Διηγαίματα

 .-Φούντα να σε πάω καζίνο μια βραδιά να δεις το μισθό σου να παίζεται σε μια ζάρια.. -Παρατε με Σπυρο.. -Δειλε.. Μέτα από δύο μήνες.. -Φούντα θα με δανείσεις 30.000.(ήταν οι δραχμές) ? -Παράτα με Σπύρο.. -Μικροαστουλη δασκαλακο, φοβάσαι!! -Ναι ρε Μπουκοβσκυ απ τα λιντλ..  Δε σε δανειζω γιατί έχεις γκαστρώσει όλα τα φρουτάκια στ Αγρινιο, ολα τα προποτζιδικα και πάλι μέσα είσαι!! -να μη σε νοιάζει τι κάνω!!  Αλλωστε τώρα πια παίζω τεχνικά μόνο μπλακ Τζακ στο καζίνο, αλλα ειναι μακριά γαμωτο.. στο Λουτράκι.. -Στο Λουτράκι το έχουν Εβραίοι ρε Σπύρο, απ αυτούς περιμένεις να βγάλεις λεφτά?! -πήγα, έχω ήδη γκολντ καρντ.. Δώσε μου 30.000 μέχρι το Σάββατο, την Παρασκευή θα πάρω καταναλωτικό.. (έδιναν οι τράπεζες 1996..Ιουλιος) -βρεθηκε εγγυητής για σενα? -δεν είναι όλοι κακομοίρηδες Φούντα!!  Δε φοβούνται όλοι! -Σπύρο άσε τα κηρύγματα.. Παμε στο ATM της ergasias..δανειζω 30.000 δραχμές μέχρι το Σάββατο το πρωί.. Ιούλιος, μποστάνι, ντοματουλες, αγγουράκια, πιπεριές όλα τα καλά της γης! Ζουσε η

 "Ελάτες, ελάτε, ξεζέψτε. Ας στηθούν τα κανόνια,      καθαρίστε με τα μάκτρα τα κοίλα,      τα φυτίλια αναμμένα στα χέρια, Τα τόπια δεξιά. Βρας! Βρας, αλβανιστί φωτιά: Μπολιβάρ" (Εγγονοπουλος..) Εντρυφησα στον ινδιανικο μυστικισμο. Οι Ινδιάνοι δινουν μεγαλη σημασια στον αριθμο τεσσερα. Φοβούνται το τεσσερα.. Πολλοι λευκοι που ηθελαν να σταματησουν τους ιχνηλατες των Ινδιανων χαραζαν στο χωμα τεσσερις σταυρους.. Τέσσερα κρανια απ τα ζωα που σκότωναν κρεμουσαν οι λευκοι στα σπιτια τους να σταματησουν τις επιθέσεις τους.. Η ταπεινωση του αντιπαλου δεν ηταν ο αποκεφαλισμος οπως στην γκιλοτινα των Ισκωβινων, αλλα το σκαλπ.. Η αφαίρεση του τριχωτου της κεφαλης.. Ο Κεοκοτα της φυλης των  Κικαπου συνοδευε τον Τζουμπαλ Σακετ,τον λευκο.. Πήγαιναν δυτικα.. Δυτικα, ανατολικα, νοτια, βορεια.. Τα τεσσερα σημεια του οριζοντα.. Απ τα βορειοδυτικα του χωριου προβαλαν το Πάσχα του 1990 τεσσερις ανθρωποι πεζοι.. Ημουν με αδεια απ το στρατό δεν ειχα πληροφορηθει το ανοιγμα των συνορων με την Αλβ

