Διηγαίματα

 Τον θυμόμουν αντρα, οικογενειαρχη, παντα βιαστικό παντα σε δουλειά.. παντα λερωμενα τα ρουχα του..  Με τις γαλοτσες μες το πελαγο και το δικριανι για καμακι ακινητος περίμενα την πρασινωπη ραχη του κυπρινιου.. Το ελαφρυ άγγιγμα στην γαλοτσα, να κατεβάσω ακαριαια το δικριανι,  να γεμισει το νερο αιματα, αφρους απ το σπαρταρισμα του καμακωμενου θεριου.. Δεν ανασαινα, κι η λιβελουλα που ηρθε στο κεφάλι μου ακινητη κι αυτη περιμενε.. Το πεταγμα ενος κορμορανου ήταν η μονη κινηση. "Ε.. μερος του πελαγου ειναι, δε θα φυγουν τα κυπρινια απ αυτο" εκτιμησα.. Ακουστηκε ηχος τραχτερ, σηκωσα και γυρισα το κεφαλι σιωπηλά σα κουκουβαγια.. Απ τον ηχο και τον κουρνιαχτο προγκηξαν ολα, γεμισε ο ουρανος υδροβια, γρηγοροι πλοες και τα κυπρινια μακρια μου στα βαθιά, στο σωσμο τους.. Έλειπα 25 χρονια απ τα καλλιεργητικα γεγονοτα, μαθαινα για τα τσεμπελια που χαθηκαν, για τα βιρτζινια, για φούρνους , για αλβανους εργάτες, για τεράστιες παραγωγες, για λεφτα, για καινουρια τραχτερ και 4χ4 αγροτ...

 Παιδι ηταν, οι γονεις του φιλοπονοι, εργατικοι δεν τον ξεχώρισαν, δε του έβαλαν ουτε θετικο, ουτε αρνητικο προσημο.. Φυσική αναπαραγωγή, χαρακτηριστικο των εμβιων..καθε γεννηση, αναπαραγωγη του θανάτου.  Παρενεβαινε  ταυτοτικα με α-ποριες, ερωτήματα πρωτογενη, δικα του.. Οταν η οικογενειακη πολυπληθης ομηγυρις διεκπεραιωνε τα καθημερινα το χειμωνα μπρος στο τζακι, το καλοκαιρι στην αυλη, αυτος παρενεβαινε αλλόκοτα.   Μυριζε ριγανη η αυλη εκεινο το βραδυ.. Φρεσκοκομμενη, μαζεμενη στην αργια τ Αγιου Πνεύματος.. Κρεμασμένη για αποξηρανση στον ισκιο της κουτσουπιας.. Εκαμε το σταυρό του ο Πατερας, λιτο το δειπνο. Αμιλητη η μανα, σιωπηλά εφερε και τη σαλατα.. -Καλη σοδεια να χουμε, καλη φαίνεται, μονολογησε ο πατερας.. -Δε θα μεινω πατερα, αυριο κανονισα να φυγω για Αθηνα..ειπε ενας απ τα μεγαλα αδέλφια  Ξεροβηξε η μανα, ηταν ενημερη μαλλον..ολα τα ξερει η μανα.. -Ποσα θα παιρνεις στη Αθηνα; Πού θα πας; Τρεις μηνες ειναι τα καπνά, μεινε και φύγε το Σεπτέμβρη.. ...

