Τον τιτλο πρόσεξα  οταν μπηκα  για δουλειά στο βιβλιοπωλείο..

1 Νοεμβρη ειχα αργησει,

απ το Σεπτεμβρη στην Αθήνα για σπουδες..

Έπρεπε να βρω  δουλειά  ν απαλλάξω  τον πατερα του απ τα  εξοδα,

απ τα χρεη..

"Ερχεται βαρυς χειμωνας" μου  πε στο κατευόδιο,

 "μην παρατήσεις τη σχολη, αλλά βρες και καμμια δουλιτσα του ποδαριου"

Δεν ήταν στη βιτρινα, σ ενα παγκο ηταν μεγαλο , εκδόσεις Παπαζηση 

Μ ενα μολυβακι και μια γομα μου ειπαν ν αλλάξω  τιμες στα βιβλία.

-Σ ολα;

- Σημερα στις εκδόσεις "Καστανιωτη" κι αυριο στον" Παπαζηση " , στειλανε νεο καταλογο, λιγα εχει ο" Παπαζήσης"

 

Λογοτεχνια, δοκίμια, λευκωματα,

πήρα  και το σκαμπω για τα ψηλα ραφια..

Τιτλοι, ονοματα συγγραφεων μου  διναν χερι γνωριμίας.."χαρηκα που σας γνώρισα"

Κλεφτα, κοιταζα  και τ οπισθοφυλλο..

Ετσι για την αυριανη, μεθαυριανη,

μελλοντική δυνατοτητα να ξερω  να προτεινω  κι εγω   ενα βιβλιο, να πουλήσω ενα βιβλιο

Μπαιναν - βγαίναν πελατες..

 Με τα χερια εγραφα -εσβηνα ,

 με τα ματια διασταυρωνα  τίτλους βιβλιων και τιμες, με τ αυτια ακουγα  τους βιβλιοφιλους..

"Της Φακίνου, το καινουριο, το εχετε;;"

" Του Εσσε τι εχετε;"

"Μομπυ Ντικ του Μελβιλ;"

Κυρια με χαρτοφύλακα, καλοντυμενη,

κοντα μαλλια, σοφιστικε γυαλια,

προσπέρασε τους παγκους, ηρθε δίπλα μου..

-Σ αυτο το ραφι είναι η κοινωνιολογια;;

με  ρωτησε κοιτωντας ψηλα να συναντησει το βλέμμα μου  στα 2,40 m που βρίσκομουν  με την υποβοηθηση του σκαμπω..

 Πηρα  βαθια ανάσα ως νεοσυλλεκτος  βιβλιοΰπάλληλος

-Τι ψαχνετε;

Τα έχουμε κατα εκδοτη, οχι θεματικα. 

Και κοιταξα  κατα τον υπεύθυνο του βιβλιοπωλειου, αν τα λεγα σωστα.

 - Του Μαρκουζε, τον

"Μονοδιάστατο άνθρωπο",

 δε θυμάμαι εκδοτη..

- Ειναι εκει στον πάγκο, μισό..

-Μην κατεβαινετε,

μου εχουν πει γι αυτο το βιβλιο..

Το προτεινετε; 

-Δε το χω διαβασει..

Ρωτηστε τους αλλους υπαλλήλους,

ειναι πιο εμπειροι απο εμενα..

Τρισδιαστατος ο χωρος γεμάτος ράφια.

Δισδιάστατο το επίπεδο..

Πολυδιαστατη η κοινωνία που ειχα  μεγαλωσει..

Τα δευτερολεπτα μεχρι να το παρω  στα χερια του και να το δωσω  στην κυρία μού φανηκαν αιώνας.

Μαζι της σε απο κοινου αναγνωση διαβασα  το οπισθοφυλλο,

αν κι η δουλεια μου ήταν να της ανακοινώσω την τιμη,

την γραμμενη με μολυβακι στην πρώτη σελιδα,

αυριο θα ηταν πιο ακριβο..

- Το 1964 γραφτηκε, συνομηλικο μου,

θα το παρω!! 

-Πού το λεει;

Πρόσεξα το θεμα, οχι την ημερομηνια..

Συμμαζευτηκα.. Ημουν πρωτάρης 

Πηγαιντε στο ταμειο, αν καταληξατε..

-Μου το συστησε φιλος που διδασκει στην Παντειο..