 Βγηκα στην Ουρανουπολη με το καραβακι απ το επινειο τ Αγιου Ορους. .Η Αμουλιανη απεναντι, εκει ηταν ενας δασκαλος μου ειπαν  δυσμορφος απο εγκαυματα, αλλα πολυαγαπημενος των μαθητων.. Ωτοστοπατζης απο κουνια, Ωτοστοπατζης μεχρι τα μπούνια,  φερμαρα αλλους προσκυνητες πιο κοσμιους απο μενα, πιο τακτοποιημενους να δω πώς θ αναχωρησουν.. Ενα βυζαντινος πυργος δεξια μου,πολλα  γιωταχι στο παρκιγκ.. Ζευγος ανδρων, τι αλλο; αβατο παραμενει ακόμη , ο ενας με μπλε σκουρο ρασο, πολυ κοντο μαλλι  . -Ευλογειτε, ειπα απο συνηθεια Αγιονοριτικη  - Βγηκαμε απ τον Αθω.. είπε χαμογελωντας ο οδηγος κι εστριψε το κλειδι στην πορτα του Χοντα Σιβικ.. -μηπως πατε Θεσσαλονικη; -Ναι, δε θες να πας με το λεωφορειο; εχει ανταποκριση, σε λιγο ερχεται...  - Ξεμεινα απο χρηματα, ειπα κι εσφιγγα τα δυο χιλιαρικα  με τον Ποσειδωνα που μου χε δωσει ο Συμεων στην Γρηγοριου .. -Ελα, μπες ειπε ο εχων την αμφιεαη παπά. Πισω καθισμα, ζωνη, το σακίδιο στην αγκαλια.. -θες να το  βαλω στο πορτμπαγκαζ να μη το κρατάς; -οχι δ

Κάτι τρέχει στα γύφτικα! Σιδεράδες, του Ηφαίστου παιδιά.. Καλαθοποιητες.. Κόφες, καλάθια, κανίσκια.. προ πλαστικής ζωής.. Καλάμι και λυγαριά στους αρμούς και στα χερούλια.. Είχε κι έχει λυγιες το πέλαγο... Πεντάφυλλες, μοβ λουλούδια, βαριά μυρωδιά. Είχα φτιάξει παλούκια, στηρίγματα, βίτσες.. Άφθονες κι απαξιωμένες.. Δεντρωνε καμία μετά από κλάδεμα έτσι για τον ίσκιο της αργατιας που κολάτσιζε αυγά βραστά, ψωμί με μυρμήγκια συνδαιτυμόνες. Στο φύτεμα, στο σκάλισμα, στο πότισμα.. - E.. Για ίσκιο καλή είναι.. -για το σύνορο με το Μενέλαο την κρατάω, αλλιώς θα την έκαιγα.. -Κούφιος βλαστός, σα χαρτί καίγεται. -Αυτή κι η συκιά ούτε για τ φωτιά δεν κάνει και καλά η συκιά έχει τα σύκα, αυτή τι έχει? Τον τόπο πιάνει!!. Απ τ' στροφή τ' Μπεσα απ την Αμφιλοχία ερχόμενο φάνηκε καραβάνι.. Πλησίαζε, παράτησα τις αρμάθες κι ανέβηκα στην ταράτσα να δω.. Μαύρα άλογα, κάρα άλλα κάμπριο, άλλα σκεπασμένο θολωτά με πανί βρώμικο, γκρίζο.. -Γυφταιοι είναι, ανήγγειλα πρώτος το νέο.. -Σταμάτησαν? -πάνε

 Το φως πανω στις κοκαλες  του προαυλιου του σχολειου λαμπυριζε τα πρωινα του χειμωνα. Νυχτες με ξαστεριά, αταβανωτο το χειμωνιατικο, μουσικη πνευστων μεσα  απ τα κεραμιδια.. Ο Γιωργος ο συμμαθητης μου και γειτονας εσπαζε την κοκαλα του βαρελιου  βουτουσε το προσωπο του, νιβοταν  σκουπιζοταν απο πετσετα με κροσσια και ξεκιναγαμε για το σχολειο. Επομενη κοκαλα στης Θεια Ξενης την πετρινη γουρνα,μια βραχωδη γουρνα σα μεγαλο γουδι.. Μ ειχαν ζαλισει με τη γεωμετρια και τη συμμετρικοτητα της χιονονιφαδας, αν δε δεις με μελανιασμενα χειλη, παγωμενα δαχτυλα τις ραβδωσεις του παγωμενου νερου στην πρωινη σου πορεια για το σχολειο δεν εχεις δει τίποτα !! Τις παταγαμε με δύναμη, τις πετροβολαγαμε για τη χαρα της ρωγμης, της αναπαντεχης, χαοτικης διαθλασης!! Ο ηλιος που εβγαινε απ τον Πεταλα γονιμοποιουσε τις κοκαλες..  Υγραινονταν σιγα σιγα, το τακούνι μου τις χτυπουσε υπο γωνια, σκοπελοι οι γυαλισμενες από ποδια χωριανων μου πετρες!! Λευκες γραμμες,... λευκες?  Ειναι λευκο το νερο? Λευκος ειναι

