Διηγαίματα

 Αγάπη ιαματικη.. Με κουραση ψυχικη, έφερε τα χερια στο εμπροσθιο μερος των μηρων της, γλιστρησαν οι παλαμες πάνω στη μαυρη φουστα της.. Στα λυγισμενα  γονατα σταματησαν,  ελαφριά κλιση του σωματος να φέρει το προσωπο της στο υψος του παραθύρου τ αυτοκινητου.. -Η γιαγια του Νικολάκη ειμαι.. -Α.. Γεια σας.. -Εγω το μεγαλωνω, τα παράτησε η μανα τους. Δεν ειχα στριψει το διακόπτη.. Τραβηξα χειροφρενο. Μικρόσωμη, λιποσαρκη, κάπως χλωμή στο πρόσωπο,  αλλα και στα δάχτυλα, τα πρόσεξα οπως τα χε γαντζωσει  στο μισο τζάμι τ αυτοκινητου  Κατεβηκα αν και στο επόμενο χωριο με περιμενε μια δασκάλα απ το Δροσατο του Κιλκις να την κατεβασω Αγρινιο.. Πληρωνε τη μιση βενζίνα.. -Ούλα εγω τα πληρωσα δάσκαλε σ αυτη τη ζωη.. Δε με πειραζει, χηρεψα νωρις, πεντε παιδιά.. Τεσσερα και μια κοπέλα.. Πισωπατουσε, εψαχνε καπου να καθισει.. Η μαντρα της περιφραξης του προαυλιου στενη, φαινοταν κι απ το χωριο..Θα λεγαν κουβεντες. Γυρισε πλάτη και γρηγορα κατεθυνθηκε στα τρια σκαλια της ...

 Στην αγωνια της νοηματοδοτησης της αχαμνης ζωής μας... Ποσο ζηλευω τους ικανοποιημένους με τα επικαιρα κι αρα βραχυβια  ψέμματα.. Τα προσωπικα, τα πολιτικα, τα φιλοσοφικα..  Βιαια οι περισσοτεροι και μ εγωισμο ανακοινώνουν θριαμβους.. Αλλος δαπάνησε το βιο του να κανει επιχείρηση, λεφτα, ακίνητα.. Λεηλατούν την περιουσία τα παιδια του..  Τα κυνηγαει με τη μαγκουρα, παρεμβαινει, χάλασε και τους γαμους των παιδιών του.. Άλλος δαπάνησε το βιο του στα κοινα, στην πολιτικη. Διαβασε, μελετησε θεωρητικους, βγηκε στην πλατεια, στα σοσιαλ μηντια ανακοίνωσε με επαρση τη βεβαιότητα του, απειλησε μάλιστα κσι τους μη κατανοουντες τη δικη του πορεια κι άποψη.. Τους κυνηγαει μ ενα τομο, βαρυ κι ασήκωτο, δερματοδετο απ το "Ευαγγελιο" του,τον κραδαίνει απειλητικα μπρος στο πρόσωπο τους. "Θα σας σπάσω τα δόντια αν δεν προσκυνησετε την αλήθεια μου"  Άλλος εκλεκτικος, χαβιάρι, βοτκα, ποιηση, ερωτισμο, κινηματα, μοδες, μοδες.. Θα επικηρυξει(Wanted) ο, τι δε συναδει με την εβδομαδια...