Ψιθυριστα διαβαζαμε μαζι  τ οπισθοφυλλο:

".. η ψευδο-σεξουαλική απελευθέρωση,

 η μαζική κουλτούρα  και η εμφύτευση στο άτομο "ψευδών αναγκών",

είναι τρία φαινόμενα που υπηρετούν αποτελεσματικά τους μηχανισμούς του ολοκληρωτισμού"

 Ακούστηκαν τα πλήκτρα της ταμειακης,

το χριτς της απόδειξης,

χαρτινη κορδέλα σε μεταλλικά δοντάκια,

 μια σακούλα που ανοιγε,

ενα" ευχαριστω" απ την έξοδο,

 ενα, 

 " κι εγω, καλο μεσημερι" απ την κορυφη ενος τρισκαλου σκαμπω που ειχα ήδη ξανανέβει..

Δεν έπρεπε να τη χασω αυτη τη δουλειά, κομμένες οι πρωτοβουλίες κι οι οικειοτητες με τους πελάτες 

Σχολασα κατα τις δυο το μεσημέρι..Πεντεμιση ξανανοιγαμε..

Δε θα πηγαινα σπίτι,

 θα κατασκοπευα ολες τις βιτρινες των βιβλιοπωλειων να μαθω απ  εξω κι ανακατωτα ολους τους εκδότες

, ολα τα βιβλία!

Κοιταζα εξώφυλλα, πινακίδες, διευθύνσεις..

Στην Ιπποκράτους, στη Σόλωνος, στη Μαυρομιχάλη..

Βιβλία...

"Τις τιμές τις γράφουν μέσα", σκεφτηκα

"Αλλωστε αλλαζουν καθε τοσο,

το περιεχόμενο πρέπει να μάθω,

 να είμαι καλός υπάλληλος"

 Μπρος απ τον "Πύρινο Κοσμο" εστριψα δεξια το κεφαλι προς την Ιπποκράτους,

αυτοκινητα κατεβαιναν προς την Ακαδημιας

"Μονοδιάστατος δρομος"

αυτο θα εννοεί κι ο Μαρκουζε..

Κοιταξα το ντυσιμο των ανθρώπων, ξεχωριζες τον δημόσιο υπάλληλο,

τον εργατη, τον ταξιτζη,

τον γιάπη, τον φτωχο..

 "Μονοδιαστατη εμφανιση"

Αυτο θα εννοεί και το βιβλίο..

Στα Προπύλαια, πανώ, ντουντούκες, διαδηλωση..

" Πρωτευον και μοναδικό αιτημα, η αποσυρση τού ασφαλιστικού"

 έλεγε μονος του ενας μπρος απ ένα μικρόφωνο ..

"Μονοδιαστατο αιτημα"

αυτο μάλλον θα το λεει μεσα ο Μαρκουζε, αν κι  οι Ευρωπαίοι τοτε που γραφτηκε το βιβλιο  ηταν "καβαλα" στην κατανάλωση και την ευημερία..

Υπέθετα τι μπορεί να γραφει το βιβλίο,

μεχρι να ξανανοίξει το βιβλιοπωλείο στις Πεντεμιση τ απογευμα,

έφτιαξα ενα δικο μου βιβλιο  μες στη φαντασια μου..

Οι εμπειριες μου,

οι άνθρωποι που γνωριζα ηταν πολυδιάστατοι

 αγροτες, κτηνοτρόφοι, εργατικοι, γλεντζεδες,

αγιοι και διάβολοι,

γονείς, φτωχοί, παθιασμένοι,

ευσυγκινητοι, σκληροί,

γενναίοι αλλα και φοβισμενοι,

οικονομοι αλλά κι ανοιχτοχερηδες,

 παλιατσοι τις καθημερινες με "τα καλά τους ρουχα" τις Κυριακές.. 

Τ αποφάσισα, σχεδον το είπα φωναχτά, θυμαμαι γυρισαν το κεφάλι δυο κοριτσια που κατεβαιναν απ τη Νομική

"Αν εδω στην Αθηνα, ειναι μονοδιαστατοι,

εγω δε θα τους ακολουθήσω!!"

-Μονος σου μιλας ρε Στελιο, έλα πάμε ανοιγουμε σε λιγο ειναι πεντε κι εικοσι η ωρα, δε πηγες σπίτι;;

Εδω γυρω μόνος σου το 'βγαλες το μεσημέρι;;

Έκανες και την πρώτη σου πώληση το πρωι..

Πάμε!