 -- Αγοραζουνε κι επιπλα ο κόσμος, εσυ μονο  εργαλεια, τσαπια, λοσταρια, κασμαδες, πριονια, ψαλιδες.. -Αγροτες ειμαστε Κωσταντω, απαντουσε ο πατέρας μου..  -Δεν ειδα τ αλλα σπίτια να χουν τοσα., ντουλάπες βλέπω στην Ερασμια, σερβαντες στην αδερφη σου, ντιβανοκασελες   στ Ρηνα.. Δεν ειχε κι αδικο σαν αντιπροσωπεια εργαλειων-σιδηρικων ήταν το  σπιτι..  Όποια μηχανικη προεκταση  μπορουσε να κάνει ο ανθρωπος  στη μυϊκή δυναμη του την ειχαμε!! Στη δυναμη  που ελεγχει, στην ηπια εκδοχη της παρεμβασης του στο φυσικο κοσμο,στο οριο που βαζει η φυση κι η καταπόνηση..  Με τα μηχανηματα τρομαζε, ηταν εκτος ελεγχου του..   Τα Βενζινοκινητα εργαλεια δε τα ηθελε.. Μονο χειρωνακτικα! !   Ακριβά χειροπριονα, μοδατα, λουσατα κι ετσι τα δοντια κι αλλιως τα δοντια και λιγο λαδι στη λαμα και ξαναβαλτο στο κουτι του.. οχι νερό θα σκουριασουν!!  - Χρειαζομαστε αλυσοπριονο, Πατερα, ελεγα πρωι, μεσημερι, βραδυ ολο το φθινοπωρο..  -Κι ενα καλο σερβιτσιο,  γιορταδες  έρχονται . προσθετε η μανα..  - Ασε, είσαι ά

 Αγορασα το περιοδικο ΑΝΤΙ απ το περίπτερο του" Εβραιου" στην πλατεια και συνεχισα για το κολετζ οπως λεγαμε το λυκειο μας.. Εκει που ειναι τωρα η Πανεπιστημιακη σχολη.. Γεναρης του 1984, αφιερωμα στο "84" του Οργουελ.. Καταπληκτικό εξωφυλλο, οχι δε φορουσα μαυρα, ουτε κουκουλα, ουτε αντιφα ημουν. ΑΝΤΙ να ΦΑω πρωινο ημουν, ετρωγα συνηθως πατσά στο Σταθελακη  με κατι ΚΤΕΛατζηδες στη Δαγκλη και μετα πηγαινα σχολειο.. Σημερα βιαζομουν,  ηθελα να το  δειξω στο Σπύρο,  στη Μαρία, σ εκεινη την πετιτ την Αθανασια που βαζε το πρωτο γραμμα σε κυκλο..  -Γιατί σε φυλακιζεις;ρωτουσα..    Ολο με κοντραρε και γελουσε πανηγυρικα.  -Που να ναι τωρα;  Θυμαμαι το σωμα της, απο καλη οικογενεια, εφαρμοστο μπλουτζην ψηλα, καμπανα κατω, μπλουζάκια, κι ερωτηματα..  Τραχεις οι κνιτες,  μονο για υλικοτεχνικη υποδομη γκρινιαζαν, κι ολες οι πτωσεις του επιθετου "το  δεκαπεντεμελες, του δεκαπεντεμελες, τα δεκαπεντεμελες.." Σ αναμονη οι ΠΑΜΚιτες,  ανταμειφθηκαν αναλόγως στην πολυετη δ