Κοιταξε πισω μεσα απ το τζαμι της πισω πορτας ενος γκρι ταξί.
Μυριζε τσιγαριλα, πλαστικιλα μυριζε και λιβανι το "ΑΓΟΡΑΙΟΝ"
Στην πόρτα του οδηγου και του συνοδηγου η κυκλικη σταμπα,
μπλε πάνω στο γκρι του αμαξώματος..
Κυκλικα εγραφε: "Εδρα Κατουνα Ξηρομερου"
Οριζοντια σα διαμετρο στον κυκλο εγραφε ΑΓΟΡΑΙΟΝ.
Φθαρμενα, ξεβαμμενα τα γράμματα, το χρωμα, το χερούλι της πόρτας..
Λασπωμενοι οι τροχοι, οι λασπωτηρες με τα φωσφοριζε κίτρινα αντανακλαστικα..
Λασπωμενα τα σκαρπινια του οδηγου..
- Πού πάμε;
-Παπαδατου..
-Ηταν φίλος σας;;
- Μη φευγεις ακόμη, να δω την αυλή, το σπίτι, τη σκάλα
Άσπρη σκάλα, καμαρα, μεγάλα παράθυρα ξεβαμμενα, φθαρμενο το ξυλο, κάποτε ηταν γκρι τωρα μαυροσαπια,.
Άσπροι σαν αλατι οι τοίχοι, η μάντρα, τα πεζουλια της αυλής..
Βιαστικα εφευγαν κι οι τελευταιες μαυροφορες, δεν κοιταζαν πισω..
-Πάμε!!. διεταξε ξεψυχισμενα,
γυρισε το κεφάλι του μπρος.
Κρεμασε τ αριστερο του χερι, στη χειρολαβη, εσπασε απ τη φθορα κι αυτη
Αμιλητος τον κοιταξε απ τον καθρέφτη του ο οδηγος του "ΑΓΟΡΑΙΟΝ"
-Μη κοιταμε πίσω,
ποναει, του πε παλληκαρισια..
Ένα αλμπουμ φωτογραφιων πήρε στα χερια του μολις μπήκε σπίτι του..
Λουλουδια στο χοντρό εξώφυλλο,
χρυσο ελατήριο το δεσιμο των φύλλων του..
Έτρεξε στις τελευταίες σελίδες..
Βαφτισια, Χριστούγεννα , Λαμπρές,
σχολικες εκδρομές,
Καρβασαριωτικες παραλίες
Μπρος - πισω στις σελίδες του αλμπουμ
Να τον βρει, να τους βρει..
Φθαρμενη διαφανη πλαστική μεμβρανη τις κράταγε πανω στην κιτρινισμενη χοντρη χαρτονενια σελιδα..
Ευσταλη εφηβικα κορμια μπρος στο φιλέ του βόλεϊ της πλαζ στην Αμφιλοχια..
- Ο δευτερος απο αριστερα ειναι μανα.
(Ειχε ερθει αθόρυβα δίπλα του..)
Μισο λεπτό να δω πισω απ τη φωτο τη χρονολογία και ποιοι ειναι οι αλλοι..
Πριν το νυχι τ αντιχειρα σηκωσει τη μεμβρανη της διαφανης ζελατινας στην τελευταια σελιδα του φωτογραφικου άλμπουμ,
το χερι της επιασε το καρπό του, τον σταματησε.
-Μην κοιτας πίσω απ τις φωτογραφιες, πονάει!
Σωροι,
βουνα αλάτι πίσω απο γερανους στις αλυκες της λιμνοθάλασσας,
αλάτι για νοστιμια και συντήρηση τροφιμων..
Πισω από κεινα τα βουνα είναι η θάλασσα.
Πισω κοιταξε και σταβοπατησε στην έξοδο του θεάτρου..
Πισω αφησε τα χνάρια της στο φθινοπωρινό λασπωμενο χώμα η αλεπού κι ο κυνηγος την βρηκε,
πισω απο μια παλιούρα μ αγκαθια της εστησε καρτερι τ αλλο βραδυ..
Δεν αξιζε το κοκκινο τρίχωμα της,
η ουρα της-τέλος καλοκαιριού- μαδημενη, χαμενη η γυαλαδα, το λούστρο της τρίχας της γερασμενο..
Μπροστα ο χειμωνας που η γουνα των θηλαστικων θ αναγεννηθει..
Μπρος ο Χειμωνας,
ο λευκος,
χιονι το λενε,
αλάτι στις πληγές μας είναι..
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου