Μέχρι τα μεσα της δεκαετίας τού '70 ερχονταν με τους γονείς του.
Μια θηριώδης mercedes, βυσσινί, με σχάρα μαύρη..
Κάθε Αύγουστο έφταναν απ την Ηγουμενίτσα,
ολο τον παραλιακο δρομο της Πρέβεζας, φερυ μπωτ,
Ακτιο και γκάζι για Ριβιο εκεί ήταν το καλοκαίρι οι χωριανοι του πατερα του.
Η μανα του ήταν Γερμανίδα, στο Ααχεν,
σ ενα εργοστασιο γνωριστηκαν, παντρευτηκαν και γεννησαν τον Ραλφ ή Σταθακη για οσο εκανε διακοπες στο χωριό..
Κορναρε πανηγυρικά και γαμήλια ο πατερας του μολις εφτανε στα πάτρια εδάφη.
Απ το χρωμα της mercedes και τα μπαγκάζια στη μαυρη σχάρα καταλαβαιναν οι φίλοι, όσοι ειχαν απομείνει
-το χειμώνα χαθηκε κι ο Ντίνος ο συμμαθητής του-,
οτι ηρθε για διακοπές ο μετανάστης,
ο γκασταρμπαιτερ,
το μοναχοπαιδι τ μπαρμπα - Σταθη
..αδέρφια και συγγενεις δεν τον περίμεναν,δεν ειχε κανέναν
"Τόση περιουσία και τ'νε παράτησε να πάει στη Γερμανια",
έλεγαν οι γνωριζοντες το Κτηματολόγιο του χωριού..
"Δε τα ξερετε καλά!!
Μόνο παρατ'μενα δε τα χει,
εγω κι εσυ τα χουμε πλιοτερο,
στέλνει λεφτά και για τα λιοστασια και για το σπίτι,
μπήκε και μπουλντοζα φετο γυρω-γυρω απ το λιοστασι περα στ Ζαουρνου,
και στο σπίτι ηρθε μάστορας απ τα Μαχαλα κι άλλαξε τη σκεπή,
ακ'
τα παράτησε;; " ,
ενημερωσε κάποιος το καφενειο,
τον ιδανικο πολλαπλασιαστη των ειδησεων εκεινα τα χρόνια
Ειχε ξεκινήσει η νηστεία του Δεκαπενταυγουστου,
θυμάμαι οτι τρωγαμε ντοματες,
θυμάμαι και σοσιαλισμο
ή κάτι πράσινο σα τα καπνά,
μαλλον 1984,
αυτοκινουμενο τροχόσπιτο,
οχι άσπρο σαν των συνταξιούχων Γερμανων ή σαν των Ιταλών με την οικογενειακή οχλαγωγη ..
Πολύχρωμο!!
Λουλούδια, ουρανιο τοξο,
κι οι ζαντες ακόμη με τουλίπες ολλανδικου τοπίου..
Απ την πορτα του οδηγου κατεβηκε ο Σταθακης ή Ραλφ,
τωρα ηταν Ραλφ.,
χωρις τον πατερα του απ το χωριο θα τον λεγαμε Ραλφ.
Άνοιξε η πορτα, η πλαϊνή,
αυτη ειχε μια αγιογραφία οχι βυζαντινή, αναγεννησιακη ηταν..
Μια ψηλή ξανθιά, ενας ψηλος ξανθος,
τρεις - τέσσερις αλλοι νοματαιοι...
Σορτς, μαλλιά, λουλούδια..
"Τ αγγονι τ Σταθη ειναι, πώς μεγαλωσε!!,
δεν ηρθαν με τ mercedes φέτος;
να χάθηκε ο πατερας του;;
Για τράβα ρωτα ωρε Στέλιο."
Ειχαμε παιξει δυο φορες μπαλα,
ειχαμε πει για "Bundesliga" και Ρουμενιγκε, ειχαμε πριν απο πεντε χρόνια φιλία ..
Τεντωνονταν να ξεμουδιασουν,
κοιταζαν και το τοπο,
ενας μάλιστα εδειχνε απεναντι απ την Αμβρακία..
