Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

 - ηρθαν τα Δρακοπουλα; 

Ρωτουσε ο δασκαλος στο 4θεσιο σχολειο του χωριου..


Κι εγω κοιταζα προς την πόρτα της ταξης..

Βρεγμενος μεχρι το κοκκαλο ο Κωστας ο συμμαθητης μπηκε μεσα.

Υποξανθα, ηπειρωτικα ισως και Ιλλυρικα βρεγμενα μαλλια, κόκκινα μαγουλα και γαλοτσακια γεματα λασπη


.-καλ'μερα  κυριε, πλημμυρισε ο Γεροπορος και πηγα  απο παρακάτ  να περασουμε..


-βγαλε την ορθογραφια Κωστα 

Ημασταν στην τριτη γραμμη ο δασκαλος υπαγορευε, οι καλοι μαθητες την ξέραμε απ εξω,

καποιοι περιμεναν την υπαγορευση..

-θα την πω απ την αρχη   για τον Κωστα..

-οχι κυριε, την εμαθα απ εξω, τον διεκοψε περηφανα ο Κωστας..


Μυρωδια βρεγμενου μαλλινου απ τα υφαντα του ρουχα,

μυρωδια βυρσοδεψειου απ τη βρεγμενη δερματινη σακα του.

Τα ποδια του σηκωμενα απ το πατωμα μην τριφτουν οι λασπες και λερωσουν το σχολειο..

Παραχειμαζοντες απ τη Μεσουντα στη Γαζη..

Αναμεσα απο Μαχαλα, Παπαδατου, Μπαμπινη..

Κονακια, βλαχοκαλυβες προβατα..

Τα μισα παιδια ερχοτσν στο δικο μας σχολειο..


Με τα ποδαρια απο στρατες και στρατουλες..

Τι ωρα ξυπνουσαν; 

Πως ζεσταινοταν και διαβαζαν χωρις ηλεκτρισμο; 

Με ποιον επαιζαν τ απογευματα; 

Τι ηταν ο Γεροπορος;


-Κωστα..

Μ ετοιμοτητα, με πανεξυπνο βλεμμα, στερεο απαντουσε.

-γεια Στελιο..

-Κωστα τι ομαδα εισαι; 

 Εχω αυτοκολλητα του Δομαζου, τ Αντωνιαδη, Τ Κωνσταντινου..

Εχει τυχες ο μπαρμπα - Τακιας στο περιπτερο..


-Παναθηναικαρα..

Αλλα δε μ δινει λεφτα ο πατερας μου..

Κι τ απογευμα εγω λείπω..

Δε μενω στο χωριο (σας) μενω στ Γαζη  


Ψωμοτυρι για κολατσιο στο πρωτο διαλειμμα..

Τοτε το προσεξα..

Δεν ερχοταν στην ουρα στο περίπτερο για γαριδακια..

-θα στ αγοραζω εγω τ απογευμα, ειπα.

Αν γεμίσουμε το αλμπουμ θα παρουμε μια αφισα δωρο..

Ειχε απομακρυνθει ηδη στο κατω προαυλιο να προσεξει την αδερφη του που πηγαινε στην τριτη..

Γονεικη οδηγια; 

Ενστικτο φυλης; 

Αποσταση ασφαλειας απο αγονους συναισθηματισμους; 

Σ αυτην την αποσταση εμενε παντα..


Χειμωνες, βροχοπτώσεις Δυτικης Ελλάδας, κατεβασιες,

αστραπες πιο live δε γινοταν!!.

Στο προσωπο του,

στα φρυδια του που εσταζαν,

στη σακα του που μυριζε βρεγμενο τομαρι, στην περηφανεια του..


Ενα αλλο live οχι ψηφιακό, αλλα ασκητικο, αποδοχής του ρυθμου της φυσης.

Απ το κτιριο του συνεταιρισμου ξεκινα, , περνα απ τα Ζαφρεικα και ξανοιγεται στη Γαζη ο χείμαρρος Γεροπορος..

- Κωστα παλι μουσκεμα εγινες..!! Παλιοκαιρος.. 

-Θα φυτρωσ'νε τα γρασιδια για τα προβατα Στελιο!!!

Κι εσεις εχ' τε ελιες, μου πε ο πατέρας μου......

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

 Θα μας δικασει αυτη η αιματοχυσια.. Το αιμα δεν ειναι βοτκα με λεμονι,  ειναι υγρο Θυσιας, ειναι η θυσια..  Η Ιφιγενεια, ο Ισαάκ , ψευδοθυσιες αναιμακτες..  Αγγιξα, μυρισα, ειδα, ηπια αιμα  στην Πινδο το 1940, στο περασμα της Νιαλας Μεγαλη Παρασκευή του 1947, στο Γραμμο το 1949   στην Κύπρο το 1974,  σ ενα αεροπορικο δυστυχημα στις Ανδεις το 1972, σ ενα πουκαμισο δολοφονημενου στην Λ Αλεξανδρας το 1990,  σ ενα τιμονι τροχαιου δυστυχηματος το 2004.. Το αιμα  του Σταυρού των ανθρώπων δεν ειναι οπως  η συναψη των νευρωνων, οπως οι  ιδεες, οι  αποψεις,  οι  αναλυσεις, η  πονηρια, η  αναγκη για επιβολη..  Το αιμα εξευμενιζει Θεούς, μετουσιωνει τους θυσιαζοντες σε μυστες, τους θυσιαζομενους σε Αγιους το "αιμα μου" ειναι η αγάπη..  Το αιμα δεν ειναι λεξεις, συνθήματα, memes, ρίμες κι ατακες αυτόικανοποίησης.. Το αιμα δε γελα, δεν κλαιει, δεν δημαγωγει, δεν εκλιπαρει , δεν πανηγυριζει, δεν διαδηλωνει...
 Σκάλα ασπρισμενη, με πλάκες θρυμματισμενες , η ξηρομεριτικη καμάρα, οι " πωλιτσες" εσοχές για προσωρινή αποθήκευση μικρών αντικειμένων  Στο κατωι το χειμωνιάτικο κι  η κουζίνα. .  Εφτά νομα σ  ενα δωμα.  Από πάνω το καλό δωμάτιο και μια κρεβατοκαμαρα ακόμη.  Παραθυράκια μικρά σαν πολεμιστρες  στο κατωι.  Στο δυτικό παραθυρακι ακουμπουσα τα βιβλία μου και διάβαζα. Ήλιος, φως μ έλουζε   Τετράδια με τετραγωνάκια για να γράφουμε αριθμούς. . Βιβλία και φως! Χτυπούσα το στρώμα και μόρια σκόνης-είχαμε απο δαυτη- αιωρούνταν και υλοποιουσαν τις ακτίνες του ήλιου  Τις έκλεινα στη χούφτα μου και τις έριχνα στην σακα .. Μάζευα φως! Την Παλαιά Διαθήκη διδασκομασταν , έβαζα τις εικόνες των βιβλικών μορφών στον ήλιο να ζωντανέψουν.  Ο γενάρχης Αβραάμ σχεδόν ζωντανος με κοιταζε...  Απ τη μυθολογία μ άρεσαν οι προτραγικοι, ο Σίσυφος , ο Αχιλλέας, η ερωτική συγκρουση με τον Αγαμεμνονα..  Κι αυτό το βιβλίο πέρασε απ το στούντιο μο...
 - Το 235 θα πάρεις, θα κατεβεις Ευαγγελισμό, θ ανεβεις τη Μαρασλή και θα βρεις τη σχολή, ειπε τ αποβραδις η αδερφη μου. Βγήκα Λ Παπαγου, τσάκισα μια τυρόπιτα κι ενα μιλκο. Μπλε λεωφορείο, Ικαρους, τα χαμε παρει με πορτοκαλια απ τους Μαγιαρους που λεγε κι ο Διακογιαννης.  Μπήκα, καφε καθίσματα, λευκοι σωληνες, λαβες, χειρολαβές.. Κοσμος και κοσμάκης.  Για τ ακυρωτικο των εισιτηριων ομως δε μου πε η αδερφη μου..  Όλοι πέρασαν απ το πορτοκαλι κουτακι, τελευταιος εγω..  Δεν καθισα, ντρεπομουν..  Βγηκε στη Λ Σοφιας.. Να χω το νου μου σκεφτηκα.. Κρητικος πολιτικος δεξια, Βενιζελος αγαλμα.. Θα το ριξουν κι αυτο οπου ναναι..  Ευαγγελισμος!! Το κουμπι; πού ειναι το κουμπι; Δεν ήταν στην οροφή, οπως ήξερα απο κατι 32αρια τ Ξηρομερου..  -Εχουμε πατησει εμεις κυριε, ειπε  νυσταλεα μια Ζωγραφιωτισσα μεσοκοπη. -Δεν ακουστηκε, ειπα κι εγω δηθεν γνωστης των λεωφορειων.  -Αναβει φωτάκι στον οδηγο..καπως ενοχλημενη για τον κυκλοφοριακο μου αναλφαβητισμο....