Ειχε κόψει ενα ευθυτενες ραβδι απο λυγια(λυγαρια), ειχε πολλες το πέλαγος..

Παλιοτερα λυγιες είχε μονο στους οχτους αναμεσα στα καλλιεργημενα χωράφια.

Θαμνοι μ ωραία λουλουδια μωβ, πενταφυλλες , βαρια μυρωδια..

Ο μπάρμπα - Γιώργος σε μία μπρος στην αυλή του, εκοψε τα παραπλευρα κλαδιά,

την εκανε δεντρο, αρμαθιαζε πολυτεκνη οικογένεια στον ισκιο της. 

Μετα που εκαναν τις διωρυγες για να χουν βαθος αντλησης γιομισαν τα πρανη τους με λυγιες..

 Λυγιες με φωλιες πουλιων,

 οταν ερημωσε η περιοχή,

οταν παραδόθηκε η ζωη κι η εργασια σε πλατφόρμες του ΟΣΔΕ

Παραφυλαξε να λείπει κι ο τελευταίος τσοπανης που εβοσκε την ερημη λιμνη.

 Διαλεξε το χειροπριονο, η ψαλιδα δεν θα κοβε ευκολα τη διαμετρο που είχε στο μυαλο του..

Χώθηκε μες τη ζουγκλα των λυγιων,

 κοιταξε απ τη ριζα μεχρι την κορφή..

Δυο - τρια ξεχώριζαν..

Ευθυτενη, χοντρα,

 καταλληλα για την παλάμη του,

 να υποστηριζουν τη μεση  στην οδοιπορια του, 

να φοβεριζουν τ αδέσποτα σκυλια,

να δειχνουν τον ουρανό..

Επιτόπου το ξεφλουδισε με το σουγια του, υγρες φλουδες, γκριζοκαφετιές απ εξω, λευκοπρασινες  απο μεσα πεταχτηκαν πανω σε κατι φτερες

Αφοσιωμενος στην ξυλογλυπτικη του..

 Αναψε και φωτια να το περασει μες απ τις φλογες της,

 να το αποξηρανει,

να τ απολιθωσει,

 να του δωσει ζωη περα απ τη δικη του, κληρονομια στους επόμενους..

 Καυτο απ τη φωτια το σκήπτρο του,

 πήρε θεση διπλα απ το δεξιο του μηρο,

στο ισχυο η κορυφη του,

στην εξω μερια της δεξιας πατούσας το τελος του..

 Σκουπισε τα χερια του στο παντελονι στο υψος των γλουτων..

Ορθιος ξεκίνησε την πορεια, την περιηγηση του..

Έπρεπε να βρει ρυθμο βαδισματος,

οχι αθλητικο, υγειινιστικο,

αλλα πνευματικο.

Η ραβδος, το σκηπτρο, η μαγκουρα,

η βακτηρια, η γκλίτσα δεν ειναι αξεσουαρ, παρελκόμενο,

 ειναι δηλωτικο ρολου, καθήκοντος,

μοιρας, ειναι ευθυνη!

Αδέξια βάδιζε, σα σκυτάλη την κρατουσε..

Να έβρισκε ενα φιδι τουλαχιστον να την κανει οπλο!!

Ένα τσοπανοσκυλο εστω να σηκώσει τη λυγισια φρεσκοψημενη του ράβδο,

 να το φοβεριξει!!

Την πηγε και στ αριστερο χερι, αβολη παλι..

Στον ωμο ως γιαουρτας της λαογραφίας..

Τιποτα!!

Μετανιωσε για τον κοπο του και τον στοχο του. Αχρηστη τού ήταν  

Θα την πεταγε στο "φρατζατο" που ειδε διακοσια μετρα μπροστα του,

τ αποφάσισε. 

 Ειχε δει ενα τσοπανοπουλο με "παπι"  Honda κοκκινο να μαζεύει τα προβατα του.

Αμφιλοχία θα θελε να ναι με το "παπι" του, αλλα για τα  προβατα τον έστελναν..

Μυρωδια κοπριας και ξερης δαφνης τον πλημμύρισε..

Περιεστρεψε τη ράβδο,

το σκήπτρο, τη μαγκουρα,

 τη γκλιτσα πάνω απ το κεφάλι του,

ως σφυροβολος Ολυμπιακών Αγωνων  σφυριγμα αερα μαστιγωμενου στ αυτια του..

 Πριν ανοιξει τα δαχτυλα του κι αφησει την περστρεφομενη ραβδο του να παει στο "φρατζατο" ακουσε ηχο ραδιοφώνου..

 Ειδήσεις στις οχτω απ τον Σκάι, τον real fm, τον Αντεννα.. 

Τι αλλάζει;;

Ενα λευκο τραντζιστορακι,

 κρεμασμένο, πριν λιγωσουν  οι μπαταρίες του,

σα βραχνονεροκοκοτσελα ελεγε για πολεμους,

βιασμους, νεκροπολιτες, μητροπολιτες, μολυνε  την φυση, την ησυχια,

την μυστικη ηρεμία του χωρου..

"Το ξεχασε ο πιτσιρικας" σκεφτηκε, "βιάζεται να ξεμπερδεψει με τις δουλειές ο καημένος"

 Μολυνε ανθρωπους, σπιτια, παιδια, οικογένειες..

Μολυνε αυτια, καρδιες, μυαλα..

Μολυνε και κατηυθηνε ανθρωπους .

Μολυνε..

Σταματησε την περιστοφη  του ραβδιου

του πριν μια ωρα κατασκευασθεντος, 

 ως αθλητης του μπέιζμπολ το οριζοντιωσε, σημάδεψε ιεροτελεστικα και μ όλη τη δυναμη του συνετριψε,

 διελυσε το τραντζιστορακι,

τα FM, τα Μ. Μ. Ε

Εμεινε το μαυρο του κορδόνι πανω στο παλούκι του "φραντζατου",

κατω στο χώμα πάνω στην κοπρια μια πλακετα,

 δυο μπαταρίες 3 Α,

 κομμάτι απ τη μπαντα των FM και των βραχεων..

 Ακούμπησε ορθιο το ραβδι του,

 έβγαλε ενα πενταευρω το χωσε σε μια κλαρα δαφνης διπλα απ τη λαβη του ραβδιου..

"Ας το βρει το τσοπανοπουλο με το κοκκινο  παπί Honda και να πάει Αμφιλοχία να πιει καφέ"

 σκέφτηκε..