Διηγαίματα

 ..ειχε τελειώσει η εξεταστική στ Μαρασλειο που σπουδαζα τον Ιούνη του  1986(ήσουνα μικρος/η εσύ) ,  εδω κατω με περίμενε 15 στρέμματα καλλιέργεια Τσεμπέλι(γαμησε τα) η Αθήνα και τα Εξάρχεια άδειαζαν,  αυτοι θα πηγαινα διακοπες σε εναλλακτικα καμπιγκ, εγώ θα πήγαινα σε τσεμπελογκουλαγκ..ετοίμασα το σακ βουαγιαζ για το ΚΤΕΛ στον Κηφισό.. Οπως προβληματιζομουνα για τ ανθρωπινα (δε το κοβει η εκδιδομενη το επάγγελμα!) ..τρωω μια φλασια φωτός κι αντι να παω Κηφισσο , πάω Σταθμο Λαρισης. .Τραίνο (ετσι γραφοταν τοτε) εντεκα το βράδυ για Σαλονικη... Πού πας? ρωτησαν κατι νεες γνωριμίες στο τραινο Άγιο 'Ορος ,πάω να συναντησω έναν γέροντα , τον Παίσιο .Εχεις ραντεβού με ρωτησε μια Λαρισαια φοιτήτρια. Οχι λέω , ουτε καν ξερω που μενει.. .Χαραματα φτάσαμε Θεσσαλονικη..στο σταθμό..!!  ρώτησα πώς θα παω Ουρανουπολη.. Πάρε το λεωφορειο για στάση Μποτσαρη είπε ένας νυσταγμενος . .Μπήκα σ ενα πορτοκαλι λεωφορειο, εφτασα στο ΚΤΕΛ Χαλκιδικής.. Απο δω και πέρα δεν ειχα παέι ποτε στη ζωη μου..ουτε κυ