Πλέθρο,

μονάδα μέτρησης μήκους στο Βυζάντιο..

Η απόσταση οργώματος

(τι διάολο; Δρόμους όργωναν)

μέχρι να κουραστούν τα ζώα..

Το άθροισμα όλων των αυλακιών μέχρι να εξαντληθούν τα ζώα..

Ωραίες εποχές η σχέση δημιουργούσε τη γνώση..

Στα χρόνια της σεξουαλικής αφάνειας μου,

εφτά έως δέκα λέει η επιστήμη,

αυτό το «- θρ» μού προκαλούσε ένα γλυκό μυρμήγκιασμα,

μια αμυδρή ηδονή στη γλώσσα και στον ουρανίσκο..

Άθροισμα, θρόισμα, θρεφτάρι, μαμμόθρεφτο..

τα φώναζα δυνατά πολλές φορές.

Έψαχνα κι άλλες, άνθρωπος, ρείθρο..

Έπεσα πάνω στο «πλεθρον»...

και ο ήχος «- πλ» μαζί με τ αγαπημένο «- θρ»!!

Πιο υγρό, τα χείλη βρήκαν τη δικια τους ευχαρίστηση. συμπλήρωσαν του ουρανίσκου την ταραχή..

- Για τράβα μέχρι το μαγαζί να ιδεις, έφυγε ο Μπάρμπα-Γιώργος για το χωριό;;

Διέταξε η μάνα μου..

Απριλης, εποχή φυτεματος των καπνών το να πόδι στην Παπαδάτου,

τ άλλο στην Αμβρακία..

- Και τι να τ πω ;

- Αν ανέβει στο χωριό να σε πάρει μαζί του..

-Με τι ρε μάνα; δεν έχει αυτοκίνητο..

-Με τα ποδαρια!! Θα σ πέσει ο κωλος..;;

Δε χυδαιολογούσαν οι Ξηρομεριτισσες...

Αν ερχόταν στα χείλη τους λέξεις ήταν περισσότερο μήνυμα ορίου παρά βλασφημία..

Η ελπίδα να γλιτώσω τ αυριανό σχολειό εξανεμιζόταν

Έφτασα στο Κοκιεικο καφενείο..

Άντρες, καφεδες,μπυρες κι η

η Θεια Γιωργουλα..

Είδα ηλιοκαμένα πρόσωπα, λασπωμένα ρούχα..

Ο μπάρμπα Κώστας, ο Νικος...

Δυστυχώς να κι ο μπάρμπα Γιώργος..

Πλησιάζεις;

Δύσκολο..

Κάνεις γκριμάτσα;

Εκτός ξηρομεριτικης ανατροφής..

Ακίνητος, σαν Ινδιάνος στην κορυφή του κόκκινου βράχου.

Μιλάει στεντόρεια με το Μπάρμπα Βαγγελη..

Σκληρά χαρακτηριστικά..

Γαλανά μάτια.. μάλλινο ζωνάρι στη μέση..

-πάμε Γιώργο είπε ο μπαρμπα Βαγγέλης, έμενε στ άπαν χωριό στην Παπαδάτου.

Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή, σκέφτηκα..

Πετάχτηκα σα μυρμήγκι μπρος στα λιοντάρια..

-μπάρμπα - Γιώργο είπε η μάνα μου να έρθω στο χωριό!!

-Ακολουθα. ..καλό βράδυ ωρε,,, είπε στους εναπομείναντες..

Μπροστά δυο θηριοι άντρες του χωριού μου και πίσω σα σκυλάκι εγώ.

Επιτάχυναν, κουβέντιαζαν για πολιτική,

για λιπάσματα,

άκουσα τη λέξη Κεννεντυ,

Μακάριος, Κύπρος,

φυντάνια, ραουνταπ..

Το επίπεδο της λεκάνης που δημιουργεί η Αμβρακία τέλειωσε..

Η ανηφόρα άρχισε μετά το γιοφυρι..

Επιτάχυνα, εικόνα αθλητή βαδην..

Χωματόδρομος, χιλιοπατημενος,

σα πούδρα η σκόνη κολλούσε στον ιδρώτα μου..

-Εδω είναι φουνταικα είπε ο μπάρμπας μου στο Μπαρμπα Βαγγελη.

Ένιωσα να υπαρχω..

Νύχτωσε, προσδοκούσα να πεταχτεί κάνα αγρίμι,

να προσποιηθώ φόβο να με προσέξουν,

να με καθησυχάσουν,

να θυμηθούν έστω ότι ακλουθώ..

Και τ αγρίμια, αλεπούδες , ασβοί κρύφτηκαν στο πέρασμα τους..

Έτρεχα πλέον!!

Ο Καραμανλης, ο Παπανδρεου,

νεα χαραξη δρομου να φέρει την Παπαδατου πιο κοντα στην Αμβρακία.

Δεν υπήρχα γι αυτούς..

Κοίταξα πίσω..

Σκεφτηκα να γυρίσω στη μάνα μου

κι αύριο το πρωί θα μπω στο μαθητικό ταξί του μπαρμπα – Νασιου.

«Αγοραιον» έγραφε σ ένα κύκλο στην πόρτα του οδηγού..

Τα πρώτα φώτα φάνηκαν απ το χωριό..

Ήταν αργά για απόδραση ..

ψιθυριζα μονο "πλεθρον..πλέθρον"

Πόσα πλέθρα είχα διανύσει ως άροτρο ζευγμενος σε δύο θηριώδεις άντρες του χωριού;;..

Κάπου κοντά στα Μουντζουγιαννεικα με θυμήθηκαν,

αφού είχαν επιλύσει διεθνη,

εθνικά, τοπικά και καλλιεργητικά ζητήματα..

-να πας κατευθειαν στη Βαβω για ύπνο,

διέταξε ο μπαρμπα - Γιωργος,

μη σε δω στα καφενεία!!

Ασθμαίνουν μοναξιά συνοδευμένοι κι ασυνόδευτοι ανήλικοι..