Ενα λεωφορειο μ έκλεισε στη στροφή τ Τζαλα..

Ευτυχώς που προλαβα να πάω πισω τα πεντάλ και να λειτουργησει η "κοντρα" απ το τσεχικο βαρυ κι ασηκωτο ποδήλατο μου..

Ειχε και χαλικια στις άκρες ο νεοκατασκευασθεις δρομος  για Κατουνα..

Ζαρωσα στην ακρη του χωρίς να κατεβω..

Πετάχτηκαν απ το καφενειο τ Τζαλα να κανουν "κουμαντο" στον οδηγό..

" μα κάθε μερα περνά η συγκοινωνια για Κατουνα, πώς του ξέφυγε ετσι το λεωφορειο" σκέφτηκα.

"Εργάτες-αγρότες - φοιτητες" φωναζαν με υψωμενες γροθιες οι επιβάτες..

"Παρτο αλλιως να μη σε ξυσει η συκια", 

φωναζαν κανα - δυο χωριανοι μου με το ρακοποτηρο γεματο ουζο Χρυσανθακοπουλου στο χερι, χωρις νερο, χωρίς μεζε, χωρις ξηροκαρπια..

Δεν κατεβηκα, σηκωσα το τιμονι και μετακινησα τη μουρη του ποδηλατου μου,

να δωσω στον ατζαμη οδηγο του

" λεωφορειου της πολιτικης" μισο μετρο ακομη..

Κολλησα σχεδον πανω στο Σερεταιικο το σπιτι..

Δε μπορουσα να ξεκαβαλησω κι ευκολα....

Δε τους τρολαρα..

Γυρνουσα απ την Πλοκοτιτσα,

 που παιζαμε μπαλα ολο τ απογευμα.

"Σκαστε διαολοι ν ακουσει ο οδηγος" διεταξε ο μπαρμπα - Γιαννης..

Θα κλειστε το δρομο ολη νυχτα!!

Με μια οπισθεν, λιγο ανοιχτο αριστερα το τιμονι ξεμπλοκαραν..

Πεντε ποντους απο μενα, το ποδήλατο μου, την ακινησία μου..

Λευκο λεωφορειο,

η μούρη του έγραφε DAF με γυαλιστερο αλουμίνιο, σηκωσα το κεφαλι,

αργα ως πασαρέλα περασαν στα δεκα εκατοστα ο μάλλον αγχωμενος οδηγός,

και μετά προσωπα ιδια,

ζεση κι επαναστατικοτητα στα μάτια τους..

"Ραντεβού με την ιστορια!!, σύντροφοι!!"

Φωναξε, ο τελευταιος απ τη γαλαρια και τ ανοιχτο παραθυρο με το κουρτινακι να  χει μπλεχτει στο μουσι του..

"Αν δε κολλήστε και στ'στροφη του Σιμου, θα το προλάβετε.." 

φωναξε σαρκαζοντας ο  τελευταιος χωριανος μου,

με την πλάτη γυρισμενη πια,

και το ρακοποτηρο μεταξύ δείκτη κι αντίχειρα..

Πλατη του λεωφορειου, τετράγωνη με τις γροθιες των επαναστατων  ως ακιδες, προεκτασεις του αμαξώματος της DAF.. 

Πλατες στο παραθυράκι του καφενειου..

 Αντρες..

Εφερα το πενταλ στο δεξι,

 εκκινηση, ορθοπεταλια..

Ξενα αυτοκίνητα, κουρσες  με αφισες στα καπω, στα τζαμια, κουστουμια, γραβατες..

Τα καφενεια γεματα..

Οι "ξενοι" κι οι χωριανοι μου..

Οι "ξενοι", ηταν υποψηφιοι βουλευτες..

 Ασπρόμαυρες τηλεοράσεις,

διάφανα ρακοποτηρα,

μπλε πυρσοι, πρασινοι ηλιοι,

κοκκινα σφυροδρεπανα..

 Το σουρουπο επεφτε,

 τα χρωματα χανονταν..

Δεν εδωσα στόχο ,

 αθόρυβα, μπρος στο περιπτερο του μπαρμπα Τακια που ηταν τοτε στην κατω αγορά μασουλωντας ενα- ενα τα  γαριδακια

 ", μποζο"  τούς χαζευα..

Δε ειναι να δινεις στοχο σ αυτα..

Επενδύουν οι ανθρωποι στις εξουσιες..

Δεξια μου σ ενα υπερυψωμένο καφενε επένδυαν σ ενα κομμα, ενα ειν το κόμμα!!

Μπρος μου, κουστουματοι παρατρεχαμενοι μιας ξυλινης σφιγγας χαμογελουσαν σιγουροι..

Πιο πάνω καρφωναν με πινεζες σε ξυλινα πηχακια ενα πλαστικό πράσινο ηλιο..

 Κοιταξα το φθινοπωρινο φεγγάρι μεσα απ το πλατανακι της Σταμουλαινας..

 Χλωμό, μελαγχολικό περιμενε να φυγουν οι "ξενοι"..

"Η νικη ειναι δικη μας," ακούστηκε πανηγυρικα  ταυτοχρονα κι απ τα τρια καφενεια..

Εφυγαν προς Κατουνα..

 Ξανασκεφτηκα το λεωφορειο αν ποτε εφτασε Κατουνα ή αν μπλοκαρε στον Κοζιακα και το περιοδευον φοιτηταριο να φωναζει πάνω απ τις ", λουτσες" των Παπαμητσαιων συνθηματα..

Δεν ειχαν πια νερο οι "λουτσες",

αδειασαν το καλοκαιρι για να ποτιστουν τα καπνα και τα πρωτοβροχια δεν αρχισαν ακομη..

Το φεγγαρι ανεβηκε στην κορυφη απ το πλατανακι,

αστερι χριστουγεννιάτικου δεντρου,

μια - μια οι γκλιτσες των γεροντοτερων χτυπουσαν στο πατωμα του καφενειου να υποβοήθησουν την εγερση απ την καρεκλα.

-Καληνυχτα ωρε ..εχει δουλειά αυριο.. Τραβατε κι εσεις στα κονακια σας..

Άιντε!! 

-Καληνυχτα..