Διηγαίματα

Αγκαλιασα την κουβερτα.. Πρωινο απριλιατικο κρυο.. Σιδερένια πορτα ετριζε φριχτα. Κουβεντες ακουγοταν απ τον κηπο.. Ειχε χαράξει.. Βγηκαν οι αλλοι για να βγαλουν τα φιντανια, σκεφτηκα.. Λιγο ακομη να κοιμηθώ.. Μα που ειμαι; Γυρισα τα ματια.. Ορθογωνιο διαμπερες δωματιο.. Ενα δωματιο ολο το σπιτι.. Ψηλο με ορατο το μονωτικο φελιζολ στο ταβανι, οτι ειχε απιμεινει ντανιασμενο στην αυλη το ετριβα κι επαιζα χιονοπολεμο, το τσιμπολογουσαν κι οι κοτες.. Το εικονοστάσι χωρις τον Αγιο Στυλιανο, θορυβοι απο τραχτερ.. Και κάποιες μακρινες καλημερες επιανε τ αυτι μου μεσα μεσα.. Ενα πετρογκαζ μ ενα μπρικι πετσιασμενο γαλα.. Πρεπει να σηκωθώ, να βοηθησω στο φυντανι.. Βαρια τα βηματα, βαρυς ο υπνος στην στρωματσαδα στην αγροικια λιγες δεκαδες μετρα απ τη λιμνη.. Μυριζε κατσικιλα το κιτρινωπο γαλα.. Η ατμοσφαιρα εκστρατειας με αφιονισε.. Εδω δε φοραμε καθημερινα ρουχα, αλλα γαλοτσες, λερο χοντρο παντελονι, μπλουζα κολλητη στο σωμα για ανεση κινησεων.. Βγηκα απ την σιδερενια κρυα αποθηκοπορτα.....

 .-Φούντα να σε πάω καζίνο μια βραδιά να δεις το μισθό σου να παίζεται σε μια ζάρια.. -Παρατε με Σπυρο.. -Δειλε.. Μέτα από δύο μήνες.. -Φούντα θα με δανείσεις 30.000.(ήταν οι δραχμές) ? -Παράτα με Σπύρο.. -Μικροαστουλη δασκαλακο, φοβάσαι!! -Ναι ρε Μπουκοβσκυ απ τα λιντλ..  Δε σε δανειζω γιατί έχεις γκαστρώσει όλα τα φρουτάκια στ Αγρινιο, ολα τα προποτζιδικα και πάλι μέσα είσαι!! -να μη σε νοιάζει τι κάνω!!  Αλλωστε τώρα πια παίζω τεχνικά μόνο μπλακ Τζακ στο καζίνο, αλλα ειναι μακριά γαμωτο.. στο Λουτράκι.. -Στο Λουτράκι το έχουν Εβραίοι ρε Σπύρο, απ αυτούς περιμένεις να βγάλεις λεφτά?! -πήγα, έχω ήδη γκολντ καρντ.. Δώσε μου 30.000 μέχρι το Σάββατο, την Παρασκευή θα πάρω καταναλωτικό.. (έδιναν οι τράπεζες 1996..Ιουλιος) -βρεθηκε εγγυητής για σενα? -δεν είναι όλοι κακομοίρηδες Φούντα!!  Δε φοβούνται όλοι! -Σπύρο άσε τα κηρύγματα.. Παμε στο ATM της ergasias..δανειζω 30.000 δραχμές μέχρι το Σάββατο το πρωί.. Ιούλιος, μποστάνι, ντοματουλες, αγγουράκια, πιπεριές όλα τα καλ...