 Επιβιβαση σε καΐκι στον Αστακο για το πλησιέστερο των Επτανήσων.. Σκληρη απ τη μοιρα υποχρέωση τον ανάγκαζε να παει εκει.. Επιβιβαση χαράματα σ ενα ταξι με αμιλητους συνεπιβάτες για νοσοκομειο της Αθήνας..  Επιβιβαση σε λεωφορειο του ΚΤΕΛ Αιτ/νιας  στην πλατεια Ξηρομερου. Ομορφο κοριτσι, ρωτουσε τον οδηγό πού ειναι το χωριό Ξηρομερο. -Δεν υπάρχει χωριο Ξηρομερο, τι ψάχνεις;; -Ενα παιδι, φίλος μου, τ αγορι μου.. Απ το Ξηρομερο μου πε οτι ειναι, στην Αθήνα τον γνωρισα, εφυγε ξαφνικά, ήρθα να τον βρω.. Επιβιβαση με στολη εξοδου ασιδερωτη, μάτια κοκκινα απ το κλαμα, εσερνε το "λουκανικο" τού Στρατου.. -Λείπουν 47 δραχμες, ζητιανεψα τα υπόλοιπα σε"σειρές  μου" στο λοχο, ηταν αναπάντεχο.. Εχασα τον πατερα μου, πρέπει να φτασω απόψε Λάρισα, θα ρθουν απ το χωριο να με παρουν. -Επιβιβασου φανταρε μου! Και γυρισε αλλού το κεφάλι με το πηλικιο και το κοκκινο σειριτι., ο σταθμαρχης του ΟΣΕ στην Ξάνθη.  Επιβιβαση σε τρόλεϊ με μια πτυσσόμενη βιβλιοθηκη παραμασχαλα  που ...

 Κοιταξε πισω μεσα απ το τζαμι της πισω πορτας ενος γκρι ταξί. Μυριζε τσιγαριλα, πλαστικιλα μυριζε και λιβανι το "ΑΓΟΡΑΙΟΝ" Στην πόρτα του οδηγου και του συνοδηγου η κυκλικη σταμπα, μπλε πάνω στο γκρι του αμαξώματος.. Κυκλικα εγραφε:  "Εδρα Κατουνα Ξηρομερου" Οριζοντια σα διαμετρο στον  κυκλο εγραφε ΑΓΟΡΑΙΟΝ. Φθαρμενα, ξεβαμμενα τα γράμματα, το χρωμα, το χερούλι της πόρτας.. Λασπωμενοι οι τροχοι, οι λασπωτηρες με τα φωσφοριζε κίτρινα αντανακλαστικα.. Λασπωμενα τα σκαρπινια του οδηγου..  - Πού πάμε;  -Παπαδατου.. -Ηταν φίλος σας;; - Μη φευγεις ακόμη, να δω την αυλή, το σπίτι, τη σκάλα Άσπρη σκάλα, καμαρα, μεγάλα παράθυρα ξεβαμμενα, φθαρμενο το ξυλο, κάποτε ηταν γκρι τωρα μαυροσαπια,.  Άσπροι σαν αλατι οι τοίχοι, η μάντρα, τα πεζουλια της αυλής.. Βιαστικα εφευγαν κι οι τελευταιες μαυροφορες, δεν κοιταζαν πισω.. -Πάμε!!. διεταξε ξεψυχισμενα,  γυρισε το κεφάλι του μπρος. Κρεμασε τ αριστερο  του  χερι, στη χειρολαβη, εσπασε απ τη φθορα κι αυτη Αμι...

 Αυτα τα δευτερόλεπτα πριν το βουρκωμα.. Πριν τον κομπο στο λαιμο.. Πριν τα μάγουλα, τα χειλη σκεβρωσουν  συστελλομενα,  πριν οι δακρυγονοι αδενες εκραγούν, πριν οι σκεψεις, οι πικρες αναμνησεις κατακλυσουν τον εγκεφαλικό φλοιό, πριν η  καρδιά  ραγισει, πριν τα γονατα  κοπουν, πριν ουρλιαξει, πριν κλωτσησει ο, τι βρει μπροστα της. Ανέβασε τα γυαλιά ηλίου, τα μοντερνα,  με τον πλατυ φακό Εκρυψαν τα μάτια, τον καθρεφτη της ψυχης, εκρυψαν τον πονο, το ζόρισμα, τ αδιεξοδο.. Εκρυψαν τη θύελλα της καρδιας της.  Εκρυψαν τη ματαιωση, τ ανικανοποιητο. Εκρυψαν τη μοναξια της. Εκρυψαν τη σύγκρουση.. Ο Ήλιος δεν ηξερε τα πάθη των ψυχων.. Ο Ηλιος ανετειλε  δέκα μερες μετα την φθινοπωρινη ισημερια, πλαγιες οι ακτινες του.. Μπηκε σε σπίτια, σχολεία, παρκα,  σκιες πλαγιες, ανορθόδοξες,  σκιες που τρεκλιζαν. Ψυχες που τρεκλιζαν,  κάθετη η πραγματικοτητα, πλάγια η επιθυμία. Διελκυστινδα η ζωη.. Η  εσωτερικη σκάλα η  πιο δύσκολη στιγμη ...