 Δευτερη ματιά στην θερμοκοιτιδα  αν αναπνεει. ."αναπνεει"  Δεύτερη ματιά στο φιντανι αν το σκεπασε σωστα με τα νάιλα μια κρυα βραδια του Μάη. "τελειώνει το φυτεμα, μεθαύριο ειναι το Παγκυρ, τελευταιο σκέπασμα"  Δευτερη ματια στο γραπτο των πανελληνιων αν εγραψε σωστα τους κωδικους Φ. Σ. Λ. Κ Φουντας Στελιος Λάμπρος Κωνσταντουλα. "αυτος που γυρευα ειμαι"  Δευτερη ματιά στο λεωφορειο αν επιβιβαστηκαν όλοι οι μαθητές. "εικοσι ένας, ξεκίνα οδηγε" Δευτερη ματιά στα σταντ του Δημου με τις κηδειες.. "νεα ηταν"  Δευτερη ματιά στο δεικτη βενζίνης, "καιει το γαμημενο" Δευτερη ματια στο τραπεζακι της, "παλι μ' αυτον ειναι" Δευτερη ματιά στον 11ψηφιο αριθμο ΑΜΚΑ,  "γερασα"  Δευτερη ματιά στην ταυτότητα οφειλης της ΔΕΗ.. "σοσιαλισμος ισον εξηλεκτρισμος, σοβιετ κι αλλες πλάνες" Δεύτερη ματια στο σώμα της στον Αγιο Νικητα ," τατουαζ η κραυγη, κραυγη το τατουαζ" Δεύτερη ματιά στο Σκλαβενίτη, μπρος ...

 Γεύση τ αλλιωτικου! Κόντρα στη μοδα.. -Συντηρητικα ντυνεσαι,ειπε το παιδι απο ευκαταστατη οικογένεια στο γυμνασιο τ Αγιου Κωνσταντίνου.. -Εχουν οντοτητα τα ρουχα? Μπακαλακος  και "Αγροτικα" κι ελιωσε το βινυλιο μετά απο εκατό παιξιματα στο πικ απ της καφετεριας στο χωριο.."ε οχι δεν πουλαμε, και με οι παππουδες μου ήταν αγροτες"  -Επειδη μαλλον" πουλαμε και πουλιομαστε" δε βαζεις λιγο Καζαντζιδη.  -Αργοτερα π θα φυγουν οι παραγωγοί.. " φτιαχνονται" μ αυτα.. -Έχει παρτυ το Σαββατο, ελα θα κανεις ωραίες γνωριμιες.., συμμαθήτρια στο φροντιστηριο.  -Τι ειναι το ωραιο? In , αουτ και must, ρουχα, κουζινες, ιδεολογιες.. Καρφωνε ενα ρακος σημαιας του ΠΑΣΟΚ στις 19 Οκτωβρη του 1981 το πρωι ο συμμαθητής..  - Ανατρεπεις κυβερνήσεις ρε μπαγασα.. -Δε ξερω, αλλά ο πατέρας μου μού πε οτι ολα θα ναι καλύτερα.. -Μακάρι, παμε για μπάλα?  -Πάμε.. Κι αφησε τη σημαια.. -παρτην ρε, θα την βαλουμε στο κορνερ.. Ιπποκρατους και Σόλωνος γωνια, 18 Νοέμβρη του 1985,  Πανσπ...

 Αιωνες πισω μου.. Απ τα μνηματα του νεκροταφειου του χωριου μου μεχρι τα μονοθεσια σχολεία της ελληνικής υπαίθρου. Αιωνες,  δεν αραιωσε ποτέ ο χρόνος.. Αιωνες, παντα πυκνος, πολυεπιπεδος, ταυτο-χρονα ολα. "Αιωνες ειναι αυτή η ελια εδω, μην την κοψεις" Αιωνες στις πλακες ενος καλντεριμιου στο Αγιον Ορος, χρονια τενοντιτιδα μετα απο ολοημερο περπατημα.. "Ολοημερο ο Στελιος, θα ρχεσαι 12 μεχρι τεσσερις," ειπε ο Διευθυντης, τον προηγουμενο αιώνα σ ενα σχολείο.. " Το δημόσιο και δωρεαν σχολείο ειναι κατάκτηση του 18ου αιωνα" , φερελπις πανεπιστημιακος σ ενα σεμιναριο ιστορίας της εκπαίδευσης.. Εκπαίδευση??? Αιωνια η μνημη της!! Να ζησουμε να τη θυμόμαστε!! Θημησες, μνημες, εγγραφες του παρελθοντος κι ανασυρση στο παρόν..  "Γιατι λεμε Χριστος γεννάται ενω εχουν περασει 2021 χρονια?"  ρωτησε η Αγγελικη απ το τελευταιο θρανιο σε μια ταξη με αγγελακια, καμπανουλες, σπρέι χιονιου, κι άλλων εθιμικων της 23 Δεκεμβρη σ ενα οποιοδηποτε σχολείο..  - Είκοσι αιώ...

