Διηγαίματα

 Σηκωσε τα δαχτυλα του και της εδειξε τον αριθμο τεσσερα.. Με τα δαχτυλα και το πρωτακι στο ολοημερο ανεβαινε απ το πεντε  στο εννια, να βρει τον αγνωστο προσθετεο, να συμπληρώσει τ αδειο κουτακι να συμφωνήσει με το αθροισμα.. -Τεσσερα πικρα ποτήρια Αγνη.. -Αλλοι περισσότερα ξαδερφε ., δοκιμαζει ο Θεος τους δυνατους.. -Τα δυο αιφνιδια, τη γυναικα την περιμενα και τη μανα  μου, αλλα τα παιδια;  κομπιασε.. Κομπιασε κι η Αγνη, η ξαδερφη.. -Παμε μεσα ξαδερφε, οχι στο δωματιο με το λειψανο, τραβα με τους αντρες στην κουζινα  Λιβανι μυριζε παντου, μαυροφορες, κονιακ, καφεδες.. Μουρμουριζαν ολοι αναμνησεις, αναμετρουνταν σε μνημη... -Το 1965 σ λεω!! Τον βρηκαν οι χωροφυλακες στο πέλαγο.. -'66 ηταν ωρε Νικο, ειχα νοικιασει τ' ς Νικαινας για καπνό,  ηταν μαζεμενο το πελαγος,  αναβροχιά ολο το χειμωνα, πηρα και κανα δυο στρέμματα  απ τα γκιολια.. Μπηκαν οι Ριβιωτες με τις βαρκες,  ηρθαν οι δυτες απ  τον Καρβασαρα, τα παράτησα κι εγω κι εκανα κατ'....

 Ολο τ απογευμα σερφαρε στο ιντερνετ.. Απ το fb στο τουιτερ και παλι πισω.. Ειδησεογραφια, σχολια, ενα εγινε ο αμφιβληστροειδης του με την επιπεδη οθονη.. Ενα έγιναν τα οπτικά του νευρα και τ αντιληπτικο του κεντρο με την φωτεινη οθόνη της τηλεορασης που κλεφτα κοιτουσε μεχρι να "φορτωσει" η επομενη ιστοσελίδα.. Σηκωνε που και που το κεφαλι, ν ανακουφιστεί τ αυχενικο του, κοιταζε ενα καδρο με δυο ερωτευμενους, ορθογώνιο κι αυτο λιγο μεγαλυτερο απ την οθονη του.. Θύμωσε με τα νεα, πιστά επαναλαμβανομενα νεα.. Ιδιες λεξεις, ιδια προσωπα, ιδιο κενο..  Ετριψε τα ματια του, κοιταξε για το κολλυριο ανακουφισης.. Ξάπλωσε, άπλωσε το χερι κι εριξε δυο σταγονες σε καθε ματι, οπως του πε η μασκοφορος φαρμακοποιος..  Φορουσε τα παπουτσια του, εξειχαν τα ποδια του απ το κρεβατι, οπως τότε στο στρατό που ηταν παντα σ ετοιμότητα κι οι αρβυλες φορεμενες ωρες πολλες.. Τελευταιο επιπεδο, οριζοντιο πραγμα που ειδε ηταν το κιτρινισμενο ταβανι... Ανακουφισμενα τα ματια απ το κολλυριο , ο αμφι...

 Ζαουρνου ειναι η πυκνη βλάστηση δυτικά της Αμβρακιας. Φτερες στο υγρο έδαφος σύνθετα φυλλα οπως η ζωη. Δαφνες, εβγαζαν μεροκαματο οι δουλευταραδες πουλουσαν στο "Λαπατζουρα" δαφνοφυλλο , το εξήγαγε ελεγαν στη ΕΣΣΔ. Δαφνες ηρωων κι ενδοξων κατορθωματων! Δημοτικα 4χ4 με οχταμηνιτες εργατες κοβουν Δαφνες για  τα στεφανια που θα καταθεσει ευειδης δασκαλα στο μνημειο, στην πλατεια των Φυτειων, της Λεπενους, τηνς Στανου κι οπου υπαρχει ακομη δασκαλα, σχολείο , μνημη .. Μνημη Βαβως μετα τα  Μπεσαιικα,οι τελευταιες αγροικιες πριν τη Ζαουρνου  μνημη άγριας κυδωνιας, γλυκου σε γυαλα... Γυαλι το πελαγος, είχε "σπασει νωρίς ο Ριβιος"  και χιλιαδες κυβικα κρυσταλλινου νερου μακραιναν τη βιτρινα του.. Βιτρινα; οχι!! Βιτρω!! Βιτρω απ την πολυχρωμη αντανακλαση της βλάστησης στο πελαγος.. Χτυπησε το κινητό. -Πού είσαι; -Α. Εδω στα περιχωρα.. Παλι ψεμα.. Τι να πει; Οτι ψάχνει το Σεραφειμ του Σαρωφ της Ταϊγκα σ ενα πλούσιο μεν, αλλά μεσογειακό τοπιο;; Κι η Ταϊγκα μακρινη.. -Μακρι...

