Διηγαίματα

 Ως παιδιά που ποτέ δεν ωριμάσαμε, με περιέργεια οπως διηγειται κι η Παλαια Διαθηκη για τους πρωτοπλαστους θα δοκιμάζουμε πάντα τον κινδυνο..  Επιθυμία για τον πειρασμο του κλειδωμενου συρταριου, του ψηλου ραφιου..  Επιθυμία γνωριμιας με τ αγνωστο, βαρος κι ανιαρό το γνωστό. Λαιμαργα τα ένστικτα καθοδηγουν , πεινανε, δε χορταινουν.  Σε καθέναν ανθρωπο αντανακλάται η ιστορια της ανθρωπότητας.. Στην ιστορία της ανθρωπότητας ανακεφαλαιωνεται  η ιδιοσυστασια ενός(του) ανθρώπου..  Κι η καθε γενιά, καθε αιώνας ενα ενδιάμεσο μεταξύ μοναδας και Ιστορίας  γεφυρα αμφίδρομης επικοινωνιας τους.  Κι η κάθε γενιά επανέρχεται κι επαναλάμβανει τη μοιρα , το ενστικτο της περιεργειας.. Κι η Ιστορια γεμίζει τις σελιδες της..   Ατρόμητη, η καθε γενιά πάει στα "βαθιά", φλερταρωντας με την αρνηση στην οδηγια της μανας, ριγωντας απο αδρεναλινη στον κινδυνο. Ανακοινώνει εφευρεσεις, ηθικες, σωτηριες τοσο απαράλλαχτα οσο η προηγουμενη της, τοσο προφητικα οσο η επ...

 Μια βροχη να ξεπλυθει η σκονη του κοσμου.. Κονιορτος, σμηγμα,  "μάκα ", ίζημα, κατακάθι , πυον. Πυον του πονου, πυον της μολυνσης μας.. Βροχη, εξατμισεις του Ατλαντικού και της Μεσογειου, της κοιτιδας του δυτικου πολιτισμου.  Υγροποιησεις των ατμών εκει που δεν υπάρχουν συνορα κι ανθρωποι,  εκεί που δεν υπάρχει πυον, στον Ουρανο.. Μια βροχη ουράνια, δυνατη με θυμό, νερό ορμητικο να καθαρίσει την "Κόπρο του ανθρωπου."  Ο Ηρακλης  πεθανε απο ερωτικη ζηλεια,  ερωτα προδομενο, απ τον εγωισμο της Δηιανειρας.. Με τον  Αχελωο πάλεψε γι αυτην, στον  Ευηνο με τις υγρες εκκρισεις του Νεσσου  ξεκινησε το τελος του.. Υγρη μοιρα.  Βροχη, ποταμια, κατακλυσμοι να σκεπάσουν καθαρτικά τον κοσμο.. Βροχη να πλυνει τούς δρόμους, ρυάκια με ορυκτελαια στο χρωμα του ουρανιου τοξου να  χανονται σε μια σχαρα υπονομου..  Βροχη να πλυνει τις πλατειες, τα προαυλια,τα πάρκα,  τα μπαλκόνια. Πεταμενες τσιχλες, αποτσιγαρα, τελειωμένοι ερωτες να "πα...

 Ενα ωραιο εχουν οι κρίσεις!! Γεννουν θεούς, σωτηρες, καλούς ανθρωπους.. Βγαινουν απ τα σεντούκια οι λυσεις! Οι λυσεις που δεν εισακουσθησαν  απ τους προηγούμενους... Χιλαδες χρόνια Ιστορια, αλλα αυτοί δεν ήξεραν!! Εμεις ξερουμε!!  Αλλος φερνει ως λυση την πίστη στο Θεο, αλλος στην ταξη και την ηθικη, αλλος την απαλειψη της φτωχειας,  αλλος θυμηθηκε το Ροβεσπιερο, αλλος τον Σταλιν, αλλος τον Σόλωνα, αλλος το dna,,  άλλος την υγρασία του Αγρινιου, αλλος τα σκιτσα του Παπανικου, αλλος τον Μαρινακη, άλλος την Πατριαρχια, άλλος την ευγονικη, άλλος την αντισύλληψη.. Αλλος για τη βάρκα μας!!  Μαζες στον Αχέροντα, ουρλιάζουν, τσιριζουν.. Φοβος θανατου οχι επικειμενου και βιολογικου, αλλά καθημερινού,  με τον ομφάλιο λωρο κομμενο  προωρα, κουναμε το σωμα μας, παγιδευμενοι στη μητρα, μελλοθανατοι πριν δουμε το φως.. Υπερηχογραφημα  του τρόμου μας, των σπασμων μας, του επιθανατιου ρογχου μας τα σοσιαλ μηντια..

 Ομαδοποιησεις, αναζητησεις συνοχης.. Δεν είμαστε ουτε Θεοι, ουτε θηρια.. Ψαχνουμε το καταφυγιο, εκει που ειναι κι αλλοι.. Σόι, οικογένεια.. Με ειπαν Στελιο, κληρονομια απ εναν παππού.. Με ειπαν παιδι, βιολογικη κι εξελικτικη ταυτότητα, συν-ομηλικοι. Με ειπαν "αγροτιά", η οικονομική βαση του χωριου μου. Με ειπαν "φοιτηταριο", αμφιθεατρα, συγγράμματα, πτυχίο.. Με ειπαν επιστημονικο προλεταριατο, ανεργια.. Με ειπαν αναπληρωτή, οπου γης και πατρίς, επιδομα ανεργιας, ΟΑΕΔ. Με ειπαν "κοσμο της εργασιας"  Με ειπαν δάσκαλο,  μελος συλλόγου.. Με ειπαν "χαμηλομισθο και λαϊκά στρωματα".. Στρωματεξ.. Με είπαν "τριτεκνο" και μακαρόνια δωρεαν.. Με ειπαν ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, PIN. Πλατφορμες προθυμες σε προσβαση.. Τον Δημητρη, τον ειπαν "μενουμευρωπακια", την Ελενη  την ειπαν "φεμινιστρια", τον Γιάννη  "ισαποστακια", τον Αλέξη τον ειπαν " αντιφα", την Κατερίνα  "μπολιασμενη", τον Κώστα " ανεμβολιαστο",...