 Βγηκα στην Ουρανουπολη με το καραβακι απ το επινειο τ Αγιου Ορους. .Η Αμουλιανη απεναντι, εκει ηταν ενας δασκαλος μου ειπαν  δυσμορφος απο εγκαυματα, αλλα πολυαγαπημενος των μαθητων.. Ωτοστοπατζης απο κουνια, Ωτοστοπατζης μεχρι τα μπούνια,  φερμαρα αλλους προσκυνητες πιο κοσμιους απο μενα, πιο τακτοποιημενους να δω πώς θ αναχωρησουν.. Ενα βυζαντινος πυργος δεξια μου,πολλα  γιωταχι στο παρκιγκ.. Ζευγος ανδρων, τι αλλο; αβατο παραμενει ακόμη , ο ενας με μπλε σκουρο ρασο, πολυ κοντο μαλλι  . -Ευλογειτε, ειπα απο συνηθεια Αγιονοριτικη  - Βγηκαμε απ τον Αθω.. είπε χαμογελωντας ο οδηγος κι εστριψε το κλειδι στην πορτα του Χοντα Σιβικ.. -μηπως πατε Θεσσαλονικη; -Ναι, δε θες να πας με το λεωφορειο; εχει ανταποκριση, σε λιγο ερχεται...  - Ξεμεινα απο χρηματα, ειπα κι εσφιγγα τα δυο χιλιαρικα  με τον Ποσειδωνα που μου χε δωσει ο Συμεων στην Γρηγοριου .. -Ελα, μπες ειπε ο εχων την αμφιεαη παπά. Πισω καθισμα, ζωνη, το σακίδιο στην αγκαλια.. -θες να το  ...

 Το φως πανω στις κοκαλες  του προαυλιου του σχολειου λαμπυριζε τα πρωινα του χειμωνα. Νυχτες με ξαστεριά, αταβανωτο το χειμωνιατικο, μουσικη πνευστων μεσα  απ τα κεραμιδια.. Ο Γιωργος ο συμμαθητης μου και γειτονας εσπαζε την κοκαλα του βαρελιου  βουτουσε το προσωπο του, νιβοταν  σκουπιζοταν απο πετσετα με κροσσια και ξεκιναγαμε για το σχολειο. Επομενη κοκαλα στης Θεια Ξενης την πετρινη γουρνα,μια βραχωδη γουρνα σα μεγαλο γουδι.. Μ ειχαν ζαλισει με τη γεωμετρια και τη συμμετρικοτητα της χιονονιφαδας, αν δε δεις με μελανιασμενα χειλη, παγωμενα δαχτυλα τις ραβδωσεις του παγωμενου νερου στην πρωινη σου πορεια για το σχολειο δεν εχεις δει τίποτα !! Τις παταγαμε με δύναμη, τις πετροβολαγαμε για τη χαρα της ρωγμης, της αναπαντεχης, χαοτικης διαθλασης!! Ο ηλιος που εβγαινε απ τον Πεταλα γονιμοποιουσε τις κοκαλες..  Υγραινονταν σιγα σιγα, το τακούνι μου τις χτυπουσε υπο γωνια, σκοπελοι οι γυαλισμενες από ποδια χωριανων μου πετρες!! Λευκες γραμμες,... λευκες?  ...

 Αγορασα το περιοδικο ΑΝΤΙ απ το περίπτερο του" Εβραιου" στην πλατεια και συνεχισα για το κολετζ οπως λεγαμε το λυκειο μας.. Εκει που ειναι τωρα η Πανεπιστημιακη σχολη.. Γεναρης του 1984, αφιερωμα στο "84" του Οργουελ.. Καταπληκτικό εξωφυλλο, οχι δε φορουσα μαυρα, ουτε κουκουλα, ουτε αντιφα ημουν. ΑΝΤΙ να ΦΑω πρωινο ημουν, ετρωγα συνηθως πατσά στο Σταθελακη  με κατι ΚΤΕΛατζηδες στη Δαγκλη και μετα πηγαινα σχολειο.. Σημερα βιαζομουν,  ηθελα να το  δειξω στο Σπύρο,  στη Μαρία, σ εκεινη την πετιτ την Αθανασια που βαζε το πρωτο γραμμα σε κυκλο..  -Γιατί σε φυλακιζεις;ρωτουσα..    Ολο με κοντραρε και γελουσε πανηγυρικα.  -Που να ναι τωρα;  Θυμαμαι το σωμα της, απο καλη οικογενεια, εφαρμοστο μπλουτζην ψηλα, καμπανα κατω, μπλουζάκια, κι ερωτηματα..  Τραχεις οι κνιτες,  μονο για υλικοτεχνικη υποδομη γκρινιαζαν, κι ολες οι πτωσεις του επιθετου "το  δεκαπεντεμελες, του δεκαπεντεμελες, τα δεκαπεντεμελες.." Σ αναμονη οι ΠΑΜΚιτες,...

