Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

 -- Αγοραζουνε κι επιπλα ο κόσμος, εσυ μονο  εργαλεια, τσαπια, λοσταρια, κασμαδες, πριονια, ψαλιδες.. -Αγροτες ειμαστε Κωσταντω, απαντουσε ο πατέρας μου..  -Δεν ειδα τ αλλα σπίτια να χουν τοσα., ντουλάπες βλέπω στην Ερασμια, σερβαντες στην αδερφη σου, ντιβανοκασελες   στ Ρηνα.. Δεν ειχε κι αδικο σαν αντιπροσωπεια εργαλειων-σιδηρικων ήταν το  σπιτι..  Όποια μηχανικη προεκταση  μπορουσε να κάνει ο ανθρωπος  στη μυϊκή δυναμη του την ειχαμε!! Στη δυναμη  που ελεγχει, στην ηπια εκδοχη της παρεμβασης του στο φυσικο κοσμο,στο οριο που βαζει η φυση κι η καταπόνηση..  Με τα μηχανηματα τρομαζε, ηταν εκτος ελεγχου του..   Τα Βενζινοκινητα εργαλεια δε τα ηθελε.. Μονο χειρωνακτικα! !   Ακριβά χειροπριονα, μοδατα, λουσατα κι ετσι τα δοντια κι αλλιως τα δοντια και λιγο λαδι στη λαμα και ξαναβαλτο στο κουτι του.. οχι νερό θα σκουριασουν!!  - Χρειαζομαστε αλυσοπριονο, Πατερα, ελεγα πρωι, μεσημερι, βραδυ ολο το φθινοπωρο..  -Κι ενα καλο σερβιτσιο,  γιορταδες  έρχονται . προσθετε η μανα..  - Ασε, είσαι ά
 Αγορασα το περιοδικο ΑΝΤΙ απ το περίπτερο του" Εβραιου" στην πλατεια και συνεχισα για το κολετζ οπως λεγαμε το λυκειο μας.. Εκει που ειναι τωρα η Πανεπιστημιακη σχολη.. Γεναρης του 1984, αφιερωμα στο "84" του Οργουελ.. Καταπληκτικό εξωφυλλο, οχι δε φορουσα μαυρα, ουτε κουκουλα, ουτε αντιφα ημουν. ΑΝΤΙ να ΦΑω πρωινο ημουν, ετρωγα συνηθως πατσά στο Σταθελακη  με κατι ΚΤΕΛατζηδες στη Δαγκλη και μετα πηγαινα σχολειο.. Σημερα βιαζομουν,  ηθελα να το  δειξω στο Σπύρο,  στη Μαρία, σ εκεινη την πετιτ την Αθανασια που βαζε το πρωτο γραμμα σε κυκλο..  -Γιατί σε φυλακιζεις;ρωτουσα..    Ολο με κοντραρε και γελουσε πανηγυρικα.  -Που να ναι τωρα;  Θυμαμαι το σωμα της, απο καλη οικογενεια, εφαρμοστο μπλουτζην ψηλα, καμπανα κατω, μπλουζάκια, κι ερωτηματα..  Τραχεις οι κνιτες,  μονο για υλικοτεχνικη υποδομη γκρινιαζαν, κι ολες οι πτωσεις του επιθετου "το  δεκαπεντεμελες, του δεκαπεντεμελες, τα δεκαπεντεμελες.." Σ αναμονη οι ΠΑΜΚιτες,  ανταμειφθηκαν αναλόγως στην πολυετη δ
 Λενε για δρομους οι άνθρωποι σημερα.. Ο οδηγος βλεπει ασφαλτο, ο μηχανικος κλισεις κι υψομετρικα, ο διαδηλωτης το ναο του, ο δήμαρχος ψηφους, ο γκρινιαρης λακουβες.  Τελικα βλεπουν το ιδιο και θελουν να το εξουσιασουν..