 Ένα προσκύνημα προγράμματιζε κρυφά απ' όλους . Τους κοιταζε, τους ακουγε να λεν για τα διεθνη, τη φτώχεια, την ακριβεια αλλά ο νους του κι η καρδια του ταξιδευε.. Θα ξεκινουσε απ την γωνιά της αποθηκης που κατά τη διηγηση της μανας του ηταν η κουνια του..  Μπουσουλωντας,  στη στάση που ειρωνεύονται οι ορθολογιστες της συγκυριας, θα εφτανε μεχρι το χωραφι, θα αφηνε τα χερια του και το προσωπο του θα χωνοταν μες το χωμα,  οπως στο σωμα της αγαπημένης του.. (Στ αεροδρόμιο "Ελληνικό" το καλοκαιρι του 1977, μετα απο 26 χρόνια μεταναστης στο Αμερικα κατεβηκε τη σκάλα της ολυμπικ αϊργουεης  και φιλησε την μελωμενη πισσα, την πίστα της νοσταλγιας του..)  Κρύος αερας στην πλάτη του, ανασηκωθηκε.. Χωματα στο προσωπο του. Το δεξι του χερι στηριχτηκε σ ενα τελάρο ξεχασμενο στο χωραφι,  οι γαμπες του ορθωθηκαν! Πρώτη φορα!! Περπαταει πια!!  Το δεξι πρωτα, ξυπολητος προχωρησε.. Δυο φορες κοιταξε πισω.. Κανεις!! Έτρεξε σ ενα γαλάζιο που τον καλούσε! Ελευθερια κ...

 Τι μας τρομαζει; Οτι ξεσκιζονται οι βεβαιοτητες μας; Οτι εξατμιζονται οι ιδεολογιες μας; Οτι οι άνθρωποι φοβουνται; Οτι η ανθρώπινη ιστορια ειναι μια λιμνη αιματος; Οτι η τεχνολογικη εποποιία σβηνει τα φωτα, παγώνει τους ανθρώπους; Οτι πνίγονται ανθρωποι στο Αιγαιο και σ άλλες περιοχες της Μεσογειου; Οτι βιάζονται γυναικες  καθε μερα; Οτι θελει φακελακι ο γιατρός; Οτι  οι πόλεμοι δε σταματουν; Οτι υπάρχει μισος; Οτι οι Κινέζοι εχουν δικτατορια; Ότι τα παιδια βαριουνται στα σχολεία; Οτι οι παπαδες είναι αμαρτωλοι; Οτι ο σοσιαλισμος απετυχε; Οτι ο Εκτωρ Κουφοντινας οδηγει τα Εξαρχεια σε διάσπαση; Οτι δε γινεται κατανοητος ο Πουτιν που θελει να υπερασπιστεί την ανατολίτικη νοηματοδοτηση εναντι της δυτικής; Οτι η Αιτωλοακαρνανια δεν εχει πια καπνά κι η Ζάμπια στην Κεντρική Αφρική καλλιεργει τσεμπελια; Οτι μας σκλάβωσε η pfizer, ο Μητσοτακης, ο Τσιπρας ΈΜΜΕΣΑ που λεει κι ο Γιασονας; Έμμεσα, η νεα πολιτικη ενοχοποιηση!! Εμμεσα, ο νέος φασισμος!! Έμμεσα, ως απογονοι του Αδαμ, κ...