 Εδω στ Αγρινιο που ηρθα το 1979 τ αναστημα τ ανθρωπου μετριουνταν με τη γνωμη του, την αποψη του. -ωραία μιλαει ο ταδε.. - μα τι ωραια τα λεει ο δεινα... - εχει αποψη ο ανθρωπος, φαινεται στα λογια του . Κοιταζα σα ξενος της πολης ετούτης.  Τ ανάστημα τ ανθρωπου μετριουνταν στο χωριο μου με το μοχθο, στο σπιτι μου με το μοχθο και τη σιωπη.. - η σιωπη ειναι χρυσος , ελεγαν.. Απαξιωμενοι οι φλυαροι, οι πολυλογαδες, οι κενολογοι..  Παρατεταμενες σιωπες, οχι απο δειλια ή φοβο..  Σιωπες απο κουραση, σιωπες απο σεβασμο, σιωπες απο σεμνοτητα..  Σιωπες γιατι το μυαλο ταξιδευε, συνεθετε λυσεις στο πεδιο της πραξης.  - Τι νεα Κωσταντω;  ρώταγε η θεια Σωτηρω ρουφωντας αθορυβα τον ελληνικό καφε απο χοντρο αντρικο φλυτζανι   -Αγωνας, Σωτηρω μ'...  Βυθισμα του λογου..  Μαυρα μαντιλια, μαυρα φουστανια, μαυρες μπέρτες.  - Εχει ελιες το Λαγκαδακι;  - κατ εχει είπε ο Μπακιας...  Σιωπή!!  Ετριζε μια κλαρα στο τζακι, γαβγιζε ενα σκ...

 Παρ ολίγον ανασκολοπισμος!! Τα φυλάει ο Θεός τα παιδιά .. Παιδιά ήμασταν εμείς;  Διαολοι ρεματιανοι ήμασταν!! Δίψα για κυριαρχία , κατάκτηση, για  έφοδο στον ουρανό! ! Η γη ήταν για τους ηλικιωμένους , για τους νεκρούς, για τους σπόρους.. Ήμασταν πουλιά, κιρκινεζια  φωλιασμενα μες τα χαλάσματα των ερειπωμένων σπιτιών.. Λουφαζαμε τη νύχτα , ακονιζαμε τα νύχια μας στο σχολείο και πετάγαμε τ απογεύματα .  Πλαναραμε, στεκομασταν ακίνητοι μέχρι καθετου εφορμησεως  στο θήραμα !! Κάθε εποχή κι ο στόχος .. Μέσα φθινοπώρου τα μελικοκα. Θηρία δέντρα , φύλλα σα λόγχη και χνουδι όπως  πρόσωπο εφήβου  όπως η ομορφιά του κοριτσιού .!!  Αποβροχο, ήλιος , στιλπνη ατμόσφαιρα , γαλανος ουρανός ... Γουρμασαν τα μελικοκα..!!  Στις παρυφές του χωριού δυο θηρία δέντρα ..  Στ' Κασσε το σπίτι και πίσω απ' τα Στεργαιικα.. Στα Στεργαιικα είχε ανταγωνισμό .. Κι άλλοι συνομήλικοι τροφοσυλλεκτες  είχαν ακροβολιστει. Είμαι μουναχοφαης,  έτρεξα στα Κασ...