 Τα προστατευτικα δίχτυα που καθυστερουν την επίγνωση της πτωσης, είναι μέρος της πτωσης.   Φραγμοι, ελπιδες θεραπειας, καθυστερήσεις συναντησης  με τον πυθμενα του πηγαδιου, με την αβυσσο μας..  Η αβυσσος ειναι η  πραγματικότητα, οταν την συναντησουμε θ αποκτήσουμε το "γνωθι σαυτόν"  Τάζουν, τάζουν προγνωστικες θεραπειες, τάζουν ψυχολόγους, τάζουν κοινωνικους λειτουργους,ταζουν προγράμματα καταπολεμησης της φτωχειας, της βιας.. Ταζουν συστήματα, εκπαιδεύσεις, ταζουν δρασεις, ταζουν.. Κάθε βδομαδα κάτι ταζουν.. Κι αποτυχαινει το προηγουμενο ταξιμο,τα διχτυα σπάζουν κι ο ανθρωπος βυθιζεται, οδευει προς την αυτογνωσια που ναι το σκότος του πηγαδιου. Και διαμαρτυρονται για την ποιοτητα των διχτυων προστασίας και βαυκαλιζονται οτι τα δικά τους δίχτυα, οι δικοί τους ιμαντες προστασίας δε θα κοβονταν ποτέ.. Και θα εμενε στη μεση του πηγαδιου ο άνθρωπος, θα έβλεπε εστω  λίγο φως ..  Το φως του κοσμου δεν είναι το φως του ανθρώπου.. Και ξεσκιζει με δ...

 Κυκλοφορει μια επιστολη παραίτησης αναπληρωτή εκπαιδευτικου.. Κατανοητή και σεβαστή.. Η κατάσταση ειναι αποκρουστικη σε καποια σχολεία.. Ο εκπαιδευτικός, ο δάσκαλος δύναται να παραιτηθεί απο υπάλληλος του Υπουργείου Παιδειας.. Δεν παραιτειται ομως ποτε ως δασκαλος..  Μαχητες ειναι οι δάσκαλοι εναντι ολων των αντιφασεων της ιδιας της ζωής.. Δε εχουν οπλα παρα μονο το λογο τους, το παραδειγμα τους, την αγάπη για το παιδι.. Ουτε το DNA του είδους μας θ αλλάξει ποτέ, κι οι μοναδικές κι ανεπανάληπτες συνθεσεις του γενετικου υλικου που συγκροτουν το κάθε παιδι δε θα προβλεφθουν ποτέ.. Δε θα παψουν τα οικογενειακά προβληματα, δε θα παψουν τα ενστικτα του βιολογικου "είναι" των παιδιων..  Τα παιδια μάς δοκιμαζουν και μεσω της πιο αναπάντεχης, βιαιας, ενοχλητικης συμπεριφορας.. Συν-διαλεγονται με τα πιο πρόσφορα γι αυτα εργαλεια.. Το κλαμα, την γκρινια, την διεκδικηση,την οργη..  Το έλλειμμα το χουμε εμεις οι μεγάλοι , οι δάσκαλοι κι οι γονείς.. Η γενικη ανασφάλεια των ενηλί...

 Τον θυμόμουν αντρα, οικογενειαρχη, παντα βιαστικό παντα σε δουλειά.. παντα λερωμενα τα ρουχα του..  Με τις γαλοτσες μες το πελαγο και το δικριανι για καμακι ακινητος περίμενα την πρασινωπη ραχη του κυπρινιου.. Το ελαφρυ άγγιγμα στην γαλοτσα, να κατεβάσω ακαριαια το δικριανι,  να γεμισει το νερο αιματα, αφρους απ το σπαρταρισμα του καμακωμενου θεριου.. Δεν ανασαινα, κι η λιβελουλα που ηρθε στο κεφάλι μου ακινητη κι αυτη περιμενε.. Το πεταγμα ενος κορμορανου ήταν η μονη κινηση. "Ε.. μερος του πελαγου ειναι, δε θα φυγουν τα κυπρινια απ αυτο" εκτιμησα.. Ακουστηκε ηχος τραχτερ, σηκωσα και γυρισα το κεφαλι σιωπηλά σα κουκουβαγια.. Απ τον ηχο και τον κουρνιαχτο προγκηξαν ολα, γεμισε ο ουρανος υδροβια, γρηγοροι πλοες και τα κυπρινια μακρια μου στα βαθιά, στο σωσμο τους.. Έλειπα 25 χρονια απ τα καλλιεργητικα γεγονοτα, μαθαινα για τα τσεμπελια που χαθηκαν, για τα βιρτζινια, για φούρνους , για αλβανους εργάτες, για τεράστιες παραγωγες, για λεφτα, για καινουρια τραχτερ και 4χ4 αγροτ...