να επιβαλλουν στις λωριδες της γης το συλληφθεν απ το νου τους, την τεχνικη τους, την αναγκη τους.. Στρατες,σοκακια,καλντεριμια, αναγυρες, γιοφυρια, "συρματα", ειναι αγνωστα πια. Στο καλντεριμι απ τα Παν στα Κατ αν τρεξεις πολυ θα πετάξεις, ελεγα στους φιλους μου. Η στράτα απ τ Δημητρουλεικα μεχρι τ Βιγλα ηταν η αγαπημενη μου.. Δεν την πατουσες, σ οδηγούσε σαν ιμαντας στ Βιγλα.. Πατημασιες ποτε δεν ειδα, ουτε παπαρούνα τσκισμενη  απ  τις αρβύλες ςτου Νιαουρα που διημερευε με τα γιδια του. Αιωρουμουν κι εγω κι οσοι σεβονταν τη ραγα της φυσης   Στη μεση αγριοχορτα, μελισσες, σκαθαρια, πασχαλιτσες.. Να... σκεφτομουν, δεν ειναι φαντασια μου κι αυτα πετανε.. Εφτανα σε μια κρυμμενη λακα, κοιταζα τον  Πεταλα, το πελαγο, βορεια τα βουνα της Αρτας.. Μου ψιθυριζαν οι στ
 Εδω στ Αγρινιο που ηρθα το 1979 τ αναστημα τ ανθρωπου μετριουνταν με τη γνωμη του, την αποψη του. -ωραία μιλαει ο ταδε.. - μα τι ωραια τα λεει ο δεινα... - εχει αποψη ο ανθρωπος, φαινεται στα λογια του . Κοιταζα σα ξενος της πολης ετούτης.  Τ ανάστημα τ ανθρωπου μετριουνταν στο χωριο μου με το μοχθο, στο σπιτι μου με το μοχθο και τη σιωπη.. - η σιωπη ειναι χρυσος , ελεγαν.. Απαξιωμενοι οι φλυαροι, οι πολυλογαδες, οι κενολογοι..  Παρατεταμενες σιωπες, οχι απο δειλια ή φοβο..  Σιωπες απο κουραση, σιωπες απο σεβασμο, σιωπες απο σεμνοτητα..  Σιωπες γιατι το μυαλο ταξιδευε, συνεθετε λυσεις στο πεδιο της πραξης.  - Τι νεα Κωσταντω;  ρώταγε η θεια Σωτηρω ρουφωντας αθορυβα τον ελληνικό καφε απο χοντρο αντρικο φλυτζανι   -Αγωνας, Σωτηρω μ'...  Βυθισμα του λογου..  Μαυρα μαντιλια, μαυρα φουστανια, μαυρες μπέρτες.  - Εχει ελιες το Λαγκαδακι;  - κατ εχει είπε ο Μπακιας...  Σιωπή!!  Ετριζε μια κλαρα στο τζακι, γαβγιζε ενα σκυλι, νιαουριζε μια πεινασμένη γατα κι εσκιζαν τη σιωπη των τριων γυναι
 Παρ ολίγον ανασκολοπισμος!! Τα φυλάει ο Θεός τα παιδιά .. Παιδιά ήμασταν εμείς;  Διαολοι ρεματιανοι ήμασταν!! Δίψα για κυριαρχία , κατάκτηση, για  έφοδο στον ουρανό! ! Η γη ήταν για τους ηλικιωμένους , για τους νεκρούς, για τους σπόρους.. Ήμασταν πουλιά, κιρκινεζια  φωλιασμενα μες τα χαλάσματα των ερειπωμένων σπιτιών.. Λουφαζαμε τη νύχτα , ακονιζαμε τα νύχια μας στο σχολείο και πετάγαμε τ απογεύματα .  Πλαναραμε, στεκομασταν ακίνητοι μέχρι καθετου εφορμησεως  στο θήραμα !! Κάθε εποχή κι ο στόχος .. Μέσα φθινοπώρου τα μελικοκα. Θηρία δέντρα , φύλλα σα λόγχη και χνουδι όπως  πρόσωπο εφήβου  όπως η ομορφιά του κοριτσιού .!!  Αποβροχο, ήλιος , στιλπνη ατμόσφαιρα , γαλανος ουρανός ... Γουρμασαν τα μελικοκα..!!  Στις παρυφές του χωριού δυο θηρία δέντρα ..  Στ' Κασσε το σπίτι και πίσω απ' τα Στεργαιικα.. Στα Στεργαιικα είχε ανταγωνισμό .. Κι άλλοι συνομήλικοι τροφοσυλλεκτες  είχαν ακροβολιστει. Είμαι μουναχοφαης,  έτρεξα στα Κασσεικα.. Έρημο το σπίτι .. Κανείς πάνω στην μελικοκια.. 