 -να σταματησουν τα κοριτσια στο πισω θρανιο να μιλανε! είπε ο δάσκαλος μεσα απ τη μασκα του. Τα κρυφα μικρόφωνα της "Νεας Τάξης" κατέγραψαν τις λέξεις. Σ ενα υπόγειο με ηχεια, ενας υπαλληλος διορισμενος απ το 1984, λιγο πριν τη συνταξη μαγνητοσκοπησε  τις λέξεις.. Έπρεπε να φανει και σημερα αρεστός στον "Μεγαλο αδελφο" .. Χωρις, πολλα-πολλα, χωρίς ενδοιασμούς, αλλωστε για το" καλο" και "την αλήθεια" δούλευε 37 χρονια, αναμεταδωσε την φράση πρωτα στον σκληρο πυρηνα πρακτόρων της Νεας Ταξης, εμμισθοι σε κάθε χώρο, επιμορφωμενοι στην προπαγανδα!! "εξαιρετικα επειγον" ο χαρακτηρισμος.. Χωρις αριθμό πρωτοκόλλου διοτι εντασσεται  στον ετήσιο προγραμματισμό προπαγανδας σεξισμος, αντιπατριαρχικοτητα, αφυλια.. Κοιταξε το ρολοι του τοιχου.. 12.00 ακριβως. "μεχρι τις δυο θα χει τρεξει σ ολους τους ευπιστους το θεμα και τ αφεντικο θα μεινει ευχαριστημενο", εσφιξε ταυτοχρονα τα χείλη μ ενα μορφασμο πικρας.. Ποτε δεν ανταμειφτηκε οσο επρεπ...

 Εχουμε  νεους που θελουν χρωμα, δραση και γελιο.  Οχι σαν εμενα που εχασα την παιδικη μου ηλικια στην αναλυση, την εφηβικη στην αναλυση της αναλυσεως, την φοιτητικη στην παραλυση και πλεον περασα οριστικα στην καταλυση των παντων!!  Με αδικω βεβαια γιατι μαζι με την αναλυση ζουσα και την επιθυμια της ανεξαρτησιας, της ελευθεριας.  Τοτε δε θελαμε να μας ζουν οι μπαμπαδες, μαλακια μας βεβαια σε μια οικογενειοκρατουμενη κοινωνια, αλλα νιατο ημουν δε σηκωνα μυγα στο σπαθι μου.  Πρωτη λοιπον επιδιωξη η οικονομικη ανεξαρτησια (κομψη διατυπωση, δεν είχα ουτε για τσιγαρα) ,  ειχα κι επιρροες απ τον χριστιανοκομμουνισμο,  ο μη εργαζομενος μηδε εσθιετω, ειπε ο Παυλος, και η Λενα (κοπελαρα) στην Μαρασλειο μου ειπε :Στελιο αν δε μπεις στην  παραγωγη δε θα μιλας!! Ενταξει Λενα, ειπα παμε για καφε?  Συνεχισε το 100στο τετραγωνικο μετρο αφισοκολλησης.  Οποτε και για μπω στον  παραδεισο και στη Λενα (το ιδιο το φανταζομουν),  επρεπε να μ...

 Γιορτες; Γιορτασια; Χριστουγεννα; Αη Βασιλης; Φωτα; Μεγαλωνει η μερα; Το φως; Η πιο μεγαλη μερα ηταν στα μεσα του Ιουνιου κι οι αντρες απο νωρις τ απογευμα ετριβαν τα ροζιασμενα χερια τους με πρασινο σαπουνι, τα τριχωτα  μπρατσα τους να φυγει η κολλα του καπνου..ζητησαν και καθαρο πουκαμισο απ τη γυναικα. Δυο φορες γινοταν σιγουρα μες το καλοκαιρι αυτη η περιποιηση των ανδρων..  Αυτη ηταν η τριτη φορα, η αναπάντεχη , η ξαφνικη, η πιο γιορτινη.. Φετος προηγηθηκε των αλλων δύο.. Η επομενη θα ηταν παραμονή Αγιας Παρασκευής  κι η τριτη της Παναγίας.. Ο ηλιος αργουσε να δυσει και το ζευγαρι των πλανοδιων μουσικων κατέφτασε.. Σα τη βροχη των αστεροειδων τα καλοκαιρια,  σα κομήτης με ετησια περιοδική εμφανιση.. Κουστουμι και γραβατα ο "Πελεκανος" , ψιλο μουστακι.. Εμπριμε η - πώς αλλιως; _ η "Πελεκαναινα", μινι με V στο μπουστο.. Δεν ειχε ψιλο μουστακι, αλλα παχια, σαρκωδη χειλη με πολυ κόκκινο κραγιον.. Οι τελευταιες αρμαθες σηκωθηκαν, ενας πηγε στο καφενειο για καφε...

 Εμοιαζε πενηνταρης, γκριζα μαλλια, μαυρο ζιβαγκο, ρυτιδες ορθιες στο μετωπο.. Το γκαρσόν τον ρωτησε: - καφε; -ναι,.. είδε και μια φοιτήτρια  στο απεναντι τραπεζακι., κερνα και το κοριτσι.. - ο καφές σας απ  τον κυριο.. -ευχαριστω,... μ απορία και τριμματα συστολης η απαντηση.. -Μην αιφνιδιαζεσαι, μην με παρεξηγεις, εχω γενεθλια, κερνουσαμε παλια.. -Να τα εκατοστησετε. -Αργω ακόμη, είμαι μονο  20.. Συστολη ξανα στην φοιτητρια.. Την  οσμιστηκε, την  "επιασε" στην ατμοσφαιρα, ειχε αυτο το ταλεντο.. Ειχε και τ αλλο το ταλεντο, να μετρα διαφορετικα το χρονο.. -ο χρονος στη γενια μου μετριονταν αλλιως.. - να συνεχισω; την ρωτησε. Επαψε να κοταζει το κινητο της, τα ποτα στη βιτρίνα του μπαρ.. -Συνεχίστε., κι άλλαξε ποδι, τ αριστερο σταυρωσε  με  το δεξι κι η μαυρη δερματινη φουστα αφησε ηχο τριβης.. -οταν καταλαβα τον εαυτο μου ηταν έντονη η πολιτικη δραση, υπερπολιτικοποιηση, η δραση, το αιτημα, το προταγμα, το επιδικο ηταν η νεα ημερολογιακη καταγραφή...