Διηγαίματα

Μικρο βουλκανιζατερ, του πήγα το λαστιχο απ το καροτσακι τ αγροτικου σπιτιου.. Μαυρα χερια απ τη δουλειά, μαυρο το πατωμα, μελαχροινος κι ο ίδιος.. Ημουν δεκατριω χρονω, μ ενα πεντακοσαρικο στην τσεπη επρεπε να φτιάξω το λαστιχο, να παρω κοτοπουλο απ το Λαζαρινη και κατι ανταλλακτικα για τα μπεκ απ τον Ιωνα.. -διακοσιες δραχμες, ειπε και μου το δωσε στα χερια.. -πολλα ειναι, επισκευη καναμε, διακόσια κανει το καινουριο εδω παραπανω στος Αφους Ράπτη.. Θυμωσε, αρχισε ενα λογυδριο για τη φτωχεια, απο δωδεκα χρονω δουλευε στα συνεργεια, "μ εκοψε ο πατέρας μου απ το σχολειο" "μ εστειλε σ ενα φιλο του σιδερά" "ηξερε και το Βοσκόπουλο με τους σινεμαδες, πουλαγα στραγαλια και σαμαλι τα σαββατοβραδα, γαντια χειμωνα - καλοκαιρι να μη φαινονται τα μαυρα νυχια μου" "άνοιξα δικο μου μαγαζί, τωρα επεσε η δουλεια, πηγαν οι εταιρείες στην εθνοκη οδο κι ανοιξαν δικα τους βουλκανιζατερ" " μου πε κι εμενα η Πιρελλι να βαλω κι εγω δυο εκατομμυρια και ν ανοιξ