια μπρος στο φιλέ  του βόλεϊ της πλαζ στην Αμφιλοχια..

 - Ο δευτερος  απο αριστερα ειναι μανα.

(Ειχε ερθει αθόρυβα δίπλα του..) 

Μισο λεπτό να δω πισω απ τη φωτο τη χρονολογία και ποιοι ειναι οι αλλοι..


Πριν το νυχι τ αντιχειρα σηκωσει τη μεμβρανη της διαφανης ζελατινας στην τελευταια σελιδα του φωτογραφικου άλμπουμ,

το χερι της επιασε το καρπό του, τον σταματησε. 

-Μην κοιτας πίσω απ τις φωτογραφιες, πονάει!


Σωροι,

 βουνα αλάτι πίσω απο γερανους στις αλυκες της λιμνοθάλασσας,

αλάτι για νοστιμια και συντήρηση τροφιμων..


 Πισω από κεινα τα βουνα είναι η θάλασσα.

Πισω κοιταξε και σταβοπατησε στην έξοδο του θεάτρου..

Πισω αφησε τα χνάρια της στο φθινοπωρινό λασπωμενο χώμα η αλεπού κι ο κυνηγος την βρηκε,

πισω απο μια παλιούρα μ αγκαθια  της εστησε καρτερι τ αλλο βραδυ..


 Δεν αξιζε το κοκκινο τρίχωμα της,

 η ουρα της-τέλος καλοκαιριού- μαδημενη, χαμενη η γυαλαδα, το λούστρο της τρίχας της γερασμενο..

Μπροστα ο χειμωνας που η γουνα των θηλαστικων θ αναγεννηθει..

Μπρος ο Χειμωνας,

ο λευκος,

 χιονι το λενε,

αλάτι στις πληγές μας είναι..

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

 Θα μας δικασει αυτη η αιματοχυσια.. Το αιμα δεν ειναι βοτκα με λεμονι,  ειναι υγρο Θυσιας, ειναι η θυσια..  Η Ιφιγενεια, ο Ισαάκ , ψευδοθυσιες αναιμακτες..  Αγγιξα, μυρισα, ειδα, ηπια αιμα  στην Πινδο το 1940, στο περασμα της Νιαλας Μεγαλη Παρασκευή του 1947, στο Γραμμο το 1949   στην Κύπρο το 1974,  σ ενα αεροπορικο δυστυχημα στις Ανδεις το 1972, σ ενα πουκαμισο δολοφονημενου στην Λ Αλεξανδρας το 1990,  σ ενα τιμονι τροχαιου δυστυχηματος το 2004.. Το αιμα  του Σταυρού των ανθρώπων δεν ειναι οπως  η συναψη των νευρωνων, οπως οι  ιδεες, οι  αποψεις,  οι  αναλυσεις, η  πονηρια, η  αναγκη για επιβολη..  Το αιμα εξευμενιζει Θεούς, μετουσιωνει τους θυσιαζοντες σε μυστες, τους θυσιαζομενους σε Αγιους το "αιμα μου" ειναι η αγάπη..  Το αιμα δεν ειναι λεξεις, συνθήματα, memes, ρίμες κι ατακες αυτόικανοποίησης.. Το αιμα δε γελα, δεν κλαιει, δεν δημαγωγει, δεν εκλιπαρει , δεν πανηγυριζει, δεν διαδηλωνει...
 Σκάλα ασπρισμενη, με πλάκες θρυμματισμενες , η ξηρομεριτικη καμάρα, οι " πωλιτσες" εσοχές για προσωρινή αποθήκευση μικρών αντικειμένων  Στο κατωι το χειμωνιάτικο κι  η κουζίνα. .  Εφτά νομα σ  ενα δωμα.  Από πάνω το καλό δωμάτιο και μια κρεβατοκαμαρα ακόμη.  Παραθυράκια μικρά σαν πολεμιστρες  στο κατωι.  Στο δυτικό παραθυρακι ακουμπουσα τα βιβλία μου και διάβαζα. Ήλιος, φως μ έλουζε   Τετράδια με τετραγωνάκια για να γράφουμε αριθμούς. . Βιβλία και φως! Χτυπούσα το στρώμα και μόρια σκόνης-είχαμε απο δαυτη- αιωρούνταν και υλοποιουσαν τις ακτίνες του ήλιου  Τις έκλεινα στη χούφτα μου και τις έριχνα στην σακα .. Μάζευα φως! Την Παλαιά Διαθήκη διδασκομασταν , έβαζα τις εικόνες των βιβλικών μορφών στον ήλιο να ζωντανέψουν.  Ο γενάρχης Αβραάμ σχεδόν ζωντανος με κοιταζε...  Απ τη μυθολογία μ άρεσαν οι προτραγικοι, ο Σίσυφος , ο Αχιλλέας, η ερωτική συγκρουση με τον Αγαμεμνονα..  Κι αυτό το βιβλίο πέρασε απ το στούντιο μο...
 - Το 235 θα πάρεις, θα κατεβεις Ευαγγελισμό, θ ανεβεις τη Μαρασλή και θα βρεις τη σχολή, ειπε τ αποβραδις η αδερφη μου. Βγήκα Λ Παπαγου, τσάκισα μια τυρόπιτα κι ενα μιλκο. Μπλε λεωφορείο, Ικαρους, τα χαμε παρει με πορτοκαλια απ τους Μαγιαρους που λεγε κι ο Διακογιαννης.  Μπήκα, καφε καθίσματα, λευκοι σωληνες, λαβες, χειρολαβές.. Κοσμος και κοσμάκης.  Για τ ακυρωτικο των εισιτηριων ομως δε μου πε η αδερφη μου..  Όλοι πέρασαν απ το πορτοκαλι κουτακι, τελευταιος εγω..  Δεν καθισα, ντρεπομουν..  Βγηκε στη Λ Σοφιας.. Να χω το νου μου σκεφτηκα.. Κρητικος πολιτικος δεξια, Βενιζελος αγαλμα.. Θα το ριξουν κι αυτο οπου ναναι..  Ευαγγελισμος!! Το κουμπι; πού ειναι το κουμπι; Δεν ήταν στην οροφή, οπως ήξερα απο κατι 32αρια τ Ξηρομερου..  -Εχουμε πατησει εμεις κυριε, ειπε  νυσταλεα μια Ζωγραφιωτισσα μεσοκοπη. -Δεν ακουστηκε, ειπα κι εγω δηθεν γνωστης των λεωφορειων.  -Αναβει φωτάκι στον οδηγο..καπως ενοχλημενη για τον κυκλοφοριακο μου αναλφαβητισμο....