Διηγαίματα

Μας είχαν παει μια ημερήσια στο Μέτσοβο, β Λυκείου, χειμώνας.. Με δύο μερσεντες 302 του ΚΤΕΛ.. Στην αρχη γκρινιαζαμε τον οδηγο για το κρυο, ν ανάψει καλοριφέρ. . "ΚΡΥΩΝΟΥΜΕ, ΨΟΦΟΣ, ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ ΠΙΣΩ" "Άναψα, αλλα αργεί" φώναξε αναβοντας κι ενα τσιγάρο.. Του κανε συστάσεις μια φιλόλογος-συνοδος αλλα εμείς ξεραμε οτι η μυρωδια που κατέκλυσε το λεωφορειο, πουλμαν το λεγε η φιλολογος ήταν το καλυτερο οσμητικο καμουφλαζ για αυτα που θ αναβαμε εμεις στη γαλαρια.. Μαρλμπορο ειχαν τα πλουσιοπαιδα , ο Σπυρος κι εγω ειχαμε βάλει ρεφενε και πηραμε ενα "σαντε" απ το περίπτερο στα Τρια Φανάρια. Ηταν το μονο ανοιχτο τις 6 το πρωι που ξυπνήσαμε. Καμουφλαζ για την επαπειλουμενη τσιγαριλα ηταν και κατι τοστ σ αλουμινοχαρτο που χαν φερει μαζι τους πεντε - εξι συμμαθητριες. Μυριζε ηδη καψαλισμενο ψωμι και κασερι το λεωφορειο. Μετα γκρινιαζαμε για τη μουσικη, επτάμιση η ωρα στο Μενιδι και μια κασετα TDK, λευκη με καφε ταινια είχε παίξει δυο φορες Γιαννη Φλωρινιωτη.. &qu