 Σκάλα ασπρισμενη, με πλάκες θρυμματισμενες , η ξηρομεριτικη καμάρα, οι " πωλιτσες" εσοχές για προσωρινή αποθήκευση μικρών αντικειμένων  Στο κατωι το χειμωνιάτικο κι  η κουζίνα. .  Εφτά νομα σ  ενα δωμα.  Από πάνω το καλό δωμάτιο και μια κρεβατοκαμαρα ακόμη.  Παραθυράκια μικρά σαν πολεμιστρες  στο κατωι.  Στο δυτικό παραθυρακι ακουμπουσα τα βιβλία μου και διάβαζα. Ήλιος, φως μ έλουζε   Τετράδια με τετραγωνάκια για να γράφουμε αριθμούς. . Βιβλία και φως! Χτυπούσα το στρώμα και μόρια σκόνης-είχαμε απο δαυτη- αιωρούνταν και υλοποιουσαν τις ακτίνες του ήλιου  Τις έκλεινα στη χούφτα μου και τις έριχνα στην σακα .. Μάζευα φως! Την Παλαιά Διαθήκη διδασκομασταν , έβαζα τις εικόνες των βιβλικών μορφών στον ήλιο να ζωντανέψουν.  Ο γενάρχης Αβραάμ σχεδόν ζωντανος με κοιταζε...  Απ τη μυθολογία μ άρεσαν οι προτραγικοι, ο Σίσυφος , ο Αχιλλέας, η ερωτική συγκρουση με τον Αγαμεμνονα..  Κι αυτό το βιβλίο πέρασε απ το στούντιο μου, το παραθυράκι  του κατωγιου μας  προς τη δύση ,προς το σπίτι
 "Στο ελευθερο ο Ντινο Τζοφ, κοντρολ ο Κουκουρεντου, μπαλια και για ποιον;" αναρρωτιονταν ο Διακογιαννης μεσα απο μια ασπρόμαυρη τηλεοραση Τελεφουνκεν  στο καφενειο τ Λακια.. Εννια τραπεζια, τριάντα καρεκλες, εξηντα αντρες, εβδομηντα τσιγάρα, ολοι προπονητες, τερματοφυλακες, σεντερ φορ.. Σε τελαρα απο μπυρες, σε τσουβαλια απο ρυζι ή φακες οι μη προνομιουχοι θεατες..   Δε μ αρεσαν οι φακες..  Μπλε τελαρο φιξ..  "Τσαμης, απ τα καπνοχωραφα του Αγρινιου πετυχημενη μεταγραφη της ΑΕΚ.. " φιλολογουσε  ο Διακογιαννης..  -Οργωσα τα Βαρκα, ελεγε ο  Τσιλικας ..  -Σηκωσα τις βραγιες στο Βαινακι.,ελεγε ο Κατσιγιαννης..  Κυπελλο Ουεφα στους τεσσερις η ΑΕΚ..  "Απ το σταδιο Κομουναλε του Τορινο, μετα απο μια καταπληκτική πορεια η ομάδα του Φαντροκ" απτοητος ο Διακογιανννης..  -Νοικιασα και στ "Παλαμονιδα" πεντε  στρεμματα, ελεγε ο Χρηστος..  "Τζεντιλε, κλασσικο σεντερ μπακ", σπηκαριζε ο Διακογιαννης..  -Εβαλε τον Αρδιζογλου!!!, ειπε ο Γιωργος μεσα απο