 "Λαφυρα μειναν πολλά στους Αθηναιους μετα τη μαχη του Μαραθωνα", ειπε ο δάσκαλος.. -Κυριε, τι ειναι τα Λαφυρα; -Ως λάφυρο ορίζεται το αντικείμενο που λαμβάνεται από εχθρό μετά από μάχη είτε για την οικονομική του αξία είτε ως τρόπαιο νίκης.. -Τι ειναι τροπαιο; -Το επαθλο.. Τι ομάδα εισαι Στελιο; -Παναθηναϊκός. -Αν πάρει η ομαδα σου το κυπελλο  λεμε πηρε το τροπαιο.. Λαφυρα τα κομμένα ποδια της επικηρυγμενης αλεπους, σε χοντρο αλατι και το δασαρχειο Αμφιλοχιας κατέβαλε τ αντίτιμο..  Λαφυρο το λουκουμι στη "δήλωτη" τεσσαρων ανδρών στο καφενείο.. Λαφυρο μια μπαλα που εκλεψα απ το γήπεδο Κομποτιου Άρτας οταν πηγαμε με τον" Αχιλλεα Παπαδατου" να παιξουμε φιλικο..  Λαφυρα στα χερια του Κολοκοτρωνη μετα την Αλωση της Τριπολιτσας.. Λαφυρο μια μπλουζα ξεχασμενη στα κοινόχρηστα πλυντηρια, μες τον κάδο, στα Ιλισια.. Φοιτητες και μεταναστες το κοινο... Λαφυρο το σκαλπ, το δερμα του κεφαλιού στους Ινδιάνους..  Μια τριχα απ τα ξανθά μαλλια της, χωρις να το καταλαβει, ε...

 "Εν ειδει περιστερας" Συρμα είναι,  καιει,  καυτό μες τον ηλιο, ακανθώδες σα τα συρματα των συνορων, τις  "κονσερτινες" που αυριο - μεθαυριο θ αγγιζουν οι φανταροι  μες το θερμο καλοκαιρι.. Συρμα στο οποίο αναρριχαται ο κισσός, δε μπορει μονος του, οι ψευδοβλαστοι του τον προδιδουν.. Μονοτονα επαναλαμβανε μπρος στο θανατο, την αρρωστεια, τη φτωχεια: "Έχει να κανει κι ο Θεός με τους ανθρώπους" "Ειδες κανα Θεό? στηριξου στις δυναμεις σου, γινε Βελανιδιά, οχι κισσος"  τ απάντησε ο βλασφημος.. Συρμα σκουριασμενο, πεσμένα τα σαπια πουρναρισια παλούκια.. Παγιδευμενος μερες ο σκαντζοχοιρος, μονο μάτια ειχε, δεν κουλουριαστηκε,  δεν ειχε δυναμεις..  Μάτια κι απ τα γλυκα του ρουθουνια μια ζεστη ανασουλα..  Ανα-πνεει!! Το Πνεύμα όπου θέλει Πνέει..(Πνει) Συναιρεσις! Σε" κουλουρες" τα συρματα μες τα σιδηροπωλεια,  κυκλοι ολοκληρωμένοι. η αρχη και το τελος ενωμενα.. Με μια πενσα κοβεις αλλοτε απ την αρχη, αλλοτε απ το τελος.. Το Α και το Ω ταυτίζον...