-Θα μείνουμε όλο το χρόνο Στέλιο,
ίσως μπορεις και να βοηθήσεις,
θ ανεβουμε στο χωριο και θα σου πω αυριο..
Θέλει βοήθεια αυτος ο τόπος..
Κι οι φιλοι μου οι Γερμανοί που βλέπεις εχουν πολλες ιδεες..
Χωθηκαν μες την πολυχρωμη αυτοκινουμενη κυψελη τους κι εφυγαν..
Τις άλλες μερες ρωτούσαν αν νοικιάζεται το παρατημένο κτηριο του συνεταιρισμου,
οι αχρηστες αιθουσες του συρρικνωμενου σχολειου,
κάτι παλια σπίτια..
"Χίππηδες ειναι, θελουν να κάνουν κοινοβιο, θα μας κουβαλησουνε όλη τη λέρα της Γερμανίας εδω!!"
Τους πηρε ο χειμώνας,
μιλησαν με τον πρόεδρο του χωριου να κανουν πολιτιστικο κέντρο,
με τους δασκάλους να κανουν θεατρο για τα παιδιά..
"Να χει τζακι το τροχοσπιτο;
θα μαργωσουν απόψε "
αναρωτήθηκε με χαμογελο ενας φιλος του πατερα του Σταθη, Σταθης πια..οχι Σταθακης.
Σιμά τ Αη Ντρειος μ ολη την παρέα του τροχοσπιτου ο Σταθης ανακοίνωσε στο καφενείο τα σχεδια του.
"Είμαστε μελη μιας παγκοσμιας κοινοτητας ανθρωπων που θέλουμε να προαγουμε την αγάπη,
την αλληλεγγύη,
την βιωσιμοτητα,
την αειφορικη ανάπτυξη,
ολες τις ριζοσπαστικες ανθρωπιστικες παραδόσεις, επέλεξα το χωριο του πατέρα μου, γι αυτο το πείραμα.
θέλω την συνεργασία σας!"
Σιωπή, νεκρικη σιγή..
Μονο ένα" αχ" ξεφυγε απο τον Κοσμα που μαζευε ελιες ολη μερα,
καμμια 50αρια σακια και μολις ειχε έρθει απ το λιοτροβειο..
-Κουραση ε; κ. Κοσμα σε σας μιλαω..
Οι υπόλοιποι Γερμανοι επιναν μπυρα..
Σ ενα κοινοτικό κι αλληλέγγυο χωριο δε θα ησασταν μονος σας σήμερα,
ολοι θα σας βοηθουσαμε..
-Ακου Σταθη, Ραλφ κι οπως σε λενε,
μπαίνει Δεκεμβρης αύριο,
εχεις τρεις μηνες στο χωριο,
κληρονομικα προβλήματα δεν εχεις κι εσυ κι ο πατερας σου μοναχοπαιδια,
τις ελιές στ Ζαουρνου γιατί δε πηρες κι αυτα τα "γκιουσεμια" π' κ`βαλας απ τον Αύγουστο να πας να τις μαζέψεις;;
Να βγανες το λαδακι σου κι ας το φιλευες εχει και φτωχό κόσμο το χωριο τ πατερα σ'!
Ουλο θεωρίες!
Αγαπες, αλληλεγγυες και κουραφέξαλα!!
Τι δ' λεια κάνεις;;
Πε μου τι δ'λεια κάνεις στη Γερμανία;;
Αξημερωτα πρωτη Δεκεμβρη,
με πάχνη στην Παπαδατου,
ομιχλη στην Αμβρακια μεχρι την Αμφιλοχία, ενα πολυχρωμο αυτοκινουμενο τροχόσπιτο
πηρε το δρομο για Ηγουμενίτσα,
Αγκόνα, τουνελ των Αλπεων και στις αουτομπαν της Γερμανίας..
Τα γκρεμισε ολα ο Κοσμάς που μυριζε ιδρωτα και λαδιλα..
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου