Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

 Αγκαθια γαλαζια ματωναν τις κνημες μου στα μονοπατια, στα"συρματα" όπως τα λεγαν οι παλιοι οταν πηγαινα με κοντο σορτσακι να δω αν "είχαν οι ελιες" καρπο τον Αυγουστο μηνα.

.

 Πρασινα και μπεζ αγκαθια μαζι με τα βλητα αναμεσα στις καπνορριζες, με μισος τα ξεριζωνα με το τσαπι..


 Αγκαθια στις τριανταφυλλιες της  που επεσε μετα απο σφοδρο σουτ η πρωτη μου δερματινη μπαλα και μαραγκιαστηκε ως στηθος πολυτεκνης μητέρας..


Γαιουδαραγκαθα αναμεσα απ τα σημεια που δεν τα ελιωναν τα χοντρα λαστιχα των τρακτερ..,

αποκεφαλισμενα στις μασκες των αγροτικών, στους προφυλακτηρες τους  σα του γαμου στολισμος..


Βατα σκληρα, ογκωδη, πυκνα, θαλασσα πονου..


Παλιουρια βογκουσαν καθε ανοιξη απ το μελισσι, κιτρινοπρασινα τ ανθη, πανηγυρι του εργατικου εντομου,

μαρμαρενια αλωνια για το τσεκουρι μου..


"Οθε χτυπαει ο Στυλιανος  το αιμα αυλάκι κανει, κι οθε χτυπάει ο Χαροντας το αιμα ταφο κανει"


 Φραγκοσυκιες , σα περιφραξη σε κατι άοριστες ιδιοκτησιες..

 Αγκαθια κακτοειδων στη μπλουζα, στη γλωσσα απ τη λαιμαργια ξεζουμισματος του καρπου..


 Αγριοαχλαδια, αγραπιδιά..

Φαλλοι του πονου στα κλαδιά της..

" μαλλον απ αγραπιδιά , κανει μόλυνση ", ειπε ο αγροτικος γιατρος για το μελανο μου μπρατσο.. "θα βαλεις μια αλειφουλα"

 - τι προστατεύει; ; σα στραγαλια ηταν τ αγραπιδια της.. 

-τον εαυτο της..

"Αγκαθι", μετα "Κροταλα" στη Δημοτσελιου ενα μπαράκι, ο Σπυρος" κρεμασμενος στο ακανθωδες συρμα" επαιζε ταβλι με στοίχημα τον εκατομμυριοστο καφε του..


-να μου φερεις κακτους, μ αρεσει η μοναξια τους,η αντοχη τους στην ερημο..

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

 Θα μας δικασει αυτη η αιματοχυσια.. Το αιμα δεν ειναι βοτκα με λεμονι,  ειναι υγρο Θυσιας, ειναι η θυσια..  Η Ιφιγενεια, ο Ισαάκ , ψευδοθυσιες αναιμακτες..  Αγγιξα, μυρισα, ειδα, ηπια αιμα  στην Πινδο το 1940, στο περασμα της Νιαλας Μεγαλη Παρασκευή του 1947, στο Γραμμο το 1949   στην Κύπρο το 1974,  σ ενα αεροπορικο δυστυχημα στις Ανδεις το 1972, σ ενα πουκαμισο δολοφονημενου στην Λ Αλεξανδρας το 1990,  σ ενα τιμονι τροχαιου δυστυχηματος το 2004.. Το αιμα  του Σταυρού των ανθρώπων δεν ειναι οπως  η συναψη των νευρωνων, οπως οι  ιδεες, οι  αποψεις,  οι  αναλυσεις, η  πονηρια, η  αναγκη για επιβολη..  Το αιμα εξευμενιζει Θεούς, μετουσιωνει τους θυσιαζοντες σε μυστες, τους θυσιαζομενους σε Αγιους το "αιμα μου" ειναι η αγάπη..  Το αιμα δεν ειναι λεξεις, συνθήματα, memes, ρίμες κι ατακες αυτόικανοποίησης.. Το αιμα δε γελα, δεν κλαιει, δεν δημαγωγει, δεν εκλιπαρει , δεν πανηγυριζει, δεν διαδηλωνει...
 Σκάλα ασπρισμενη, με πλάκες θρυμματισμενες , η ξηρομεριτικη καμάρα, οι " πωλιτσες" εσοχές για προσωρινή αποθήκευση μικρών αντικειμένων  Στο κατωι το χειμωνιάτικο κι  η κουζίνα. .  Εφτά νομα σ  ενα δωμα.  Από πάνω το καλό δωμάτιο και μια κρεβατοκαμαρα ακόμη.  Παραθυράκια μικρά σαν πολεμιστρες  στο κατωι.  Στο δυτικό παραθυρακι ακουμπουσα τα βιβλία μου και διάβαζα. Ήλιος, φως μ έλουζε   Τετράδια με τετραγωνάκια για να γράφουμε αριθμούς. . Βιβλία και φως! Χτυπούσα το στρώμα και μόρια σκόνης-είχαμε απο δαυτη- αιωρούνταν και υλοποιουσαν τις ακτίνες του ήλιου  Τις έκλεινα στη χούφτα μου και τις έριχνα στην σακα .. Μάζευα φως! Την Παλαιά Διαθήκη διδασκομασταν , έβαζα τις εικόνες των βιβλικών μορφών στον ήλιο να ζωντανέψουν.  Ο γενάρχης Αβραάμ σχεδόν ζωντανος με κοιταζε...  Απ τη μυθολογία μ άρεσαν οι προτραγικοι, ο Σίσυφος , ο Αχιλλέας, η ερωτική συγκρουση με τον Αγαμεμνονα..  Κι αυτό το βιβλίο πέρασε απ το στούντιο μο...
 - Το 235 θα πάρεις, θα κατεβεις Ευαγγελισμό, θ ανεβεις τη Μαρασλή και θα βρεις τη σχολή, ειπε τ αποβραδις η αδερφη μου. Βγήκα Λ Παπαγου, τσάκισα μια τυρόπιτα κι ενα μιλκο. Μπλε λεωφορείο, Ικαρους, τα χαμε παρει με πορτοκαλια απ τους Μαγιαρους που λεγε κι ο Διακογιαννης.  Μπήκα, καφε καθίσματα, λευκοι σωληνες, λαβες, χειρολαβές.. Κοσμος και κοσμάκης.  Για τ ακυρωτικο των εισιτηριων ομως δε μου πε η αδερφη μου..  Όλοι πέρασαν απ το πορτοκαλι κουτακι, τελευταιος εγω..  Δεν καθισα, ντρεπομουν..  Βγηκε στη Λ Σοφιας.. Να χω το νου μου σκεφτηκα.. Κρητικος πολιτικος δεξια, Βενιζελος αγαλμα.. Θα το ριξουν κι αυτο οπου ναναι..  Ευαγγελισμος!! Το κουμπι; πού ειναι το κουμπι; Δεν ήταν στην οροφή, οπως ήξερα απο κατι 32αρια τ Ξηρομερου..  -Εχουμε πατησει εμεις κυριε, ειπε  νυσταλεα μια Ζωγραφιωτισσα μεσοκοπη. -Δεν ακουστηκε, ειπα κι εγω δηθεν γνωστης των λεωφορειων.  -Αναβει φωτάκι στον οδηγο..καπως ενοχλημενη για τον κυκλοφοριακο μου αναλφαβητισμο....