Με το πρωτο άναμμα του τζακιου,

το μαδερι που στηριζε τη σκεπή και ηταν διπλα απ την μάλλον τρύπια καμιναδα,

(το μ'χαρί) έπεσε.

Ετρωγα  βραδινο μπρος στο τζακι..

Καταής... Μονος μου.. 

Έσκασε ακριβώς δίπλα μου.

Τσαντιστηκα που διεκοψε το δείπνο μου

Ξυπνησε κι η Βαβω.

Αναμαλλιασμενη κατεφτασε απ το "ψυγειο".

"Ψυγειο" έλεγα τ αλλο δωμάτιο που δεν είχε τζακι.

-Σεισμός; ρώτησε..

-Οχι, σάπισε κι ειναι και καρβουνιασμενο,

 το βαράει ο καπνός κι η φακλα οπως ανεβαινει..

Ποσα χρόνια ειναι το σπιτι;

-Βαρεσες;

-Όχι, σπάστηκα..

Σταματησα το φαΐ.

-Φαε τ χαψιά σου και τραβα στο φουρναριο να φερεις τη σκάλα και μια τριχια.

"Σκεπατζου" η Βαβω, το χε συλλάβει το μερεμετι..

Οριζοντιο το μαδερι,

να το δεσουμε απ το κεκλιμμενο.

Ορθιος αποτελειωσα το φαΐ μου μπρος στο τραπεζάκι που ηταν το πετρογκαζ της εταιρειας petrogaz,

τρια ματια, εμαγιε,

μαυρες σκαρες,

στο μικρο ματι φρακαρε μονιμα το μπρικι του καφε,

 σηκωνες με το φούσκωμα του ελληνικού το μπρικι κι έπαιρνες και τη σχαρα μαζι..

 Πηρα ενα φακό, βγηκα εξω, εστριψα αριστερα για το φουρναριο..

Κρυο ιδιο μ αυτο του σπιτιού..

"Τι διαολο αναβουμε τζακι;" σκεφτηκα..

Δεν άλλαζει τιποτα,

μονο οι  ζημιες μας μενουν 

Χοντρό κλειδι στην πόρτα του φουρναριου, απο κεινα τα παλιά.

Ετριξαν οι ριζελες,

δεν την ειχε πετύχει ο μαραγκός,

 γυρισαν πεντε τάβλες που ειχαν γινει πορτα,

με χτυπησε   στο προσωπο.. 

 Την κλωτσησα σαν αλογο,

 πηγε περα - δωθε..

" ποιος και πότε εφτιαξε αυτο το σπίτι;; "

Πηρα μια ξυλινη σκαλα με δωδεκα σκαλια, μια τριχια που μυριζε γαιδουριλα,

καφετια με πρασινιλες απο κλαρες πουρναρισιες, παλιουρισιες και λοιπα ενεργειακα κουμάντα των προγονων μου..

Με  κατι μανουβρες την εμπασα επιτελους στο χειμωνιάτικο

," συντήρηση " το λεγα..

 Α μην ξεχασω ειχαμε και υπόγειο..

Ο "καταψύκτης" μας!!

Το νοίκιαζε η Βαβω σ ενα βλάχο με κοκκινα μάγουλα,

ξανθα μαλλια,

στριφτο τσιγάρο,

ροζ φυλλάδιο..

Εφερνε ντενεκεδες με τυρι!

Σκυφτα τους αποθηκευαμε,

 της αγοραζε και τον καπνό που βαζε στον κηπο της.

Σωστος ο βλαχος,

 ο παραχειμαζων στη Γαζη,

ο Τζουμερκιωτης,

ο νομας!.

-Μη τα παιζεις στα χαρτια, του λεγε οταν αργούσε να την πληρωσει. 

-μην ανησυχεις Αγγελικα,

πονηρος ο βλαχος, της απαντούσε,

 κι ετρεμα μη καταπιει τη γόπα του  στριφτου τσιγαρου που ειχε κολλησει  στα χειλια του..

 - Ξερεις τι να κανεις;

ή να τ αφησουμε για το πρωι να φωναξω καναν αντρα;

-Ξερω, τοσα καουμπόικα είχα δει σ ενα σεντονι που απλωναν για οθονη τα Σάββατα που ερχοταν ο "Γαλαξιας", ο πλανοδιος σινεμας..

Θηλιά, αλα λάσο στο πεσμενο μαδερι, σκαλοπάτι  σκαλοπάτι  αφηνα τριχια,

την  εφερα πανω απ το κεκλιμένο  τραβηξα με δυναμη,

ανέλκυση του παρελθοντος που επεσε μπρος στο παρόν.

"Ηρθε", το κομπιασα, τ ασφαλισα..

Εφερα τα ματια μου γυρω γύρω.

Αταβανωτο, κεραμίδια ορατά,

σφυριζε ο Βοριας.

"Συντηρηση"! Το δωματιο μου

Ξεκινησε μόνη της..

 - Το '22 με κατι λεφτουλια που φερε απ την Αμερική το φτιάξε ο παππούλης σου..

Τον προλαβες;

-Οχι ρε Βαβω, το `χασες;

-Στους σιδηροδρομους δούλευε,

τρεις Παπαδαταιοι ειχαν πάει μαζι.

 Απο Πατρα με  υπερωκεανειο..

-Μετα ομως παντρεύτηκατε..

-Ναι ηρθε,

αρρωστησε, οχι χτικιο,

πνευμονια..

Τραβα στον τοπο σου του παν οι γιατροι οι αμερικανοι..εχουν επιστημονες εκει. 

Γυρισε εφτιαξε αυτο το κονακι..

Εχει καθαρο αερα, αυτο ειχε ανάγκη..

Ηρθε προξενιό στ Μαχαιρα..

Καλός ήταν, πέντε παιδια,

δευτερος ο πατερας σου...

 Αν ζουσε πέντε - δεκα χρονια ακομη  θα ηταν το καλυτερο σπίτι,

 δε θα πεφταν τα μαδερια..

Κοιταζα το χώρο,

μεγαλος,

 πλουσια παραθυρα και κατι σπασμένα τζαμια με ναιλον και πινεζες καλυμμένα..

-Κατεβα, τι κάθεσαι;;

-Το εδεσα καλά,

χρειαζεται κατι πιο μονιμο,

ερχεται χειμώνας..

-καθε χρόνο ερχεται ο χειμωνας,μη τον σκεφτεσαι 

απαντησε..